5 เม.ย.59 เข้าสู่ช่วงฤดูกาลที่ลูกผู้ชายหลายคนต้องเข้ารับการเกณฑ์ทหาร ทำหน้าที่ลูกผู้ชาย ล่าสุดที่ทำเอาหลายคนเกิดความประทับใจ เมื่อผู้จัดละครมือดีอย่าง ‘ป้าแจ๋ว ยุทธนา’ ได้เล่าเรื่องราวในอดีตด้วยการทำหน้าที่ลูกผู้ชายเต็มตัวกับการเป็นทหารรับใช้ชาติเป็นระยะเวลานานถึง 1 ปี ว่า#ทำหน้าที่ #ลูกผู้ชาย #เกณฑ์ทหาร เคยเป็นทหารกับเขาเหมือนกัน เมื่อถึงวันเกณฑ์ เดินไปคนเดียวไปจับใบดำใบแดง เพราะผ่อนผันจนเรียนจบมหาวิทยาลัยแล้ว จับเป็นคนสุดท้าย ฉลากใบสุดท้าย เป็น #ใบแดง #ทร.2 555 ได้เป็นทหารเกณฑ์ผลัดสอง ยื่นวุฒิการศึกษาปริญญาตรี จาก 2 ปี เหลือ เป็นทหารแค่ 1 ปี ชีวิตแจ๋วแหววเปลี่ยนไปในทันที #มีต่อ..ตอน2.. to be continued

#ลูกผู้ชาย #เกณฑ์ทหาร #ใบแดง #ทร หลายคนคิดว่าเป็นทหารคงจะลำบาก จากประสบการณ์ที่ได้เป็นทหารมาหนึ่งปี ขอบอกว่าไม่ลำบากอย่างที่คิด จากวันแรกที่นั่งรถบัสทหารเรือไปยังโรงเรียนพลทหารที่ เกร็ดแก้ว สัตหีบ เมื่อถึงที่อย่างแรกก็คือตัดผมอย่างทรงที่เห็นในรูป คือไถเตียนหมดหัว แล้วเหลือข้างบนไว้นิดเดียว ไปถ่ายรูปติดบัตร จากนั้นก็ไปรับชุดกะลาสีสีกากี กับเสื้อขาวคอกลมสองชุดและชุดกีฬาอีกสองชุดและรองเท้าไอ้โอ๊บหนึ่งคู่ แล้วไปแบ่งแยกคัดเลือกให้ไปอยู่ตามกองร้อยต่างๆฉันได้ไปอยู่กองร้อยที่เก้า ความที่เรียนจบปริญญาตรีมาก็เลยถูกเลือกให้เป็นหัวหน้าหมวดมีลูกน้องในหมวด 40 คน พลทหารใหม่นั้นมาจากจังหวัดต่างๆทั้งภาคกลางภาคใต้และภาคอิสานนิดหน่อย ทั้งหมดจะถูกฝึกร่วมกันเป็นเวลาสองเดือนที่โรงเรียนพลทหาร แต่จะได้พักกลับบ้านเจ็ดวันหลังจากฝึกได้หนึ่งเดือนแรกการฝึกนั้นในเดือนแรกครึ่งวันเช้าถึงเที่ยงก็จะฝึกเดินให้พร้อมเพรียงกันวิ่งให้พร้อมเพรียงกันหันซ้ายขวาให้พร้อมเพรียงกัน ง่ายง่ายแค่นี้แหละ แต่ยากสำหรับบางคนเพราะการเดินให้พร้อมเพรียงกันหันทางซ้ายหันทางขวาให้พร้อมเพรียงกันนั้นมันยากสำหรับเขา ผู้ไม่เคยมีระเบียบวินัยมาก่อน ส่วนตอนบ่ายก็ไปเรียนหนังสือวิชา

ทหารเบื้องต้นในอาคารเรียน สิ่งที่ฉันคิดได้ในขณะที่ฝึกอยู่นั้นว่าความลำบากสำหรับทหารใหม่ส่วนมากก็คือความมีวินัยและความพร้อมเพรียงกันแบบทหาร การกินอยู่ที่มีระเบียบและตรงเวลา ตั้งแต่ตื่นจนถึงตอนนอน ซึ่งไม่ยากเย็นอะไรเลยถ้าตั้งใจทำ แต่คนมาจากต่างถิ่นต่างทิศ ต่างความคิดกัน ระดับการศึกษาไม่เท่ากัน ร้อยพ่อพันแม่ เลยทำให้เรื่องเดินแถวง่ายๆกลายเป็นเรื่องยากขึ้นมาทันที ใครจะคิดว่าแม้การพูดจาสื่อสารกันก็ลำบาก เพราะทหารใหม่จากภาคใต้บางคนพูดได้แต่ภาษายาวี พูดกลางไม่ได้ หัวหน้าหมวดมือใหม่อย่างฉันก็เริ่มจะท้อแท้บ้างละ เพราะการที่จะให้ลูกน้องที่มาจากที่ต่างกันอยู่รวมกันอย่างมีระเบียบนั้นมันติดขัดตรงการสื่อสารให้เข้าใจกันนี่เอง รวมทั้งการแบ่งพรรคแบ่งพวกตามถิ่นที่อยู่ ไม่ยอมปรองดองกัน ก็มีส่วนทำให้การอยู่รวมกันเป็นหมวดหมู่นั้นยากยิ่งขึ้น… #มีต่อ ..to be continued…