ค้างคากันไว้ตั้งแต่ปลายปีที่แล้วเกี่ยวกับหัวข้อ สิ่งที่ควรทำและไม่ควรทำหรือ Do and Don’t ในสหภาพเมียนมา ซึ่งเราได้พูดถึงสิ่งที่ควรทำกับชาวเมียนมา ไปหลายเรื่องโดยเฉพาะเรื่องการเรียกชื่อให้ถูกต้องเพื่อการเริ่มต้นการสร้างความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันในการคบหาและประสานงานธุรกิจ ดังนั้น เราควรมารู้เรื่องอาหารการกินและธรรมเนียมปฏิบัติบนโต๊ะอาหารกันดีกว่า

อาหารประจำชาติของชาวเมียนมามีหลากหลายพอสมควรครับ แต่จานเด็ดๆ ที่คนนิยมคือ ขนมจีนนํ้ายาเมียนมาที่เรียกว่า “โมฮิงกา” ซึ่งนิยมรับประทานกันทั้งในตอนเช้าและตอนกลางวัน ถ้าเป็นข้าวจานเด็ดต้องเป็นข้าวกับน้ำพริกปลาร้าของเมียนมาครับ หรือข้าวผัดกับถั่วต้มและชาเขียว ซึ่งเป็นอาหารเช้าดั้งเดิมที่นิยมรับประทานกันมาก

สำหรับชื่ออาหารของเมียนมาที่ต้องจำให้ขึ้นใจอีกชื่อหนึ่งคือ“หล่าเพ็ด” ซึ่งเป็นอาหารที่นิยมรับประทานเป็นอาหารว่าง โดยการนำใบชาหมักมาทานกับเครื่องเคียง เช่น กระเทียมเจียว ถั่วชนิดต่างๆ งาคั่วกุ้งแห้ง ขิง มะพร้าวคั่ว ซึ่งเป็นเมนูอาหารที่ขาดไม่ได้ในโอกาสพิเศษหรือเทศกาล โดยชาวเมียนมามักจะพูดกันว่าหากงานเลี้ยงหรืองานเฉลิมฉลองใดไม่มีหล่าเพ็ดจะถือว่าเป็นงานที่ขาดความสมบูรณ์

ปัจจุบันชาวเมียนมาส่วนใหญ่ยังนิยมชมชอบการรับประทานอาหารที่ทำสดใหม่มากกว่าอาหารสำเร็จรูปหรืออาหารบรรจุหีบห่อและอาหารที่ปรุงแล้ว เพราะเมียนมายังเป็นเมืองเกษตรที่ยังไม่มีความเร่งรีบเหมือนสังคมอุตสาหกรรม อาหารทุกอย่างต้องสดใหม่เสมอ นอกจากนี้ การจิบชาเมียนมาที่มีรสชาติกลมกล่อมก็เป็นที่นิยมที่หาทานได้ตลอดเช้าบ่ายและใช้เป็นเวทีพูดคุยสบายๆ ครับ ซึ่งคนไทยคงคุ้นเคยดีเพราะหาได้ง่ายตามซุปเปอร์มาร์เก็ตในประเทศไทย ซองสีเขียวๆ ครับ

คนไทยควรเรียนรู้เรื่องการร่วมรับประทานอาหารกับชาวเมียนมา เพราะชาวเมียนมาจะให้การต้อนรับและดูแลแขกผู้มาเยือนและผู้อาวุโสเป็นพิเศษโดยไม่ให้ขาดตกบกพร่องต่อทุกเรื่อง ดังนั้น คนไทยควรให้ความใส่ใจกับอาหารการกินและให้มากครับ.

ผศ.ดร.ธนวรรธน์ พลวิชัย
ผู้อำนวยการศูนย์พยากรณ์เศรษฐกิจและธุรกิจ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย