ศาสตร์เกษตรดินปุ๋ย : ขอบคุณแหล่งข้อมูล : หนังสือพิมพ์โพสต์ทูเดย์

05 มิถุนายน 2559 เวลา 11:30 น…. อ่านต่อได้ที่ : http://www.posttoday.com/life/life/435759

โดย…นกขุนทอง ภาพ : กฤษณ์ พรหมสาขา ณ สกลนคร

เรื่องเริ่มจากเทศกาลวันหยุดในหน้าฟีดเฟซบุ๊กมีแต่รูปดอกซากุระ ฟูจิซัง สถาปัตยกรรมอันงดงามในวัดเก่าแก่สถานที่ท่องเที่ยวในญี่ปุ่น ขนมนมเนยสัญชาติญี่ปุ่น ดูเหมือนว่า “ญี่ปุ่น” จะเป็นแห่งเดียวที่เพื่อนๆ ในเฟซบุ๊กของเธอพร้อมใจกันไป และไม่เหนื่อยที่จะแชะภาพอัพโหลดลงในเฟซบุ๊กนาทีต่อนาที ในขณะที่เธอนั่งอยู่หน้าจอโน้ตบุ๊กท่ามกลางอากาศอุณหภูมิ 35 องศา

ปัญชลี วัชระศักดิ์ศิลป์ ไม่เคยไปญี่ปุ่น ไม่มีความผูกพันใดๆ ทว่าเธอกลับหลงรักในวัฒนธรรมญี่ปุ่นจากการอ่านรีวิวต่างๆ ในอินเทอร์เน็ต ดูหนัง ฟังเพลง คราแรกก็เพียงเพื่อความเพลิดเพลินชมความสวยงามทิวทัศน์ประเทศ ทว่ายิ่งอ่าน ยิ่งดู ก็ยิ่งหลงเสน่ห์ จนเธอสามารถจินตนาการถึงผู้คน บ้านเรือน การใช้ชีวิต ฯลฯ สร้างขึ้นมาเป็นนวนิยายรักแฟนตาซี โดยอิงทุกอย่างจากญี่ปุ่น ตั้งใจให้เป็นนวนิยายรักญี่ปุ่นโดยนักเขียนคนไทย เรื่องนี้อาจจะดูเป็นไปได้ยาก แต่หนังสือเล่มหนาชื่อ เอริกะ กับปริศนาซากุระ (Erika No Nikki) และ เอริกะ กับพันธะแห่งวิญญาณ ก็เป็นสิ่งยืนยันว่า เธอสร้างมันได้สำเร็จภายใต้นามปากกา Senorita-P

เอริกะ มีทั้งหมด 2 ภาค (4 เล่มจบ) ในส่วนของภาค 2 ราวเดือน ก.ค. พิมพ์ออกมาเป็นเล่ม ซึ่งตอนนี้นักเขียนเลือดใหม่กำลังขะมักเขม้นเพราะทั้งทางสำนักพิมพ์อรุณและแฟนนักอ่านต่างจดจ่อรออ่านตอนจบกันอยู่

โชคชะตา ความรัก ความลับ และปริศนาแห่งซากุระ…คือ คอนเซ็ปต์ที่ปัญชลีวางไว้แบบกว้างๆ คร่าวๆ ตามประสามือใหม่ที่คิดเขียนขึ้นมาจากความชอบ “ที่เรื่องยาวเพราะมันไม่ใช่นิยายรักอย่างเดียวค่ะ มันมีเส้นเรื่องอื่นด้วย มีแนวสืบสวน แฟนตาซีด้วยค่ะ เป็นเพราะเราชอบดูหนัง แล้วมันมีเป็นซีนๆ ตอนแรกที่เขียนยังไม่มีเป็นพล็อตแน่นอนค่ะ ก็เขียนแบบข้ามๆ ไป อยากเขียนอะไรก็เขียน เราเลยหาวิธีร้อยเรียงมัน ก็เลยได้เป็นเรื่องมาเรื่อยๆ แล้วมันก็เลยยาว (หัวเราะ) แต่ที่นึกได้ก็มีพล็อตตอนแรกและมีตอนจบเลยนะคะ ช่วงกลางเรื่องเราก็เขียนมาเรื่อยๆ ออกไปข้างนอกก็มีไอเดียใหม่ๆ มาใส่ ทุกอย่างคือเกิดขึ้นที่ญี่ปุ่นหมดเลยค่ะ นางเอกเป็นลูกนักบวช นิกายชินโต ซึ่งเป็นศาสนาที่รุ่งเรืองในญี่ปุ่นสมัยก่อน ก็หยิบเรื่องนี้มาเป็นเรื่องเล่าของเรา พอมันเริ่มจากตรงนี้มันก็จะมีเรื่องลี้ลับต่างๆ เกิดขึ้นกับนางเอก เส้นเรื่องหลักจริงๆ คือแฟนตาซีกับสืบสวนค่ะ เหมือนโคนันที่มีคดีเป็นเคสไป ก็มีเส้นเรื่องใหญ่ที่เป็นเรื่องชายชุดดำ แต่มันก็จะมีฉากพระเอกกับนางเอกรักกันด้วย”

ปัญชลีนำผลงานลงในเว็บ Dek-D นักอ่านหลายคนเชื่อสนิทว่า นี่คือนวนิยายญี่ปุ่นเพราะผู้เขียนสามารถถ่ายทอดออกมาได้ดี สร้างบรรยากาศกลิ่นอายของความเป็นญี่ปุ่นอย่างดี จนเข้าตาสำนักพิมพ์อรุณ

“สำนักพิมพ์น่าจะหาอะไรที่มันเป็นเฟรชมั้งคะ เพราะบรรณาธิการเขาก็ชอบอ่านนิยายในอินเทอร์เน็ตด้วย เขาก็เลยมาของานเราไปดูภาคแรกก่อนค่ะ ตอนแรกไม่ได้ตั้งใจว่าจะถึงขั้นตีพิมพ์ค่ะ ตอน บก.มาอ่าน เขียนจบภาคแรกพอดี แล้วเรื่องนี้มันสามารถเขียนต่อเป็นภาคได้ หนูเลยเขียนต่อเป็นภาคๆ ไป ซึ่งก็ได้รับคำแนะนำจาก บก. และเราเองก็มีที่ปรึกษาเรื่องวัฒนธรรมญี่ปุ่นช่วยดูอีกแรงหนึ่ง มีอาจารย์สอนภาษาญี่ปุ่นช่วยดูให้ด้วย ผู้อ่านในเว็บไซต์ด้วยก็ช่วยถ้าเราให้ข้อมูลอะไรที่ผิดไป แต่เรื่องข้อมูลผิดไม่เยอะเพราะเรารีเสิร์ชในระดับหนึ่งแล้ว ส่วนใหญ่ที่แก้จะปรับสำนวนภาษาเพราะใช้สำนวนภาษาต่างประเทศเยอะ ติดมาจากการดูหนังซาวด์แทร็กไงคะ  บก.เขาก็ให้เราปรับเพื่อให้คนอ่านเขาอ่านรู้เรื่อง

ไม่ว่าจะเขียนเกี่ยวกับเมืองไทยเราก็ต้องหาข้อมูลอยู่ดี ดังนั้นการเขียนโดยใช้สถานที่ทุกอย่างจากญี่ปุ่นไม่ใช่ความยาก ยิ่งสนุกเพราะเราชอบอยากรู้เรื่องวัฒนธรรมต่างๆ ของเขาอยู่แล้ว เรื่องข้อมูลที่ถูกต้องหนูให้ความสำคัญมากค่ะ คือคนที่ไปเองอาจจะไม่ละเอียดแบบนี้ เพราะถ้าไปเที่ยวก็หาข้อมูลแค่การเที่ยว แต่เราเขียนต้องการให้เห็นถึงการใช้ชีวิตของตัวละคร มันเป็นอีกรากหนึ่งที่ต้องนำเสนอละเอียด อย่างเช่นเรื่องปิดเทอม เปิดเทอม ที่ญี่ปุ่นเขาจะปิดเรียน 3 ครั้ง เราต้องเล่าเรื่องสกูลของเขาจริงๆ”

ปัญชลีสำเร็จการศึกษาด้านพาณิชย์และการบัญชีมา แต่เลือกที่จะประกอบอาชีพนักเขียน แต่สิ่งที่ร่ำเรียนมาก็นำมาใช้ประโยชน์ได้ “เราเป็นนักเขียนเราต้องรู้จักทาร์เก็ตเรา อย่างในแฟนเพจก็หาตัวการ์ตูนญี่ปุ่นมาช่วยซัพพอร์ตภาพลักษณ์เรา สายที่เรียนมานำมาใช้ในเรื่องของงานขายค่ะ เรามีวิธีเผยแพร่งานของเรา ก็ดูว่ากลุ่มคนอ่านอายุ 18-24 ปี ซึ่งเป็นช่วงอายุช่วงเดียวกับเรา เป็นนักเรียนนักศึกษาจะมีคนที่ชอบอ่านนิยายญี่ปุ่นมากๆ แล้วมีเว็บเฉพาะนวนิยายญี่ปุ่น เราก็เอาผลงานเขียนเราไปลงเป็นเอ็กซ์แซมเปิ้ลบ้าง ในแฟนเพจก็เป็นแอดมินเอง มีพูดคุยกับแฟนๆ มีการอัพเดทอยู่เรื่อยๆ ว่า เรากำลังทำอะไรอยู่ จะมีผลงานอะไรออกมา มีการเล่นเกม แจกของ ซึ่งทุกอย่างก็จะในอารมณ์ญี่ปุ่นหมด”

การลงมือทำอะไรสักอย่างหากคิดว่า มันยากมันก็จะยาก หากคิดว่ามันง่ายมันก็จะง่าย เมื่อเรามีความรักในสิ่งนั้น ต่อให้เป็นเรื่องที่ไกลตัวขนาดไหน มันก็ไม่ใช่เรื่องที่ยากจะคว้ามาได้ ดังเช่นนักเขียนคนนี้ แต่ถึงตอนนี้เธอได้ไปญี่ปุ่นจริงๆ แล้วนะ