มาว่ากันต่อกรณีผู้อ่านตั้งข้อสังเกตบทความเขียนติติงนโยบายเกษตรอินทรีย์ของรัฐบาลที่นำเสนอในคอลัมน์นี้ว่า ผู้เขียนมีผลประโยชน์ผูกติดกับพ่อค้าปุ๋ยเคมี

เลยมีคำถามว่าปุ๋ยเคมีไม่ดีตรงไหน…ไม่ดีเพราะก่อให้เกิดสารพิษตกค้างในพืชผักหรือ

คำตอบไม่น่าจะใช่ เพราะแม้แต่สินค้ามาตรฐานสูงอย่างข้าวหอมมะลิ ที่ได้ตรารับรองจีไอจากสหภาพยุโรปยังให้ใช้ได้…ปุ๋ยเคมีไม่ใช่สารกำจัดศัตรูพืช

ถ้าอย่างนั้นเรารังเกียจเพราะอะไร…ยิ่งใช้ ยิ่งใส่ปุ๋ยเคมี เกษตรกรยิ่งเป็นหนี้ ผลผลิตไม่ได้งอกเงยเพิ่มขึ้น มีแต่ทำให้ดินเค็ม ดินทึบ ดินแน่น

นี่น่าจะเป็นคำตอบตรงจุดมากที่สุด

เลยมีคำถามอีกว่า…ปุ๋ยเคมีมีธาตุอาหารมาก แต่ทำไมเกษตรกรไทยใช้ไปแล้วไม่ได้

จะว่าอะไรไหมที่จะตอบกันแบบกวนๆ นั่นเป็นเพราะนิสัยชอบเลือกข้าง แข่งกีฬาสีจนบ้านเมืองวุ่นวาย…ใครบอกว่าปุ๋ยเคมีดีก็แห่ใช้แต่ปุ๋ยเคมี เขาบอกอินทรีย์ ก็ยึดถืออินทรีย์ตะพึดตะพือ

ทั้งที่ทุกสรรพสิ่งในโลกนี้ไม่มีอะไรดีไปหมด หรือเลวไปหมด ทุกอย่างต้องพอดี…ไม่ต้องอะไรมาก ข้าวที่เรากินกันทุกวันดีไหม แต่ถ้ากินมากเกินไปก่อให้เกิดโรคอ้วน ความดัน เบาหวาน หัวใจ

ปุ๋ยเคมี ปุ๋ยอินทรีย์ก็เช่นกัน…มีทั้งข้อดีข้อด้อย และในทางวิชาการเป็นที่ยอมรับ การปลูกพืชให้ได้ผลผลิตดีที่สุดต้องใช้ทั้งเคมีและอินทรีย์ร่วมกัน ไม่ใช่เล่นกีฬาสีแบ่งข้าง ใช้แค่ตัวใดตัวหนึ่ง

นี่ต่างหากปัญหาของการทำเกษตรในบ้านเรา…ก่อนจะปลูกพืชเกษตรกรมีการวิเคราะห์ดินของตัวเองไหมว่าขาดอะไรแค่ไหน เพื่อจะได้ใส่ทั้งอินทรีย์และเคมีได้พอดี เคยไหมที่จะนำวิทยาศาสตร์มาใช้ในอาชีพตัวเอง

และที่คุยนักคุยหนา เกษตรอินทรีย์ที่ทำๆกันนั้น ทำไปแล้วจะขายให้ใคร ถ้าใช้มาตรฐานแบบที่กำลังคิดทำกัน มีคนบอกว่าขายได้แค่ในประเทศ เพราะไม่ได้มาตรฐานที่ IFOAM ยอมรับ…ส่งเสริมให้ทำทั่วประเทศ สินค้าล้นตลาดจะเกิดอะไรขึ้น

นี่ยังไม่ได้พูดถึงอินทรีย์สวมแปลง สวมใบอนุญาต เพราะระบบตรวจสอบของทางการทำได้แค่ตรวจรับรองแปลงปลูก ยังไม่ถึงขั้นรับรองผลผลิต จึงสามารถเอาสินค้านอกแปลงมาสวมได้…แล้วอย่างนี้จะเป็นเกษตรอินทรีย์ปลอดภัยเพื่อผู้บริโภคเหรอ สุดท้ายเกษตรกรเจ๊ง ทำเกือบตายได้ราคาเท่าทำเกษตรทั่วไป.

สะ–เล–เต