โรงเรียนบ้านแม่ระเมิง มีนักเรียนทั้งที่โรงเรียนหลักและสาขา รวมทั้งสิ้น1,512คนเด็กนักเรียนที่นี่ทุกคนเป็นเด็กชาวเขาเผ่ากะเหรี่ยงปากะญอร้อยเปอร์ซ็นต์โดยมีข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา ทั้งหมด 73 คน           สมศักดิ์ วุฒิสัตย์ ผู้อำนวยการโรงเรียนบ้านแม่ระเมิง  กล่าวว่ากลยุทธ์ที่ใช้ในการให้บริการในพื้นที่รับผิดชอบ 10 หมู่บ้านล้วนแต่ทุรกันดาร จึงตั้งเป็นห้องเรียนสาขา เพื่อให้นักเรียนได้รับการศึกษาอย่างทั่วถึง

สมศักดิ์ วุฒิสัตย์ ผู้อำนวยการโรงเรียนบ้านแม่ระเมิง

ซึ่งบางสาขาเปิดถึงชั้น ป.3 บางสาขาเปิดถึงชั้น ป.6 เมื่อจบป.3 ป.6 แล้วก็มาต่อที่โรงเรียนหลัก คือโรงเรียนบ้านแม่ระเมิง จนถึงระดับม.ปลาย โดยจัดกิจกรรมการเรียนการสอน แบ่งออกเป็น 2 ประเภทคือ ประเภทที่ 1 นักเรียนไปเช้าเย็นกลับ ประเภทที่ 2 คือ นักเรียนพักนอนอยู่ที่โรงเรียน ซึ่งเด็กพักนอนในปัจจุบันรวมทั้งสิ้น 525 คน

คุณครูส่วนใหญ่จะพักอยู่ที่โรงเรียน ปัจจุบันโรงเรียนบ้านแม่ระเมิงไม่มีไฟฟ้าใช้ เนื่องมาจากการไฟฟ้าส่วนภูมิภาค ไม่สามารถขยายเขตมาสู่โรงเรียนบ้านแม่ระเมิงได้ เพราะติดเขตของวนอุทยานห้ามไฟฟ้าต่างๆผ่านเขต กรมพลังงานทดแทน ได้สร้างโซล่าร์เซลล์ให้ทั้งโรงเรียนได้ใช้ 2 จุด จุดแรกจำนวน 5 กิโลวัตต์ อีกจุด 3 กิโลวัตต์

คุณครูจึงนำเตารีดโบรานหรือเตารีดถ่านแบบดั้งเดิม มาใช้และสอนนักเรียนได้ใช้เพื่อรีดเครื่องแบบนักเรียน หรือชุดข้าราชการที่ต้องสวมเครื่องแบบทุกวันจันทร์ ส่วนชุดอื่นๆจะเน้นรีดเครื่องแต่งกายที่เป็นเครื่องแบบพิธีการ

          สมศักดิ์ วุฒิสัตย์ กล่าวว่าวัฒนธรรมองค์กรที่เป็นสิ่งให้ระลึกอยู่ตลอดเวลา เพราะว่าอยู่แม่ระเมิง ต้องรักแม่ระเมิง ต้องทำให้แม่ระเมิงมีแต่สิ่งที่ดีๆ ช่วยกันรักษาอุปกรณ์ รักษาสาธารณะประโยชน์ ต่างๆที่เป็นของโรงเรียน ก็เป็นของเหมือนของตัวเอง และนี่ก็เป็นความสุขที่อยู่บนดอย ดังคำกล่าวที่ว่า “สวรรค์บนดิน ของเด็กบนดอย”

           จารุพร จะนะ ครูผู้ช่วยบรรจุใหม่ของโรงเรียนบ้านแม่ระเมิง ในฐานะครูผู้ดูแลเด็กพักนอน บอกว่าจากที่เราเคยใช้ชีวิตอยู่กับสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆในเมืองใหญ่ มีทั้งไฟฟ้า อินเตอร์เน็ต หรือสัญญาณโทรศัพท์

แต่พอมาอยู่ที่นี่ก็ต้องปรับตัวเป็นอย่างมาก และสิ่งที่ได้มาเจอแล้วรู้สึกประหลาดใจคือเห็นเด็กพักนอนที่นี่รีดผ้าด้วยเตารีดโบราณหรือเตารีดถ่าน ที่เคยเห็นในพิพิธภัณฑ์ในชีวิตจริงไม่มีให้เห็นแล้ว

“นักเรียนที่นี่เขายังใช้เป็นวิถีชีวิตอย่างปกติจากรุ่นพี่สู่รุ่นน้อง ได้เห็นทักษะการใช้ชีวิตและการอยู่ร่วมกันของเด็กๆที่หอพักเป็นไปอย่างสามัคคี โอบอ้อมอารีและอยู่ร่วมกันอย่างเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่”

จารุพร จะนะ ครูผู้ช่วยบรรจุใหม่ของโรงเรียนบ้านแม่ระเมิง

          พรศิริ ไพรวัลย์รักษา นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่5 อาศัยอยู่หอพักตั้งแต่เข้า ป.4 เพราะบ้านไกล ตอนแรกรีดไม่เป็นมีคุณครูและพี่ๆสอนให้ เพราะเตารีดหนักและร้อนมาก ครูสอนให้รีดผ้าที่หนาๆก่อนค่อยมารีดผ้าบาง เพราะถ่านที่เอามาจากเตาตอนแรกจะให้ความร้อนสูงหากรีดผ้าบางก่อนผ้าอาจจะไหม้ได้ นอกจากรีดผ้าตัวเองแล้วยังได้รีดผ้าให้ครูด้วยเพื่อแบ่งเบาภาระครูที่ต้องสอนทั้งวัน และทำให้ได้ฝึกความอดทนไปในตัวด้วย

        สำหรับโรงเรียนบ้านแม่ระเมิง เป็นโรงเรียนขยายโอกาส ตั้งอยู่บนพื้นที่ภูเขาสูงในถิ่นทุรกันดาร ณ เลขที่ 377 บ้านแม่ระเมิง หมู่ที่ 8 ตำบลแม่สอง อำเภอท่าสองยาง จังหวัดตาก สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาตาก เขต 2 มีเนื้อที่ทั้งหมด 34 ไร่ได้รับการอนุญาตให้ใช้จากกรมป่าไม้แล้ว

โรงเรียนบ้านแม่ระเมิง เริ่มก่อตั้งเมื่อปี 2516 และต่อมาขยายเป็นโรงเรียนขยายโอกาส เปิดการเรียนการสอนตั้งแต่ระดับชั้นอนุบาลจนถึงระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น

ต่อมาในปี 2548 โรงเรียนได้เข้าอยู่ในโครงการตามพระราชดำริของสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาสยามบรมราชกุมารี และในปี 2552 เปิดการสอนขยายจนถึงระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย

นอกจากนี้มี โรงเรียนสาขา ที่อยู่ในความรับผิดชอบอีก 1 แห่ง คือ โรงเรียนสาขาบ้านตะพิเดอ ซึ่งตั้งอยู่ที่หมู่ 9 และ ห้องเรียนสาขา ที่กระจายอยู่ตามหย่อมบ้านอีกจำนวน 12 แห่ง