เมื่อเวลา 11.30 น.วันที่ 31 มี.ค. ที่โรงแรม บี พี แกรนด์ทาวเวอร์ อ.หาดใหญ่ จ.สงขลา ม.ล.ปนัดดา ดิศกุล รัฐมนตรีประจำสำนักนายกรัฐมนตรี กล่าวระหว่างการบรรยายพิเศษ “การปลูกฝังค่านิยม 12 ประการ สู่การพัฒนาประเทศไทยอย่างยั่งยืน” ซึ่งเป็นการประชุมเชิงปฏิบัติการ โครงการพัฒนาศักยภาพครูสอนศาสนาฯ โรงเรียนสังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น กลุ่มการศึกษาท้องถิ่นที่ 8 (การวิจัยในชั้นเรียน) ระหว่างวันที่ 30 มี.ค.-3 เม.ย. โดยกรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่นร่วมกับเทศบาลยะลา

ม.ล.ปนัดดา กล่าวถึงการเข้าไปทำหน้าที่คนกลางกรณีนางประนอม แดงสุภา ผู้ร่วมก่อตั้งน้ำพริกเผาแม่ประนอม กับลูกสาว ว่าเข้าไปทำเรื่องนี้ในฐานะข้าราชการ ในฐานะกำกับดูแลศูนย์บริการประชาชน เพราะตนเป็นข้าราชการฝ่ายปกครองมาตลอด กระทั่งอายุ 60 ปี ในปีนี้(2559) อีกไม่กี่เดือนข้างหน้าก็จะอายุ 60 ปีเต็ม ซึ่งการทำงานที่ผ่านมาเคยทำอย่างไรก็ทำอย่างนั้น ไม่ใช่มาเป็นตำแหน่งนี้แล้วลงไปไม่ได้ คุยไม่ได้ และที่สำคัญอยากให้เป็นครอบครัวที่เรียกว่าครอบครัวคนไทย ทุกๆพื้นที่ ทุกๆจังหวัด ให้เป็นตัวอย่างซึ่งกันและกัน ปัจจุบันที่เห็นทะเลาะกันสารพัดเรื่อง ลงหนังสือพิมพ์อยู่บ่อยครั้ง แต่นี่มันมีเรื่องของครอบครัวเข้ามาเกี่ยว

“น่าจะเข้ามาช่วยแก้ไขปัญหาเพื่อให้เป็นครอบครัวตัวอย่าง เพราะน้ำพริกของแม่ประนอมมีชื่อเสียง ตัวท่านเองก็อายุมากแล้ว จึงอยากเห็นครอบครัวมีความสุขเท่านั้น ส่วนที่เข้าไปทำหน้าที่คนกลางครั้งนี้ ผมถูกหลายคนวิพากษ์วิจารณ์การกระทำของผมอย่างไม่กลัวบาปกันเลย บอกว่าผมอยากได้เงินได้ทอง ไปช่วยคนมีฐานะ ระวังบาปนะ กล่าวหาผมทั้งที่ไม่ใช่เรื่องจริง ผมทำในฐานะของข้าราชการของแผ่นดิน ที่ผ่านมาเคยแก้ปัญหามาตั้งหลายเรื่อง เป็นข่าวบ้าง ไม่เป็นข่าวบ้าง แต่มาถึงเรื่องนี้ที่เป็นข่าว เพราะว่าผู้คนรู้จักแม่ประนอมเยอะ” ม.ล.ปนัดดา กล่าว

ม.ล.ปนัดดา กล่าวต่อว่า สมัยที่ตนเป็นผู้ว่าราชการจังหวัดนครปฐม ก่อนจะย้ายอยู่ที่จังหวัดเชียงใหม่ น้ำพริกของแม่ประนอมมีชื่อเสัยงมาก และแม่ประนอมก็เป็นบุคคลที่มีอัธยาศัยไมตรี วันก่อนก็พาตนดูรูปภาพที่ประดับอยู่ในบ้านเต็มไปหมด เป็นภาพเกียรติยศที่แม่ประนอมได้รับพระราชทานรางวัลต่างๆ จากการที่ประสบความสำเร็จในเรื่องสินค้าที่ครอบครัวสร้างขึ้น จึงอยากเห็นคนในครอบครัวนี้เลิกถือเนื้อถือตัว เลิกอวดเด่น อวดรู้ เหมือนอย่างที่ สมเด็จกรมพระยาดำรงราชานุภาพท่านสอนไว้ว่า “คนเรายิ่งอ่อนน้อมถ่อมตน ตนยิ่งสูง ไม่มีใครเขามองตนเองต่ำ นอกจากคนโง่เขลาเท่านั้น อภัยให้เขา เขาอาจจะดูไม่ออก