แม้ว่าประเทศไทยกับอินโดนีเซียจะไม่มีชายแดนติดต่อกันเหมือนกับกลุ่ม CLMV และมาเลเซีย แต่ทั้งสองประเทศมีความสัมพันธ์ทางเศรษฐกิจระดับสูงโดยเฉพาะการค้าระหว่างประเทศทั้งการนำเข้าและการส่งออก ทั้งนี้ อินโดนีเซียเป็นตลาดส่งออกที่สำคัญของไทยและมีขนาดใหญ่เป็นอันดับ 3 ในตลาด AEC รองจากมาเลเซียและสิงคโปร์ และใหญ่เป็นอันดับ 10 ในตลาดโลกเมื่อเทียบกับการส่งออกของไทยทั้งหมด

เช่นเดียวกัน ไทยก็มีความสำคัญในฐานะที่เป็นตลาดส่งออกที่สำคัญของอินโดนีเซียและมีขนาดใหญ่เป็นอันดับ 3 ในตลาด AEC รองจากสิงคโปร์และมาเลเซีย และใหญ่เป็นอันดับ 10 ในตลาดโลกเมื่อเทียบกับการส่งออกของอินโดนีเซียทั้งหมด และโดยปกติไทยจะเป็นประเทศที่ได้ดุลการค้า (หรือมีการส่งออกมากกว่าการนำเข้า) กับอินโดนีเซีย

จากข้อมูลข้างต้นแสดงให้เห็นว่าประเทศที่มีขนาดเศรษฐกิจที่ใหญ่ใน AEC และ IMT–GT คือ อินโดนีเซีย มาเลเซีย และไทย (รวมถึงสิงคโปร์) มีการพึ่งพาทางเศรษฐกิจระหว่างกันสูงโดยเฉพาะการค้าขายระหว่างประเทศ

การค้าระหว่างไทยกับอินโดนีเซียในปี 2558 มีมูลค่ารวมทั้งสิ้น 487,329.3 ล้านบาท หรือขยายตัว -10.3% แยกเป็นการส่งออกสินค้าไปอินโดนีเซีย 263,740.0 ล้านบาท หรือขยายตัว -13.7% และนำเข้าจากอินโดนีเซีย 45,841.9 ล้านบาท หรือขยายตัว -5.6% ทำให้ไทยเกินดุลการค้ากับอินโดนีเซีย 40,150.7 ล้านบาท หรือขยายตัว -10.2%

สาเหตุที่การค้าระหว่างไทยกับอินโดนีเซียในช่วง 3 ปีที่ผ่านมา ปรับตัวลดลงอย่างต่อเนื่อง เนื่องจากภาวะเศรษฐกิจโลกและเศรษฐกิจของทั้งสองประเทศที่ชะลอตัวลง แต่การนำเข้าและการส่งออกของทั้งสองประเทศกลับมาฟื้นตัวดีขึ้นในช่วง 4 เดือนแรกของปี 2559 กลับมาขยายตัวเป็นบวกแล้ว

สินค้าที่ประเทศไทยส่งออกไปอินโดนีเซีย 5 อันดับแรกได้แก่ รถยนต์และส่วนประกอบ น้ำตาลทราย เม็ดพลาสติก เคมีภัณฑ์ และเครื่องยนต์สันดาปภายในแบบลูกสูบและส่วนประกอบ ขณะที่สินค้านำเข้าจากอินโดนีเซีย 5 อันดับแรกได้แก่ ถ่านหิน ส่วนประกอบและอุปกรณ์ยานยนต์ เครื่องจักรกล น้ำมันดิบ เรือและสิ่งก่อสร้างลอยน้ำ.

ผศ.ดร.ธนวรรธน์ พลวิชัย ผอ.ศูนย์พยากรณ์เศรษฐกิจและธุรกิจ