“อำนาจอ่อน” (soft power) ที่หมายถึงการครอบงำ หรือทำให้คนอื่นนิยมชมชอบ ทำตามอย่างโดยไม่ใช้กำลังข่มขู่บังคับ ดูจะเป็นการพิชิตใจเป้าหมายได้ดีและยั่งยืนกว่า ดูจากความสำเร็จของวัฒนธรรม “เค–ป๊อป” สัญชาติเกาหลี (ใต้) นั่นปะไร

อินโดนีเซียก็คงเห็นตัวอย่างเกาหลีเหมือนกับที่ไทยและอีกหลายประเทศก็เห็นด้วย เหตุนี้กระมัง! กระทรวงการท่องเที่ยวอินโดนีเซียจึงเข็นโปรเจกต์ “อินโดนีเซียสุดมหัศจรรย์” (Wonderful Indonesia) ชูการทูตห้องครัว (culinary diplomacy) เป็นไม้เด็ด ลุยเปิดร้านอาหารเมืองอิเหนาแท้ๆ

ในเหอเฟย เมืองเอกมณฑลอานฮุย หรืออันฮุยของจีน ชนิดเสี่ยงเดิมพันเป็นตกปลาใหญ่กินกันเลย

ร้านอาหารวอนเดอร์ฟูล อินโดนีเซีย จะเริ่มเสิร์ฟเมนูทั้งอาหารและเครื่องดื่มอิเหนาแท้รวม 30 รายการเมนู ไม่ว่า Nasi Goreng (นาซิ โกเร็ง : ข้าวผัด) ซุปหางวัวและ Rendang (เรินดัง : แกงเนื้อคล้ายพะแนงของไทยแต่มีรสเผ็ด) ที่มีต้นกำเนิดมาจากเกาะสุมาตราตะวันตก และเมื่อปี 2554 มีคนโหวตทางซีเอ็นเอ็นโก (CNNgo) แพลตฟอร์ม หรือช่องทางชมรายการออนไลน์ของสำนักข่าวซีเอ็นเอ็นให้เป็นเมนูอาหารอร่อยที่สุดในโลกเอาชนะแกงมัสมั่น เจ้าของแชมป์เดิมของเราลงได้ ฯลฯ

เจ้าหน้าที่ระดับสูงกระทรวงการท่องเที่ยวอินโดนีเซีย บอกว่า “ร้านอาหารจะส่งเสริมอาหารอินโดนีเซียและแบรนด์ท่องเที่ยว “Wonderful Indonesia” การทูตห้องครัวนี่แหละจะเป็นซอฟต์เพาเวอร์ที่มีประสิทธิผลมากที่สุดในการโปรโมตการท่องเที่ยวของประเทศ”

โปรเจกต์ร้านอาหารนี้เป็นดอกผลจากความร่วมมือกับนักลงทุนชาวจีนที่อยู่ในธุรกิจร้านอาหารมานานและหากประสบความสำเร็จอย่างงาม ทางการอินโดนีเซียก็มีแผนจะขยับ ขยายเปิดในที่อื่นๆอีกสัก 10 ร้าน

พูดถึงมณฑลอานฮุย อยู่ทางตะวันออกเฉียงใต้ของจีน มีประชากรราว 80 ล้านคน และเฉพาะเมืองเหอเฟยมีอยู่ 8 ล้านคน หลายคนคงจะรู้กันดีว่าไทยเราก็เข้าไปมีบทบาทโดยใช้ซอฟต์เพาเวอร์ประเภทละครโทรทัศน์และข่าวฉายออกอากาศให้คนที่โน่นดูอยู่ก่อน แล้วเหมือนกัน.

เกรียงศักดิ์ จุนโนนยางค์