วันนี้ (29 มี.ค.) แล้ว ที่กรรมการร่างรัฐธรรมนูญจะส่งร่างรัฐธรรมนูญฉบับเสร็จสมบูรณ์ให้รัฐบาล เพื่อนำไปเดินหน้าทำประชามติต่อไป โดยคาดว่าการลงประชามติจะเกิดขึ้นในวันที่ 7 สิงหาคมที่จะถึงนี้

จากนี้ไปการติดตามเรื่องรัฐธรรมนูญในกระแสข่าวหลักจะไม่ได้อยู่ที่ว่าเนื้อหาของร่างรัฐธรรมนูญจะเขียนอย่างไร หากแต่ประเด็นหลักอาจจะไปอยู่ที่ความเคลื่อนไหวทางการเมืองทั้งฝ่ายรับและฝ่ายไม่รับเสียมากกว่า

ถึงนาทีนี้แล้ว หลายคนจะเริ่มลืมเรื่องตัวบท เพราะการต่อสู้กันทางการเมืองจะรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ จากเดิมพันที่มีอยู่ไม่น้อยของทั้งสองฝั่ง

ฝั่งรัฐบาล ที่แน่นอนว่า อยากให้ร่างรัฐธรรมนูญผ่านประชามติเพื่อเดินหน้าสู่การเลือกตั้งในปี 2560 ตามโรดแม็พ เพราะมิเช่นนั้นพวกเขาจะเจอแรงกดดันที่ถาโถมเข้ามา ไม่ว่าจะเป็นข้อหาว่า เขียนรัฐธรรมนูญจงใจไม่ให้ผ่าน หรือแรงกดดันจากนานาชาติ กระทั่งการที่ฝั่งที่ไม่เห็นด้วยกับรัฐบาลจะใช้โอกาสที่รัฐธรรมนูญไม่ผ่านโจมตีถึงความชอบธรรมในการอยู่ในอำนาจต่อไป

รวมถึงเรื่องสำคัญคือ สิ่งที่เขาอยากได้คือการวางระบบการเมือง การใช้อำนาจ การตรวจสอบอำนาจ ล้วนแต่ถูกบัญญัติอยู่ในร่างรัฐธรรมนูญฉบับนี้อย่างครบถ้วน ซึ่งหมายความว่าต่อให้มีการเลือกตั้ง เจตนารมณ์ของพวกเขา สิ่งที่พวกเขาต้องการ หรือกระทั่งอำนาจของพวกเขาก็จะไม่สูญสลายหายไปไหน หากแต่แทรกอยู่ในทุกอณูของโครงสร้างที่เขียนเอาไว้ และหากเป็นเช่นนั้นจริง สิ่งที่พวกเขาทำไว้อาจจะไม่เพียงอยู่ในช่วงระยะเปลี่ยนผ่าน หากแต่อาจอยู่ยาวอย่างที่คาดไม่ถึง

ขณะที่อีกฟากฝั่งนั้น ก็เชื่อเช่นเดียวกัน เพียงแต่พวกเขาก็ไม่ต้องการให้ระบอบที่คณะรัฐประหารวางไว้หยั่งรากฝังลึกอยู่ในสังคมไทยให้ยาวนาน เพราะนั่นจะหมายความว่า ระบอบประชาธิปไตยแบบปกติจะไม่สามารถเติบโตได้อย่างที่ควรจะเป็น

นอกจากนี้พวกเขาก็ต้องการใช้โอกาสนี้แสดงความไม่ยอมรับการยึดอำนาจ  และพร้อมจะรุกคืบสิ่งที่พวกเขากำลังต่อสู้นั้น ได้รับการตอบสนองจากเสียงประชามติ  แต่ในทางตรงข้าม หากทุกอย่างไม่เป็นไปตามที่คิดกระแสการต่อต้านก็จะค่อยๆ แผ่วลงจนไม่รู้ว่าจะเกิดขึ้นได้อีกทีเมื่อไหร่

นี่จึงถือเป็นเดิมพันที่พวกเขาแม้ไม่อยากเล่นก็ต้องเล่น

ดังนั้นเราจึงจะเห็นแคมเปญการรณรงค์เพื่อรับหรือไม่รับร่างรัฐธรรมนูญฉบับนี้ออกมาอย่างเข้มข้น   ฝ่ายที่อยากให้รับร่างรัฐธรรมนูญมุมหนึ่งจึงชูแคมเปญ “รัฐธรรมนูญปราบโกง” นัยว่า เพื่อชี้ให้เห็นเนื้อหา  แต่อีกมุมหนึ่งก็ปลุกกระแสความหวาดกลัวนักการเมือง โดยปลุกผี “ทักษิณ” ขึ้นมาหลอกหลอน ภายใต้โฆษณาชวนเชื่อที่บอกว่า ต้องเลือกเอาระหว่างระบอบนักการเมือง(ที่ขี้โกง) หรือทหารที่เข้ามาดูแล

ขณะที่อีกมุมก็ชูประเด็นว่า จะเลือกระหว่างประชาธิปไตยที่ตรวจสอบได้กับทหารที่เป็นเผด็จการที่ยึดอำนาจไปจากประชาชน และชูเรื่องความเท่าเทียมของคน

จนสุดท้าย ยิ่งเข้าใกล้วันลงประชามติเนื้อหาสาระจะยิ่งถูกลดทอนลงจนเหลือแต่การปะทะทางความคิดว่าด้วยเรื่องการเลือกข้างเลือกฝ่าย

แต่สุดท้ายคนที่ตัดสินก็คือ ประชาชนทุกคนที่เป็นผู้มีสิทธิ์ ท่านจะเลือกข้างใด ชอบเรื่องใด ไม่ใช่เรื่องผิด หากแต่การเลือกต้องเลือกด้วยเหตุผลที่เพียงพอ เพราะนี่คือการกำหนดอนาคตของเราทุกๆ คน