#SootinClaimon.Com : ขอบคุณแหล่งข้อมูล : หนังสือพิมพ์แนวหน้า

https://www.naewna.com/likesara/707753

เมื่อความตายมาถึงไม่มีผู้ใดจะสามารถถนอมรักษาหวงแหนทะนุบำรุงร่างของตนไว้ได้

วันจันทร์ ที่ 30 มกราคม พ.ศ. 2566, 19.02 น.

เมื่อความตายมาถึง ไม่มีผู้ใดจะสามารถถนอมรักษาหวงแหน ทะนุบำรุงร่างของตนไว้ได้ แม้สมบัติพัสฐานที่แสวงหาไว้ระหว่างมีชีวิตจนเต็มสติปัญญาความสามารถ ด้วยสุจริตก็ตาม ด้วยเล่ห์ ด้วยกลก็ตาม เพื่อใช้ทะนุถนอมรักษาเชิดชูบำรุงร่างกายของตน ก็ติดไปกับร่างไม่ได้เลย เป็นจริงดังพุทธศาสนสุภาษิตว่า “ทรัพย์สักนิด ก็ติดตามคนตายไปไม่ได้ ต้องปล่อยให้ร่างนั้นผุพังเน่าเปื่อย คืนสู่สภาพเดิม เป็นดินน้ำลมไฟประจำโลกต่อไป” ต้องตามพุทธศาสนสุภาษิว่าไว้ “สัตว์ทั้งปวง จักทอดทิ้งร่างไว้ในโลก”

โอวาทธรรม สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก

#SootinClaimon.Com : ขอบคุณแหล่งข้อมูล : หนังสือพิมพ์แนวหน้า

https://www.naewna.com/likesara/707429

ธรรมะวันอาทิตย์ : ละความชั่ว ด้วยความดี โดย เจ้าอาวาสวัดกลางรุ่งอรุณ

วันอาทิตย์ ที่ 29 มกราคม พ.ศ. 2566, 11.32 น.

29 มกราคม 2566 วัดกลางรุ่งอรุณ ตั้งอยู่หมู่บ้านหนองโนสวนโคก ต.โพนทอง อ.เสนางคนิคม จ.อำนาจเจริญ สังกัดมหานิกาย มีเจ้าอาวาส 1 รูป พระสงฆ์ 7 รูป สามเณร 8 รูป แม่ชีไม่มี มรรคนายก 1 คน บนเนื้อที่ 2 ไร่เศษ เป็นที่ตั้งกุฎิสงฆ์ สามเณร ศาลาการเปรียญ เป็นต้น 

ก่อนเข้าวัดกลางรุ่งอรุณ จะพบเห็นท้าวเวสสุวรรณ(ยักษ์) ยืนอยู่อย่างโดดเด่น เพื่อให้พุทธศาสนาได้ขอพรบนบานศาลกล่าวขอโชคลาภ สมหวังทุกราย  

สำหรับ พระพุทธรูปนามว่า หลวงพ่อสมปรารถนา เป็นพระพุทธรูปปางมารวิชัย ขนาดหน้าตักกว้าง 15 เมตร สูง 20 เมตร ก่อสร้างแล้วเสร็จเมื่อปี 2556 เพื่อเป็นที่ยึดเหนี่ยวทางใจของพุทธศาสนิกชนและเป็นศูนย์รวมความสามัคคีของคนในชุมชน และยังเป็นสถานที่ประกอบพิธีในวันสำคัญทางศาสนาเป็นประจำทุกปีอีกด้วย 

เจ้าอาวาสวัดกลางรุ่งอรุณ เทศนาตอนหนึ่งว่า พุทธศานิกชน ญาติโยม ที่เดินทางเข้าวัด ส่วนใหญ่จะมีความทุกข์ไม่เหมือนกัน ทุกข์กับสามี ทุกข์กับลูก ทุกข์กับการทำงาน บางคนสามีนอกใจไปติดผู้หญิงอื่นไม่กลับบ้าน ก็เป็นทุกข์ อยากให้สามีกลับมา บางคนเข้าถึงธรรมะ ก็จะนั่งสมาธิ ถือศีล ปฏิบัติธรรม ทำให้จิตใจสบายคลายทุกข์ได้ ส่วนที่เป็นทุกข์เรื่องลูก มีหลายเรื่อง หลายปัญหา ทั้งลูกติดยาเสพติด ไม่เรียนหนังสือ เอาแต่เที่ยวเตร่ ดื่มสุรา เกเร ทะเลาะวิวาท ก็เข้ามาใช้ธรรมะเป็นที่พึ่งทางใจ และขอรดน้ำมนต์ อาตมาก็จะชี้แนะในการปฏิบัติ ตามแนวทางพระพุทธศาสนา ให้ยึดหลักถือศีล 5 ข้อเป็นสำคัญ  

ซึ่งมนุษย์ไม่ว่าศาสนาไหน มีกรรมติดตัวมาทุกคน มีมากน้อยไม่เท่ากัน กรรม หมายถึง การกระทำทางกาย วาจา และใจ ที่ประกอบด้วยเจตนา(ความจงใจ) การกระทำทุกอย่างเกิดจากเจตนา ซึ่งกรรมที่ทำลงไป ย่อมจะส่งผลอย่างใดอย่างหนึ่งเสมอ ผลของกรรมนั้นเรียกว่า วิบาก และเรียกรวมกันว่า วิบากกรรม แปลว่า ผลของกรรม และส่วนใหญ่มักเข้าใจว่า เรื่องของกรรม คือเรื่องของการทำชั่ว หรือความชั่ว ความเลวร้าย อันที่จริง กรรม เป็นคำกลางๆ ไม่ดีไม่ร้าย การจงใจทำชั่ว ก็จัดเป็นกรรมชั่ว กรรมจึงมีความหมายได้ทั้งทางดี ทางชั่ว ทำความดีเรียกว่า สร้างกุศลกรรม ส่วนทำความชั่ว เรียก อศุลกรรม 

ผลของกรรม เป็นเรื่องซับซ้อนเกินกว่าคนธรรมดาจะเข้าใจทะลุประโปร่ง พระองค์พระสัมมาสัพพุทธเจ้าตรัสว่า เรื่องที่เข้าใจยากสี่เรื่องที่ปุถุชนไม่ควรนำมาขบคิดให้เปืองสมอง คือ 1.เรื่องพุทธวิสัย คือเรื่ออัจฉริยภาพของพระพุทธเจ้าหรือความสามารถพิเศษของพระพุทธองค์ 2.เรื่องญาณวิสัย คือ อัจฉริยภาพ หรือ ความสามารถพิเศษของคนที่ฝึกจิตมาเป็นอย่างดี 3.เรื่องกรรมวิบาก คือ การให้ผลทางกฏแห่งกรรม 4. เรื่องโลกจินตา การคิดปัญหาอภิปรัชญา เช่น โลกเกิดขึ้นมาได้อย่างไร ใครเป็นผู้สร้างโลก  

สี่เรื่องนี้พระพุทธเจ้าตรัสว่า เป็นอจินไตย เป็นเรื่องที่ไม่ควรนำมาขบคิด(แต่ไม่ได้ห้ามคิด) เพราะชวนให้ฟุ้งช่าน ทำให้เสียเวลาเปล่า  ไม่นำไปแก้ปัญหาต่างๆในชีวิต เพราะเป็นที่เหนือสามัญวิสัยพิสูจน์ได้ยาก ใครที่มัวขบคิด หาทางพิสูจน์อยู่ ไม่ทันรู้ความจริงก็อาจจะตายเสียก่อนหรือคงจะเสียเวลาโดยเปล่าประโยชน์ ไม่นำไปสู่ความดับทุกข์ได้ 

ซึ่งการแก้กรรม ทำเองได้ โดยแก้ที่ใจ จะต้องตัดใจจากความคิด ความเชื่อที่ผิดๆ กลับมาคิดเห็นทำตามทำนองครองธรรม เชื่อในกฎแห่งกรรมว่า ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว หันมายอมรับความถูกต้องเป็น สัมมาทัศนะ  

แก้ที่พฤติกรรม หากพบพฤติกรรมที่เป็นบ่อเกิดแห่งความชั่วของตน ต้องค่อยๆลด ละ เลิก คือทำให้ลดน้อยลงจนเบาบาง หรือไม่มีเหลืออยู่อีกเลย แม้จะใช้ระยะเวลาบางก็ต้องอดทน เช่น บางคนติดการพนัน  หากไม่พยายามเลิก ในที่สุดพฤติกรรมนี้ จะนำไปสู่ความล่มจม 

ป้องกันตัดกิเลส โดยหันมาดำเนินชีวิตตามแนวทางสายกลาง หรือทำสมาธิภาวนา พัฒนาสติปัญญา ให้รู้เท่าทันแห่งมายากิเลสจนเกิดการรู้แจ้งเห็นจริงแห่งมรรคผลนิพพาน สามารถมีชีวิตอยู่ด้วยปัญญาบริสุทธิ์ ไม่ถูกกระตุ้นจากแรงขับของกิเลสอีกต่อไป 

วิธีแก้กรรมที่ถูกต้องตามหลักพุทธศาสนา ก็คือ การละความชั่วด้วยความดี ไม่ได้ละความชั่วด้วยการเข้าพิธี สารภาพ หรือ ไถ่บาป หรือ อาบน้ำชำระบาป พระพุทธองค์ทรงแนะนำว่า หากจะอาบน้ำชำระบาป ก็จงอาบน้ำแห่งความดีงาม ทางกาย วาจาและใจ จะดีกว่า.012

#SootinClaimon.Com : ขอบคุณแหล่งข้อมูล : หนังสือพิมพ์แนวหน้า

https://www.naewna.com/likesara/707210

ความโกรธไม่ดีเลย! ‘ผู้โกรธจะผลาญสิ่งใดสิ่งนั้นทำยากก็เหมือนทำง่าย’

วันศุกร์ ที่ 27 มกราคม พ.ศ. 2566, 18.48 น.

“น หิ สาธุโกโธ ความโกรธไม่ดีเลย” เป็นหนึ่งในพระพุทธศาสนสุภาษิต ที่ย่อมเห็นด้วยกันทุกคนแน่นอน ความโกรธไม่ดี ทุกคนรู้ แต่แทบทุกคนเหมือนไม่รู้ แทบทุกคนมิได้ให้ความสนใจที่จะไม่โกรธ

“ผู้โกรธจะผลาญสิ่งใด สิ่งนั้นทำยากก็เหมือนทำง่าย” ความหมายของคำว่า “ทำยาก” ในที่นี้ น่าจะมุ่งถึงที่ว่า “ไม่ควรทำอย่างที่สุด ไม่น่าทำอย่างที่สุด” จะด้วยเหตุผลใดก็ตาม ความไม่น่าทำอย่างที่สุด ก็คือสิ่งทีทำยาก ดังเช่นการทำร้ายมารดาบิดา จนกระทั่งถึงประหัตประหารผลาญชีวิต 

พระพุทธศาสนาก็มีว่า “ผู้โกรธย่อมฆ่ามารดาของตนได้” ทุกคนย่อมรู้ดีว่า เป็นสิ่งไม่น่าทำที่สุด เป็นสิ่งไม่ควรทำที่สุด แต่ก็ปรากฏว่ายุคนี้สมัยนี้ทำกันได้ ปรากฏเป็นข่าวอยู่เนืองๆ มิได้เกิดแต่เหตุใด เกิดแต่ความโกรธทั้งสิ้น เช่นนี้แล้วจะไม่ควรกลัวอำนาจของความโกรธหรือ เช่นนี้แล้วจะไม่เห็นชัดแก่จิตใจอีกหรือ ว่า “ผู้โกรธจะผลาญสิ่งใดสิ่งนั้นทำยากก็เหมือนทำง่าย”

คัดลอกบางตอนจาก “ความโกรธไม่ดีเลย” พระนิพนธ์ สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก – 003

#SootinClaimon.Com : ขอบคุณแหล่งข้อมูล : หนังสือพิมพ์แนวหน้า

https://www.naewna.com/likesara/706718

‘พระพุทธศาสนานั้นมีอภินิหารยิ่งใหญ่ ไม่มีอภินิหารใดเทียบเท่า’

วันพุธ ที่ 25 มกราคม พ.ศ. 2566, 19.27 น.

” สมเด็จพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงตรัสรู้คือทรงรู้แจ้งโลก ทรงรู้แจ้งรู้จริงสิ่งทุกอย่าง รวมถึงการทรงรู้ทางทำโลกมืดให้เป็นโลกสว่าง ทำชีวิตมืดให้เป็นชีวิตสว่างได้ด้วย นี้เป็นความมหัศจรรย์อย่างยิ่งแท้

บางคนอาจไม่เชื่อว่าพระพุทธศาสนานั้นมีอภินิหารยิ่งใหญ่ ไม่มีอภินิหารใดเทียบเท่า ผู้สูงอายุผู้หนึ่งเคยเล่าไว้ ว่าได้พบอภินิหารของพระพุทธศาสนาตั้งแต่วัยต้นคือเคยจะจมน้ำตายโดยรู้สึกว่ามีมือมาจับข้อเท้าดึงให้จมดิ่งลงทุกทีจนเมื่อแน่ใจว่าหนีไม่พ้นต้องตายแน่ก็นึกถึงคำที่ผู้ใหญ่เคยบอกทางผู้กำลังจะตายว่าให้นึกถึง “พระพุทโธ” จึงตั้งใจทำตาม คือตั้งใจนึกถึง “พระพุทโธ” เพื่อเตรียมตัวตาย มือที่กำลังยึดข้อเท้ามั่นเหนี่ยวรั้งให้จมดิ่งลงหลุดออกทันใดนั้น ตัวลอยขึ้นพ้นน้ำ ได้มีชีวิตรอดมาอีกนาน “

สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก – 003

#SootinClaimon.Com : ขอบคุณแหล่งข้อมูล : หนังสือพิมพ์แนวหน้า

https://www.naewna.com/likesara/706455

‘พึงไม่ทำบาปทั้งปวง พึงทำกุศลให้ถึงพร้อม พึงรักษาจิตของตนให้ผ่องใส’

วันอังคาร ที่ 24 มกราคม พ.ศ. 2566, 19.37 น.

ความรักของสมเด็จพระพุทธองค์ สูงส่งบริสุทธิ์ผ่องใส ไม่ให้ทุกข์ไม่ให้โทษไม่ให้ภัย แก่ชีวิตจิตใจใดทั้งนั้น ด้วยทรงมีความรักบริสุทธิ์สูงส่ง ไม่มีเสมอเหมือน พระพุทธองค์จึงทรงแผ่พระมหากรุณาได้กว้างใหญ่ไพศาล ไม่มีขอบเขต ทั้งแก่พรหมเทพ มนุษย์สัตว์ ปรากฏแจ้งชัดใน โอวาทปาติโมกข์ ที่ทรงแสดงในวันมาฆบูชา “พึงไม่ทำบาปทั้งปวง พึงทำกุศลให้ถึงพร้อม พึงรักษาจิตของตนให้ผ่องใส” 

บาปย่อมก่อให้เกิดทุกข์โทษภัยแก่ผู้ทำและผู้อื่นพระพุทธองค์จึงทรงเตือนไม่ให้ทำ

กุศลย่อมเป็นคุณแก่ผู้ทำและผู้อื่นพระพุทธองค์จึงทรงเตือนให้ทำ

จิตผ่องใสคือจิตที่ไกลได้จากกิเลสโกรธหลง ที่มีอยู่เต็มโลกย่อมให้ความสุขสงบอย่างยิ่งจนถึงเป็นบรมสุขพระพุทธองค์จึงทรงเตือนให้รักษาจิตของตน

สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก

#SootinClaimon.Com : ขอบคุณแหล่งข้อมูล : หนังสือพิมพ์แนวหน้า

https://www.naewna.com/likesara/705911

ธรรมะวันอาทิตย์ : ให้ญาติโยมปกป้องศาสนา โดย เจ้าอาวาสวัดพรประสิทธิ์

วันอาทิตย์ ที่ 22 มกราคม พ.ศ. 2566, 13.37 น.

22 มกราคม 2566 วัดป่าพรประสิทธิ์ ต.โคกกลาง อ.ลืออำนาจ จ.อำนาจเจริญ  เป็นวัดขนาดเล็ก สังกัดธรรมยุตินิกาย  มีเจ้าอาวาสวัด 1 รูป พระสงฆ์ 5 รูป ไม่มีสามเณร มรรคนายก 1 คน บนพื้นที่ 15 ไร่ เป็นที่ตั้งของศาลาการเปรียญแบบไม้โบราณ อายุ 100 ปี อยู่กลางน้ำ ท่วมกลางดอกบัวขึ้นสวยงาม สงบร่มรื่นมาก  

ถึงแม้จะเป็นวัดไม่ใหญ่โต ไม่โด่งดัง ไม่เป็นที่รู้จักมากนัก ทุกวันจะมีญาติโยม คณะศรัทธา พุทธศาสนิกชน เดินทางเข้าไปวัด เพื่อถวายอาหาร ทำบุญ ปฏิบัติธรรม ฟังธรรมเทศนาอย่างต่อเนื่อง  

เจ้าอาวาสวัดป่าพรประสิทธิ์ ต.โคกกลาง อ.ลืออำนาจ จ.อำนาจเจริญ  เกิดที่นี่คือบ้านโคกกลาง พออายุ 20 ปีก็บวชพระ ตอนแรกจะบวชแค่ 1 พรรษา เท่านั้น แต่อยู่ไปอยู่มา ไม่ยากจะสึก ก็เลยอยู่ต่อ กระทั่งปัจจุบันนี้ ซึ่งวัดป่าพรประสิทธิ์ เป็นวัดไม่ใหญ่ สังกัดธรรมยุตินิกาย มีพระสงฆ์อยู่ 5 รูป ไม่มีสามเณร มรรคนายก 1 คน  

ว่ากันว่า ก่อนนั้นพื้นที่แห่งนี้เป็นดอนปู่ตา เป็นบ้านเมืองเก่า มีชื่อว่า บ้านโคกกลาง ต่อมาเกิดโรคระบาด จึงย้ายไปอยู่ที่ห่างออกไปประมาณ 10 กิโลเมตร ซึ่งเป็นที่ตั้งตำบลโคกกลางในปัจจุบัน 

หลังจากที่โรคระบาดหมดไป ชาวบ้านคณะศรัทธา ญาติโยม ได้มีการบริจาคสิ่งของต่างๆ ทำเป็นสำนักสงฆ์ขึ้น ต่อมา ตั้งเป็นวัด ชื่อว่า วัดป่าพรประสิทธิ์ มีเจ้าอาวาสหลายรูป แต่สิ่งปลูกสร้างยังไม่เพียงพอไม่สมบูรณ์ และอยู่มาวันหนึ่ง คุณยายนิรมล ปาวรีย์ อายุ 85 ปี อดีตครูโรงเรียนบ้านโคกกลาง ซึ่งเข้าวัดทำบุญเป็นประจำ ฟันว่า รุกขเทวดา สิ่งศักดิ์สิทธิ์ สิงห์สถิตย์อยู่ที่นี่มาหลายพันปี อยากให้สร้างสิ่งยึดเหนียวทางใจ ศูนย์รวมใจของชาวบ้าน จึงได้ตกลงกับพุทธศาสนิกชน  สร้างเป็นพุทธรูปขึ้นมา นามว่า พระพุทธอชิรมหามุนีตรีโลกนาถศาสดา ที่ความสูง 20 เมตร หน้าตักกว้าง 4 เมตร สีทองทั้งองค์ เป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ที่ชาวบ้านเคารพนับถือศรัทธามาก เพราะเชื่อว่า มีรุกขเทวดา คอยรักษาปกป้องอยู่ 

ที่ผ่านมา ได้มีคณะแพทย์และพยาบาลจากโรงพยาบาลแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร บริจาคทุนทรัพย์ก่อสร้างกุฏิสงฆ์ 3 หลังจนแล้วเสร็จ และอุโบสถก่อสร้างยังไม่แล้วเสร็จ และมีพุทธศาสนิกชน ถวายพระพุทธรูป 1 องค์ จึงนำไปประดิษฐานเป็นพระประธานอยู่ภายในอุโบสถ แต่อุโบสถยังไม่เสร็จ จึงยังต้องการบริจาคจตุปัจจัย จากญาติโยม คณะศรัทธา พุทธศาสนิกชนทั้งหลาย ในการก่อสร้างอุโบสถ ให้แล้วเสร็จ เพื่อประกอบพิธีทางศาสนาต่อไป 

เจ้าอาวาสวัดพระประสิทธิ์ เทศนา ตอนหนึ่งว่า ทุกวันนี้ เด็กและเยาวชน ลูกหลาน ไม่ค่อยใส่ใจเรื่องความกตัญญู ผู้มีพระคุณ ผู้ให้คือ พ่อแม่ ให้ด้วยความบริสุทธิ์ใจ ไม่หวังผลตอบแทนใดๆ  ให้โดยตลอด แต่ไม่รู้สึก ไม่รู้สำนึกในบุญคุณ ไม่ว่าจะเป็นบิดา มารดา หรือ ญาติ พี่น้องก็ตาม แต่กลับ รักเพื่อน รักแฟนมากกว่า เช่น ไปเรียนหนังสือต่างจังหวัด ไม่เคยโทรศัพท์หาพ่อแม่เลย แต่ถ้าเป็นแฟน โทร หาทุกวัน นี่คือ การลืมพ่อแม่  

เรื่องมารยาท ก็เช่นเดียวกัน สมัยก่อน พ่อแม่ สอนว่า หากจะเดินผ่านผู้ใหญ่ หรือ ผู้มีอายุมากกว่า จะต้องก้มหัว หรือ ย่อตัวลง ซึ่งก็ทำตาม เวลาเดินผ่านผู้ใหญ่ก็ย่อตัวลง จึงบ่งบอกไปถึงพ่อแม่ ครูอาจารย์สอนดี การย่อตัว เพื่อแสดงถึงความยำเกรง ความเคารพ ผู้ใหญ่ หรือ ผู้มีอายุสูงกว่า หรือหากเป็นบ้านไม้ พื้นไม้ จะต้องค่อยๆเดิน อย่าเดินเสียงดัง แต่เด็กทุกวันนี้ ไม่เป็นเช่นนั้น เดินผ่านผู้ใหญ่ แทบจะเดินชน ต้องหลบให้ หรือเดินบนบ้าน ก็เสียงดัง โดยเฉพาะวันๆไม่ทำอะไร นั่งก้มหน้าอยู่ที่จอมือถือและจอคอมพิวเตอร์ตลอดเวลา นี่คือพฤติกรรมของเด็กสมัยนี้ 

ที่สำคัญ เด็ก มักจะห่างวัด และเข้าใจว่า คนที่จะไปวัดคือ คนเฒ่า คนแก่เท่านั้น บางคนอายุมากแล้ว ไม่เคยเข้าวัดเลย อย่างคำเปรียบเปรยที่ว่า วัดไม่เข้า พระเจ้าไม่นับถือ ประมาณนั้น จะเข้าวัดอีกทีก็คงตอนตายและไปเผาที่วัดเลย คงคิดเช่นนั้น  

จึงอยากจะให้คณะศรัทธา ญาติโยม พุทธศาสนิกชน ทั้งหลาย ให้เข้าวัดกันมากๆ แม้จะมีพระบางรูป บางพวก ทำผิดกฎข้อบังคับสงฆ์ ผิดศีลธรรม เห็นเป็นข่าวอยู่บ่อยครั้ง ส่งผลต่อวงการสงฆ์เสื่อมเสีย  จึงเป็นหน้าที่ชาวพุทธทุกคน จะต้องปกป้องพุทธศาสนา โดยช่วยกัน สอดส่อง ดูแล กำจัดมารศาสนา ให้พ้นจากวงการสงฆ์ เพราะถือว่า เป็นพระปลอม เข้ามาทำลายพระพุทธศาสนาโดยตรง.012

#SootinClaimon.Com : ขอบคุณแหล่งข้อมูล : หนังสือพิมพ์แนวหน้า

https://www.naewna.com/likesara/705693

‘อำนาจของกรรมใหญ่ยิ่งที่สุดในโลก ไม่มีอำนาจใดทำลายล้างได้’

วันศุกร์ ที่ 20 มกราคม พ.ศ. 2566, 18.27 น.

” อำนาจของกรรมใหญ่ยิ่งที่สุดในโลก ไม่มีอำนาจใดทำลายล้างได้ แม้อำนาจของกรรมดีก็ไม่อาจทำลายอำนาจของกรรมชั่วและอำนาจของกรรมชั่วก็ไม่อาจทำลายอำนาจของกรรมดีอย่างมากที่สุดที่มีอยู่ คือ อำนาจของกรรมดีแม้ให้มากให้สม่ำเสมอในภพภูมินี้ก็อาจจะทำให้อำนาจของกรรมชั่วที่ได้ทำมาแล้วตามมาถึงได้ยาก ดังมีเครื่องขวางกั้นไว้ หรือไม่เช่นนั้นก็ดังที่ท่านเปรียบว่าเหมือนวิ่งหนีผู้ร้ายที่วิ่งไล่ตามมา ถ้ามีกำลังแข็งแรง วิ่งเร็วกว่าผู้ร้าย ก็ย่อมยากที่ผู้ร้ายจะไล่ทัน ความแข็งแรงของผู้วิ่งหนีกรรมชั่ว ก็หาใช่อะไรอื่น คือ ความเข้มแข็งสม่ำเสมอของการทำกรรมดีนั่นเอง “

โอวาทธรรมสมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก – 003

#SootinClaimon.Com : ขอบคุณแหล่งข้อมูล : หนังสือพิมพ์แนวหน้า

https://www.naewna.com/likesara/705194

‘ที่ใดไม่มีสวดมนต์ประจำ ที่นั้นจะไม่มีเทวดารักษา ด้วยเทวดาชอบฟังเสียงสวดมนต์’

วันพุธ ที่ 18 มกราคม พ.ศ. 2566, 18.24 น.

“…ที่ใดไม่มีสวดมนต์ประจำ ที่นั้นจะไม่มีเทวดารักษา บ้านเรือนใดไม่มีการสวดมนต์ บ้านเรือนนั้นก็ไม่มีเทวดารักษา ด้วยเทวดาชอบฟังเสียงสวดมนต์ คิดตามเหตุผลก็น่าจะเป็นไปได้ เพราะพระพุทธมนต์เป็นมงคลสูงส่ง เป็นมงคลแก่บ้านเรือนสถานที่ และจิตใจ ผู้สวดมนต์เป็นประจำก็ย่อมจะได้รับความคุ้มครองรักษา จากพรหมเทพผู้ได้มีส่วนร่วมสดับรับฟังด้วย การสวดมนต์จึงเป็นสิ่งที่ควรทำ ไม่ควรละเลย…” 

โอวาทธรรม สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช – 003

#SootinClaimon.Com : ขอบคุณแหล่งข้อมูล : หนังสือพิมพ์แนวหน้า

https://www.naewna.com/likesara/704963

ผู้ไม่ยอมรักการรักษาไม่ยอมรับโอสถของพระพุทธเจ้าเขาย่อมเป็นคนน่าสงสารตลอดไป

วันอังคาร ที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2566, 19.02 น.

” คนน่าสงสารในโลกนี้มีมากนัก ทั้งน่าสงสารทางกาย และน่าสงสารทางใจ เราเองแทบทุกคนก็เป็นโรคน่าสงสารเช่นที่กล่าวแต่เมื่อไม่ใช่โรคทางกาย ก็ไม่เห็นกันไม่รู้กันว่า ตนเป็นคนหนึ่ง จำนวนมหาศาลที่น่าสงสาร และน่าสงสารยิ่งกว่าเป็นโรคทางกาย น่ากลัวน่าเป็นห่วงยิ่งกว่าเป็นโรคทางกาย

โรคน่าสงสารทางใจตัวเอง ต้องรู้ด้วยตัวของตัวเอง ต้องยอมรับด้วยตัวของตัวเอง จึงจะแก้ไขได้ ไม่เช่นนั้นแล้วก็ไม่มีทางจะรักษาโรคทางใจได้เลย แม้พระธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้าจะเป็นโอสถรักษาโรคทางใจของผู้ที่ไม่ยอมรับรู้ว่าใจของตนมีโรค 

นั่นก็คือผู้ไม่ยอมรักการรักษา ไม่ยอมรับโอสถของพระพุทธเจ้า เขาย่อมเป็นคนน่าสงสารตลอดไป พบคนเช่นนี้พึงย้อมดูตนเอง คงจะต้องพบโรคทางใจด้วยกันเพียงแต่ว่าจะมากน้อยหนักเบากว่ากันเพียงไร ตามอำนาจของกรรมที่ได้กระทำมาแล้วเท่านั้น “

โอวาทธรรม สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก – 003

#SootinClaimon.Com : ขอบคุณแหล่งข้อมูล : หนังสือพิมพ์แนวหน้า

https://www.naewna.com/likesara/704700

เด็กที่ยังไม่รู้ว่าไฟร้อน ถ้าเชื่อคำสั่งสอนของผู้ใหญ่ไว้ก่อน จะไม่เป็นการเชื่ออย่างงมงาย

วันจันทร์ ที่ 16 มกราคม พ.ศ. 2566, 19.31 น.

” เด็กที่ยังไม่รู้ว่าไฟร้อน ถ้าเชื่อคำสั่งสอนของผู้ใหญ่ไว้ก่อน จะไม่เป็นการเชื่ออย่างงมงาย แต่จะเป็นการเชื่อที่ช่วยคุ้มครองรักษาเด็กเอง มิให้ถูกไฟลวก ไฟไหม้พอง ฉันใด ผู้ที่ยังไม่เห็นถนัดชัดแจ้งด้วยตนเอง ในเรื่องกรรม และผลของกรรม ถ้าเชื่อที่พระพุทธเจ้าทรงสั่งสอนไว้ก่อน ก็จะไม่เป็นการเชื่ออย่างงมงาย แต่จะเป็นการเชื่อ ที่ช่วยคุ้มครองรักษา ผู้เชื่อเองมิให้ได้รับผลร้าย จากการกระทำที่ไม่ดี แต่ให้ได้รับผลดี จากการทำดี ฉันนั้น “

โอวาทธรรม สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราชฯ