วันจันทร์ ที่ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559, 06.00 น.

เป็นอีกหนึ่งศิลปิน-นักแสดง มากความสามารถ “เอ-พศิน เรืองวุฒิ” ที่รักและเทิดทูนในหลวงไว้เหนือเศียรเกล้า ระลึกถึงพระองค์ท่านเสมอ เวลาที่จิตใจต้องการพลัง และด้วยความภาคภูมิใจที่เกิดในรัชกาลที่ 9 และไม่อาจใช้ตัวอักษรใดๆ บรรยายความรักความรู้สึกและความดีให้ตรงหัวใจได้เลยถ่ายทอดภาพในหลวงจากความรู้สึกเพื่อเก็บไว้สอนลูก ในทุกๆ เรื่องราว นักแสดงหนุ่มกล่าวอย่างซาบซึ้งหัวใจว่า

“ผมเขียนภาพในหลวงเป็นพระบรมฉายาสาทิสลักษณ์แบบจากแบงก์พันแต่เอาภาพถ่ายมาเทียบ ไม่เคยเขียนรูปพระองค์ท่านมาก่อนเลยครับตั้งใจจะใส่กรอบเก็บไว้ให้ลูกชายสอนด้วยภาพที่มากกว่าตัวอักษรใดๆ บรรยายรูปเล็กๆ เองแต่ละเอียดมากแทบจะใช้แว่นขยายส่องดูลายเส้นได้เลยครับผมจบมาทางศิลปะการออกแบบ จากมหาวิทยาลัยรังสิต ตั้งแต่ปี 2538 ผ่านงานออกแบบมานับร้อยสิ่งวาดภาพจนดินสอหมดไปนับพันแท่ง แต่ตลอดชีวิตไม่เคยเอื้อมอาจวาดภาพของพระเจ้าอยู่หัวเลยแม้สักหนึ่งภาพ เป็นเพราะมีทัศนคติส่วนตัว ที่เทิดไว้เหนือเศียรเกล้า ยิ่งกว่าชาติ ศาสนา แต่จะระลึกถึงพระองค์ท่านเสมอ “เวลาที่จิตใจต้องการพลัง และความกล้าหาญ เวลาที่ชีวิตต้องใช้ความเพียรพยายาม และทุกเวลาที่ต้องรู้จัก “พอ” ภาพของ “ในหลวง” ที่อยู่ในชีวิตมาตั้งแต่ผมมีชีวิต เป็นยิ่งกว่าศาสดา เหนือยิ่งกว่าโพธิสัตว์ใดๆ ที่ผมนับถือ คำว่า “พระบารมี” ของพระองค์สำหรับผมจึงไม่อาจใช้ตัวอักษรใดๆ บรรยายให้ตรงหัวใจได้ พระองค์ทรงทำทุกสิ่งเพื่อประชาชนที่พระองค์รักและทำให้เราทุกคนต่างรักพระองค์ท่านยิ่งกว่าชีวิตตัวเองเมื่อวันที่ พระราชา คืนสู่สวรรค์ แปรเปลี่ยนสถานะด้วยพระบารมีให้สูงถึงชั้นฟ้า…ผมได้เห็นในปาฏิหาริย์ที่เรียกว่าความจงรักภักดีการช่วยเหลือเอื้อเฟื้อ เสียสละ ของคนไทยที่รักพระเจ้าแผ่นดินรัชกาลที่ 9 เห็นการแสดงออกซึ่งความรักที่มิอาจปิดกั้นจากความเอื้อมอาจใดๆ ระหว่างสามัญชนกับสถาบันกษัตริย์ ผมรีบค้นดินสอแท่งเก่าเท่าที่หาได้เวลานั้นเพื่อเขียนภาพของในหลวง เป็นครั้งแรกในชีวิต เขียนด้วยความรัก ความอาลัยอย่างหาที่สุดมิได้ ด้วยสำนึกในความดีของพระองค์ แต่เส้นที่เขียนไปนับพันก็เทียบไม่ได้กับสิ่งที่พระองค์ท่านทำเพื่อเราตลอดพระชนม์ชีพของในหลวง ผมไม่ใช่จิตรกรหรือศิลปิน ภาพนี้จึงไม่ใช่ภาพเหมือน และสวยงาม แต่ทรงคุณค่ามากเหลือเกินสำหรับตัวผมและครอบครัว ที่จะบอกเล่าให้ลูกหลานได้รู้ในวันหนึ่งว่า…ครั้งหนึ่งในชีวิตพ่อได้เขียนภาพของพระราชาที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ในวันที่ 9 ของการเสด็จสู่สวรรคาลัย ด้วยความภาคภูมิใจที่เกิดในรัชกาลที่ 9 มีวาสนาได้เป็นประชาชนของพ่อ นับต่อจากนี้ ที่เราต่างผ่านความอาลัยอย่างหาที่สุดมิได้ในชีวิต ผมเชื่อว่าสิ่งที่เราจะทำแต่นี้ต่อไป สำหรับลูกพ่อทุกคน ทำในสายตาของพ่อที่มองลงมาจากสวรรค์ คือเราจะทำในสิ่งที่พ่ออยากให้เราทำ และจะไม่ทำให้พ่อผิดหวัง”