#SootinClaimon.Com : ขอบคุณแหล่งข้อมูล : หนังสือพิมพ์แนวหน้า
https://www.naewna.com/likesara/708500

ย้อนดูคำสอน ‘หลวงพ่อคูณ’ ที่เคยกล่าวเตือนสติข้าราชการ นักการเมืองเอาไว้?
วันพฤหัสบดี ที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2566, 19.09 น.
พระเทพวิทยาคม หรือ หลวงพ่อคูณ ปริสุทโธ อดีตเจ้าอาวาสวัดบ้านไร่ อ.ด่านขุนทด จ.นครราชสีมา เคยกล่าวเตือนสติข้าราชการ นักการเมือง เอาไว้ว่า “…กูเป็นพระไทย พ่อแม่ของกูก็เป็นคนไทย กูก็เป็นเจ้าของแผ่นดินไทยคนหนึ่งเหมือนกัน กูก็รัก แผ่นดินไทยไม่น้อยกว่าคนอื่น อะไรไม่ดีกูก็ติ อะไรไม่ถูกกูก็ว่า กูจะไม่เฉยๆเหมือนหลายๆคน เฉยเพราะคิดว่าไม่ใช่เรื่องของตัว เรื่องการเมือง เรื่องยาบ้า เรื่องคนโกงกิน ไม่ได้เกี่ยวกับพระอย่างกูเลยแม้แต่น้อย กูต้องพูดออกมา ออกมาเทศน์เตือนสติกันอยู่บ่อยๆ เพราะว่าหลายคนนั้นฟังชนิดที่เรียกว่า เข้าหูซ้าย ทะลุหูขวา แล้วเลยไปเข้าหูไอ้ตูบ มิฉะนั้นนักการเมืองโกงชาติจะเพิ่มขึ้น คนผลิต คนค้า และคนเสพยาบ้ากันมากขึ้น เมื่อมีคนชั่วอยู่เต็มบ้าน เต็มเมือง พระอย่างกูอาจจะไม่มีคนใส่บาตรข้าวให้กิน กูอาจจะไม่มีที่ซุกหัวนอน ที่ร้ายไปกว่านั้นอาจไม่มีวัดให้อยู่ก็อาจเป็นได้
พระไม่ใช่ว่าจะดีไปทุกองค์ นักการเมืองก็ใช่ว่า จะดีไปทุกคน รวมไปถึงข้าราชการใช่ว่าจะมีแต่คนดี ทุกๆสังคม ทุกๆวงการ ย่อมมีทั้งคนดี คนชั่ว คนเลว อยู่รวมกัน แต่ทุกวันนี้ดูๆแล้วคนชั่วจะมีมากกว่าคนดี พระอย่างกูอาจจะไม่ดีกว่าพระองค์อื่นๆนัก เพียงแต่กู ไม่เก็บสะสมทรัพย์สิน เงินทองที่ญาติโยมถวายมา กูก็ไปทำบุญสร้างสาธารณประโยชน์อีกทอดหนึ่ง เดี๋ยวนี้แผ่นดินไทย เมืองไทย มีการปกครองไม่เหมือน ในอดีต นักการเมืองกลายเป็นเจ้าประเทศ นักการเมือง เป็นนักปกครองประชาชนไปเสียแล้ว นักการเมือง จะพูดอะไร ข้าราชการทุกระดับต้องเชื่อฟังไปหมด
ถ้านักการเมืองไปเยี่ยมหน่วยงานใดหน่วยงานหนึ่ง ข้าราชการหน่วยงานนั้น ต้องวิ่งหัวซุกหัวซุนไปต้อนรับ ขับสู้เอาใจมัน ราวกับว่านักการเมืองคนนั้นเป็นโคตรพ่อโคตรแม่ของข้าราชการ ทั้งๆ ที่ก่อนการเลือกตั้ง นักการเมืองมันมากราบไหวเราราวกับพ่อแม่ของมัน แต่พอมันได้รับเลือกตั้ง มันกลับทำตัวเป็นพ่อแม่ของเรา นักการเมืองมีหน้าที่รับใช้ประชาชน ไม่แตกต่างกับ พวกข้าราชการ แต่นักการเมืองเขากลับทำตัวเป็นใหญ่ ในแผ่นดิน เขาปกครองข้าราชการทุกระดับ ถ้าใครไม่ทำงานสนองนโยบาย หรือไปขวางทางกินมันมันก็เด้ง มันก็ย้ายให้ไปอยู่ในถิ่นทุรกันดาร ชนิดไม่ให้เห็นดาวเดือนกันเลยทีเดียว…” – 003