พรหมลิขิตหรือโชคชะตาขีดเส้นไว้ ที่ทำให้คนแปลกหน้าสองคนได้มีโอกาสโคจรมาเจอกัน ถึงขั้นยกร้านขายขนมปังในเมืองโดล ฝั่งตะวันออกของฝรั่งเศสในราคา (ที่เจ้าของบอกเป็นเหมือนเงินก้นถุง) เพียง….1 ยูโร!!!

“อะไรสำคัญกว่า ระหว่าง “เงิน” กับ “ชีวิต”? คำถามที่เหมือนจะไม่ต้องการคำตอบกลับของ มร.มิเชล ฟลาม็องต์ ซึ่งสืบทอดกิจการของตระกูลมาตั้งแต่อายุ 14 ปี จากที่เคยฝันในวัยเด็กว่า โตขึ้นอยากเป็นคนขับรถบรรทุก

กลายเป็นวันๆแทบไม่ได้เดินห่างออกจากร้านไปไหนไกล นอกจากง่วนงานตั้งแต่เที่ยงคืนยันเที่ยงวัน สัปดาห์ละ 6 วัน ปิ้ง-อบ-ขายขนมปังบาแกตต์ ครัวซองต์และพาสตรีส์หลากหลายชนิด อบอวลกลิ่นขนมปังหอมใหม่ๆ จนลืมเวลาปัจจุบัน อายุ 62 ปี โดยที่ตัวเขาเองก็ไม่ได้โหยหาทำงานหลังพวงมาลัย

กระทั่งวันหนึ่งฟ้าบันดาล เมื่อเดือนธันวาฯ ปีที่แล้ว ขณะยุ่งอยู่หน้าเตาอบขนมปัง ลุงฟลาม็องต์ ก็ไม่ได้สังเกตหรือได้กลิ่นผิดปกติจากแก๊สที่รั่วออกมา แล้วบังเอิญที่ มร.เจโรเม ออก็องต์ คนร่อนเร่ อายุ 37 ปี นั่งขอทานอยู่หน้าร้าน (ความจริงสองคนนี้เจอกันประจำ แล้วคุณลุงก็มักให้กาแฟกับครัวซองต์ทุกเช้า) สังเกตเห็นท่าทางลุงฟลาม็องต์ยืนโงนเงน โซเซคล้ายจะเป็นลมฟุบหน้าเตา

เจโรเม เห็นท่าไม่ดี เลยแจ้งหน่วยฉุกเฉิน ซึ่งวันนั้น วันที่ ลุงฟลาม็องต์ สูดก๊าซคาร์บอนฯ หรือกึ่งๆรมแก๊สเข้าไป ทำให้ต้องนอนซมอยู่ที่รพ.นาน 12 วัน พอหายดีก็กลับไปเปิดกิจการ แต่ครั้งนี้ไม่ได้ทำงานเพียงลำพังแล้ว

เพราะ ลุงผมสีดอกเลา ชวนคนจรจัดนี้มาทำงานพาร์ตไทม์ด้วย แต่ละวันมองจากหน่วยก้านท่วงท่าปั้น ปั่น ผสมแป้งที่ทะมัดทะแมง เวลาสอนอะไรก็หัวไว เรียนรู้เร็วจนคุณลุงอดชื่นชมไม่ได้แล้ว

จึงตัดสินใจเตรียมยกมรดกวิชาชีพให้กับเทวดามอซอที่ช่วยชีวิตในเดือนกันยาฯนี้ เพราะลูกสาวทั้ง 3 เองก็ไม่ได้มีใจมายืนเหงื่อย้อยทุกวันแทบไม่มีวันหยุด

“ผมไม่ได้เป็นคนรวย และก็ไม่สนด้วย สิ่งที่ผมต้องการคืออิสระ แล้วอีกอย่างตัว “เจโรเม” ก็เป็นคนขยัน อยากประสบผลสำเร็จในชีวิต แล้วดูมีความสุขกับงานด้วย จึงสมควรได้รับสิ่งนั้น”

ฝั่ง เจโรเม เองก็พร้อมน้อมรับกับสิ่งที่เขาเรียกว่า “ของขวัญ” ที่สัมผัสได้จริง จากแต่ก่อนที่มีแต่งานเล็กงานน้อยตามแฟร์ต่างๆ อนาคตที่เคยมืดมนก็เริ่มส่องแสงและใกล้สว่างเรืองรอง.

ฤทัยรัช จันทร์เพ็ญ