จากที่สาธารณรัฐแห่งสหภาพเมียนมาร์ ประสบปัญหาน้ำท่วมครั้งใหญ่ในเดือนกรกฎาคม 2558 ปีที่ผ่านมา ซึ่งนับเป็นอุทกภัยครั้งรุนแรงที่สุดในรอบ 50 ปี ส่งผลให้มีพื้นที่ได้รับผลกระทบกว่า 2.53 ล้านไร่ มีพื้นที่เกษตรกรรมเสียหายมากกว่า 141,000 ไร่ โดยช่วงเวลานั้นทางรัฐบาลเมียนมาร์ได้ประกาศพื้นที่ภัยพิบัติใน 4 รัฐ คือ รัฐชิน รัฐยะไข่ เขตมาเกว และเขตสะกาย

                     ทั้ง 4 เขตที่ว่า มีประชาชนได้รับผลกระทบกว่า 2.1 แสนคน หรือประมาณ 5.4 หมื่นครัวเรือน ซึ่งส่วนใหญ่ประกอบอาชีพเกษตรกรรมใน 3 โหมด คือทำนา ปลูกยาสูบ และปศุสัตว์ โดยเฉพาะปศุสัตว์ที่เฉลี่ยเลี้ยงครัวเรือนละ 3-4 ตัวนั้น ที่เหลือจากการล้มตายไปก็จะขาดแคลนอาหารอย่างหนัก สภาพนี้ส่งผลกระทบต่อวิถีชีวิตความเป็นอยู่ของเกษตรกรผู้เลี้ยง ต่อเนื่องถึงกลุ่มที่ทำนา ซึ่งอาศัยแรงงานจากสัตว์เหล่านี้

                     หลังเหตุการณ์นั้น ช่วงเดือนกันยายน 2558 ทำให้ทีมจัดการภัยพิบัติฉุกเฉินขององค์กรพิทักษ์สัตว์แห่งโลก (World Animals Protection) นำโดย นสพ.ณฤทธิ์ศร ผลเพิ่ม หรือ “หมอน็อต” ผู้จัดการฝ่ายเทคนิคและการดูแลสัตว์ในยามภัยพิบัติฉุกเฉิน ได้ประสานกรมปศุสัตว์ ประเทศเมียนมาร์ นำทีมลงพื้นที่เข้าไปให้ความช่วยเหลือแก่สัตว์ในเขตมาเกว และเขตมัณฑะเลย์ ซึ่งมีปศุสัตว์ประสบปัญหานับหมื่นๆ ตัว

                     เบื้องต้นได้มอบอาหารผสมอัดก้อน น้ำ ถาดอาหาร อุปกรณ์การเกษตรที่เสียหาย รวมถึงมอบยาให้แก่ทางกรมปศุสัตว์เพื่อใช้รักษาสัตว์ที่บาดเจ็บและป่วยจากอุทกภัยครั้งดังกล่าว โดยในเขตมาเกว ได้มอบอาหารผสมอัดก้อน 3,600 ก้อน ถาดอาหาร 1,800 ถาด พร้อมยา และอุปกรณ์การเกษตรต่างๆ 11 ลัง ส่วนเขตมัณฑะเลย์ มอบ 4,000 ก้อน และถาดอาหาร 2,000 ถาด พร้อมยาและอุปกรณ์ 33 ลัง โดยคิดเป็นค่าช่วยเหลือเพื่อการนี้เป็นจำนวนเงิน 536,400 บาท

                     “ท่องโลกเกษตร” ปลายเดือนมกราคมที่ผ่านมา ได้หนีหนาวเมืองไทยตามทีมจัดการภัยพิบัติฉุกเฉินขององค์กรพิทักษ์สัตว์แห่งโลก ที่มี “หมอน็อต” นำทีม พร้อมการปฏิบัติภารกิจทูตองค์กรฯ ครั้งแรกในต่างประเทศของ “โตโน่” ภาคิน คำวิลัยศักดิ์ และทีมเจ้าหน้าที่ปศุสัตว์เขตมัณฑะเลย์ ตัวแทนของ ดร.ยัน เนียง ซอ ผู้จัดการกรมปศุสัตว์เมียนมาร์ ได้นำลงพื้นที่บ้านดาคุน เมืองมินจัน ซึ่งอยู่ห่างจากตัวเมืองมัณฑะเลย์ไปกว่า 200 กิโลเมตร เพื่อรับทราบผลการช่วยเหลือ หลังผ่านไป 6 เดือน

                     นสพ.ณฤทธิ์ศร บอกว่า ที่เลือกหมู่บ้านดาคุนนี้ เป็นไปตามหลักเกณฑ์การให้ความช่วยเหลือขององค์กร ที่ดูจากจำนวนสัตว์ได้รับผลกระทบจากภัยพิบัติมีจำนวนมาก ส่งผลต่อการดำรงชีพ วิถีชุมชน อีกทั้งทางเมียนมาร์ต้องการความช่วยเหลือ และมองว่าองค์กรสามารถช่วยเหลือสัตว์ ช่วยชาวบ้านได้จริง

                     โดย ดร.ทัน มิน เจ้าหน้าที่ปศุสัตว์เมียนมาร์ ตัวแทนหน่วยงานด้านอาหารและการเกษตรของยูเอ็น ซึ่งทำงานร่วมกับทีมจัดการภัยพิบัติฉุกเฉินขององค์กร เสริมว่า ชุมชนแห่งนี้ มีประชากรกว่า 300 ครัวเรือน เกือบทั้งหมดทำปศุสัตว์ และมีสัตว์ได้รับผลกระทบจากเหตุการณ์ที่ผ่านมาหลายพันตัว ทั้งตาย เจ็บป่วย ขาดแคลนอาหาร ชาวบ้านช่วงนั้นประกอบอาชีพได้ไม่เต็มที่ รายได้ฝืดเคือง ต่อเมื่อองค์กรได้เข้ามาช่วยเหลือ ทำให้ชีวิตความเป็นอยู่ของเกษตรกรที่นี่มีแนวโน้มดีขึ้น

                     ตัน อ่อง วัย 57 ปี เกษตรกรทำนา 5 ไร่ และมีวัว 4 ตัว หนึ่งในจำนวนผู้ได้รับความช่วยเหลือ บอกว่า นาเสียหายหมด วัวเกือบไม่รอดเพราะไม่มีอาหาร รัฐเข้ามาช่วยเหลือไม่ถึง กระทั่งองค์กรพิทักษ์สัตว์โลกเข้ามาช่วยเรื่องอาหาร ยา อุปกรณ์การเกษตร ความรู้เรื่องการดูแลสัตว์เลี้ยง ทั้งวิธีทำอาหารให้สัตว์ ซึ่งตัวเขาเองและครอบครัวได้ทำตามตลอด ถึงเวลานี้วัวที่สภาพแย่ก่อนนั้น สมบูรณ์แข็งแรงทุกตัวและพร้อมจะลุยงานหนักได้ต่อไป

                     เช่นเดียวกับ นางอู ถั่น วัย 49 ปี ครอบครัวประกอบอาชีพทำนา บนพื้นที่ 11 ไร่ และเลี้ยงวัวไว้ 6 ตัว จากเหตุการณ์นั้น นาข้าวเสียหาย วัวของเธอขาดอาหารหนัก ป่วยเป็นโรคกีบเท้าเปื่อย และยากลำบากต่อการขนย้ายหนีน้ำ ต่อเมื่อได้รับการช่วยเหลือจากองค์กรด้านต่างๆ รวมทั้งคำแนะนำให้เตรียมโคก หรือเนินดินที่ความสูงเหนือระดับน้ำท่วมให้วัวได้อาศัย ซึ่งเธอได้ทำตาม และยอมรับว่าถึงตอนนี้รู้สึกปลอดภัยในอาชีพและชีวิตการเป็นเกษตรกรเพิ่มขึ้น

                     ด้าน “โตโน่” ภาคิน คำวิลัยศักดิ์ ทูตองค์กรพิทักษ์สัตว์แห่งโลก ซึ่งลงพื้นที่ร่วมสังเกตการณ์ติดตามผลการช่วยเหลือ บอกว่า องค์กรไม่ได้เพียงช่วยสัตว์ประสบภัย ด้วยการจัดน้ำ จัดยา มอบอาหารสัตว์ให้เท่านั้น ยังมีการทำงานด้านการจัดการภัยพิบัติอย่างครอบคลุม ทั้งร่วมฟื้นฟูสภาพที่อยู่อาศัย เตรียมความพร้อมให้ชาวบ้าน เพราะสิ่งนี้เป็นการลดความเสี่ยงอย่างเห็นผลที่สุด

                     ที่สำคัญภารกิจครั้งนี้ จะเป็นประโยชน์ เป็นข้อคิดในการจัดการภัยพิบัติ เพื่อเตรียมรับมือกับอุทกภัยอันอาจเกิดขึ้นได้ทุกเวลา ไม่เว้นแม้แต่ประเทศไทย

———————-