จะบอกว่า แจ้งเกิดอีกครั้ง ก็คงไม่ผิด เพราะตอนนี้เด็กๆ วัยรุ่นพากันติดใจบท แม่มะนาว ของ “หมวย-สุภาภรณ์ คำนวณศิลป์” ในซีรี่ส์คลับฟรายเดย์ เซเลบ สตอรี่ ตอน ความสุข” (ช่อง GMM25) สตาร์เรโทรจึงได้โอกาส พา นางร้ายในตำนาน มาถามความ.. ย้อนเวลา.. หลังรีเวลความร้าย สร้างความฮือฮา(อีกครั้ง) ผ่านจอทีวี

ฟีดแบ๊กดีเกินคาด

แม่มะนาวไม่ได้คาดหวังว่าจะแรงแบบนี้นะ สาบานเลย แค่ละครออนแอร์ตอนเดียวกระแสโซเชียลดีมากๆ (หัวเราะ) ก่อนอื่นเราต้องยอมรับว่าเราเล่นบทแม่ ถ้าละครจะดังก็ต้องดังพระ-นาง หรือว่าดังตัวร้าย ตัวสอง แต่กลายเป็นว่า บทแม่ดัง หมวยก็งง การตอบรับเกินคาดมากๆ เบรกปุ๊บโทรศัพท์เข้าตลอด เฟซบุ๊ค ไอจี ตลอดเวลา แม่มะนาวนั่งไม่สุข ถือว่าเป็นบทที่พลิกให้คนจำเรา พูดถึงเรามากขึ้นอีกครั้งค่ะ ก็ต้องขอบคุณทาง “พี่ฉอด” (สายทิพย์ มนตรีกุล ณ อยุธยา) ที่ยังไว้ใจหมวย ให้หมวยได้รับใช้ เขาใช้ใครก็ได้สมัยนี้ ดารานักแสดงมีเยอะแยะ เขาก็ให้โอกาส เราก็ทำตามหน้าที่เต็มฝีมือของเรา ไม่ให้คนอื่นมาว่าได้ เล่นแล้วไม่มีมาตรฐาน หรือมาตรฐานตก เหมือนกับเราเอาเปรียบผู้จัด เอาเปรียบคนดู ก็ใส่เต็มที่ เขาโถมเท่าไหร่ก็ต้องใส่

เบื้องหลังบทแม่มะนาว

หมวยเล่นไปตามหน้าที่นักแสดง มีคนลงแซวในไอจีว่าเล่นเหมือนกับเขาให้สามล้าน (หัวเราะ) เราก็เล่นไปตามบท ไม่ได้คิดถึงว่าเป็นใคร เราตีตามบทว่าแม่มีความรักกับลูก ทำทุกอย่างเพื่อความสุขลูก แต่ดันเลือกทำไม่ถูกวิธี จะถูกหรือผิดก็ทำเพื่อให้ลูกเป็นซูเปอร์สตาร์ หมวยเล่นแล้วยังนั่งร้องไห้ออกมาจริงๆ เลยนะ (ยิ้ม) ตกใจ สงสาร ตัวแม่มะนาว เป็นตัวละครที่น่าสงสาร นานๆ หมวยจะสงสารตัวละครนะ ถ้าไม่มีอะไรจริงๆ แต่บทนี้เล่นไปแล้วน้ำตาไหลมาเอง ไหลไม่หยุด จนต้องขอคัท แล้วเดินไปนั่งร้องไห้ต่อ ไม่เครียดแต่สงสารเขา

กฏเกณฑ์การเลือกบท

บทดีเราก็รับ บทเรื่องไหนเราไม่ได้เป็นตัวเดินเรื่อง ไม่ได้เป็นตัวขมวดปมของเรื่อง ก็จะปล่อยผ่านไปค่ะ เพราะเราเล่นมาแล้วทุกบทบาท เลยจะเลือกบทที่มีอะไรมากขึ้น บทที่น่าสนใจ เราไม่ได้เย่อหยิ่งจองหองมาจากไหน เพราะว่าเรามีกินมีใช้มีทุกอย่างได้ก็เพราะเราเป็นนักแสดง เราไม่ได้รังเกียจ แต่เมื่อกาลเวลาผ่านไป ก็สอนให้เราเรียนรู้อะไรหลายๆ อย่างในวงการ เพราะฉะนั้นเราก็ต้องมีการปรับปรุง ขนาดกล้องยังเป็น HD เลย เขาก็มีการปรับปรุงกันมาเรื่อยๆ เราก็ต้องปรับปรุงตามไปด้วย

พัฒนาการความร้าย

ที่ผ่านมาก็จะลุคร้ายดุดัน เราก็เล่นแบบสุดๆ ไม่มีอะไรมาขวางกั้นเรา เราเล่นตรงไปเลย อย่างในละครเรื่อง “เงินปากผี” ของช่อง 3 ที่ถ่ายทำจบไปแล้วรอออนแอร์ เป็นบทที่น่าสนใจนะคะ มีอะไรให้เล่น ต้องเล่นนิ่งๆ มีเรื่องราวอยู่ในใจ ก็มีเครียดนะ เพราะเราไม่เคยเล่นแบบนี้มาก่อน เราไม่รู้ว่าแบบไหนคือพอดี เพราะเราเคยเล่นแต่แบบสุดๆ มาตลอด เมื่อเล่นแบบนั้นไม่ได้ ก็ต้องเล่นอีกแบบหนึ่ง เป็นการพัฒนาเราว่าไม่ใช่เราจะเล่นแบบนั้นได้อย่างเดียวนะ เราก็เล่นแบบอื่นได้ มาเล่นในแบบที่คนไม่ค่อยได้เห็นบ้าง เป็นฝ่ายโดนกระทำบ้าง

วันวานที่น่าประทับใจ

หมวยอยู่ในวงการบันเทิงมาเกือบ 20 กว่าปีได้ค่ะ เริ่มจากละครเรื่อง “แม่หญิง” เวอร์ชั่น แอน-สิเรียม “พี่เลี้ยง” ต้อม (รชนีกร พันธุ์มณี) แล้วก็มา “วันนี้ที่รอคอย” พี่เบิร์ด (ธงไชย แมคอินไตย์) หลังจากนั้นก็มาเรื่อยๆ จนปัจจุบัน อย่างเรื่องแรกที่เล่นก็ไม่ได้ร้ายเลยนะ เรื่อง “แม่หญิง” เล่นเป็นน้องนางเอก เป็นคนดี แล้วมาพลิกร้ายตอนเรื่อง “วันนี้ที่รอคอย” แล้วก็ได้รางวัลเลย

ผู้ที่เห็นแววร้าย

คุณแดง-สุรางค์ เปรมปรีดิ์ ค่ะ เราก็ไม่รู้ว่าท่านคิดหรือเห็นอะไรนะคะ หมวยก็ไม่รู้ แต่พอมาเล่นร้าย ยากไหมก็ยากนะคะ เราต้องรู้แบ๊กกราวนด์เรื่องราวความเป็นมาของตัวละคร แล้วเราก็แจ้งเกิดจากบทร้ายและเล่นร้ายตลอดหลังจากนั้น มีทั้ง “มงกุฎดอกส้ม” เล่นเป็นภรรยาคนที่ 3 เรื่อง “คมพยาบาท” ก็เรื่อยมา หมวยจะไม่รับละครที่บทเราไม่ได้แสดงอะไรเลย เหมือนเป็นการเอาเปรียบคนดู “เบญจรงค์ 5 สี” อันนี้ก็เป็นคนดี ก็มีสลับร้ายดี วนกันไปเรื่อยๆ “แหวนทองเหลือง” ก็ไม่ร้ายกาจ จะดีหรือร้ายก็เล่นได้หมด เพียงแต่ว่าขอให้เป็นตัวสำคัญมีอะไรให้เราเล่น บางทีตัวร้ายก็ร้ายตลาดทั่วไปไม่มีอะไรให้เล่นไม่มีที่มาที่ไป ไม่มีเหตุผล

วันที่หลงรักการแสดง

ตั้งแต่แรกเลยก็ว่าได้ค่ะ เพราะถ้าเราไม่รัก เราก็เล่นไม่ได้ เชื่ออยู่อย่างหนึ่งนะว่าเราก็เหมือนทุกๆ อาชีพ เขาต้องรักอาชีพเขาก่อน เขาถึงทำได้ดี หมวยไม่ได้บอกว่าหมวยทำได้ดีเลิศประเสริฐศรี แต่ในระดับหนึ่งหมวยก็ถือว่าไม่เอาเปรียบคนดู

อาชีพในฝันที่อยากทำ

อยากเป็นผู้จัดละครค่ะ เพราะว่าเขามองเราแล้วเอาเราไปเล่น เราก็อยากจะมองคนอื่นแล้วเอาเขามาเล่นบ้างเหมือนกัน เป็นความฝันของเรา ตอนเด็กๆ หมวยอยากเป็นหมอ ก็เป็นแค่ความฝันของเด็กๆ อันนี้ก็เป็นอีกความฝันหนึ่งของคนแก่ๆ อย่างเรา (หัวเราะ) เป็นก็ดี ไม่ได้ก็ไม่เสียใจ ก็ไปหาอย่างอื่นทำ รับจ้างเขาเล่นไปจนแก่ก็ไม่มีใครว่าเราหรอก ถ้าเรายังคงคุณภาพเราอยู่ได้

ผลงานประทับใจ ยกไว้ขึ้นหิ้ง

หลายเรื่องเลยค่ะ “วันนี้ที่รอคอย, มงกุฎดอกส้ม, คมพยาบาท, โนราห์” หมวยก็อยากขอบคุณที่แฟนๆ ติดตามและชื่นชอบ เราเล่นแล้วเขาไม่ลืมเรา คนยังไม่ลืมเรา ก็ดีใจแล้ว แฟนๆก็จำได้ บางทีก็เรียกชื่อในละคร ซึ่งหมวยเองก็แปลกใจนะว่า เอ๊ะ จำได้ด้วย เกิดทันกันเหรอ (หัวเราะ) เพราะว่าเราก็เล่นมาเป็นสิบๆ ปีแล้ว “ปอบผีฟ้า” ก็ชอบนะ เล่นเป็นสองตัวละคร มีอะไรให้เราเล่นเยอะแยะ สมัยนั้นที่เราเล่นเป็นตัวสองอยู่ก็จะสนุก

ความสำเร็จที่ยังตราตรึงใจ

เป็นความอิ่มเอิบใจแล้วก็เป็นเมมโมรี่ที่ดี ที่เราทำงานแล้วมีคนยอมรับเราค่อนข้างเยอะ ตอนนั้นจำได้ว่าเราไปไหนไม่สามารถลงรถได้ ไม่สามารถไปซื้อของได้ เพราะแฟนละครจะเอาทุเรียนมาตบเรา ที่ท่าน้ำนนท์นี่แหละ (หัวเราะ) อันนี้เรื่องจริง แล้วมีครั้งหนึ่งหมวยไปซื้อหมูปิ้งแล้วยืนนานมาก เขาก็ให้คนอื่นไปหมดแต่เขาไม่ขายให้เรา คือเขาอินมาก กลายเป็นว่าฟีดแบ๊กที่กลับมาทำให้เราดำรงชีวิตอยู่ยากนะ พูดกับเขาแล้วเขาไม่พูดด้วย เจอมาทุกรูปแบบค่ะ (ยิ้ม)

ผันตัวเองเป็นครูการแสดง

งานแสดงก็ยังรับแสดงนะคะ แต่ที่ทำเพิ่มมาคือ สอนการแสดงที่บ้านตัวเอง ไม่ได้รับเยอะอะไร สอนตัวต่อตัว คือจะพูดยังไงดี หมวยอยากให้มีตัวตายตัวแทน (ยิ้ม) เพิ่งเริ่มทำนะคะ ไม่รู้จะไปได้ดีแค่ไหน การที่เราเล่น กับการไปเป็นครูสอนไม่เหมือนกันนะ เราก็เอาประสบการณ์ตรงของเราที่ผ่านมาสอน ซึ่งหมวยก็ไม่รู้หมวยจะเป็นผู้ถ่ายทอดที่ดีหรือเปล่า ก็ต้องลองดู ไม่ตื่นเต้นอะไร แต่เราคิดว่าเราจะดันเด็กไปทางไหนให้เขาประสบความสำเร็จ เพราะว่าคนที่เขามาเรียน เขาก็มีความคาดหวัง แต่เราก็บอกกับเด็กทุกคนว่า เรียนกับเราสอนเต็มที่นะ แต่อยู่ที่คุณว่าจะสามารถตักตวงจากเราได้มากแค่ไหน เอาไปเลย ตอนนี้ที่สอนมีสองคนค่ะ เป็นเด็กอายุประมาณ 10 ขวบ ผู้ใหญ่ยังไม่มี

บางคนอาจจะมองว่าเป็นลูกหม้อช่อง7

เราโชคดีตรงที่ว่าเมื่อสมัยก่อน เรามีผู้ใหญ่เกื้อหนุนดูแล เราได้รับโอกาสถึงมี สุภาภรณ์ วันนี้ เราได้ฝึกมาเรื่อยๆ ตลอดเวลา มีความชำนาญการ เราเรียกตัวเองแบบนั้น ดูน่ารักดี หมวยว่านะคะ(ยิ้ม) หรือใครจะจำกัดนิยามอะไรก็ทำไป ถ้าคุณสบายใจก็ทำไป หมวยก็เป็นหมวยแบบนี้แหละ ได้รับโอกาสจากผู้ใหญ่ที่หยิบยื่นให้ เราก็น้อมรับอย่างเต็มใจ ถึงแม้ว่าสมัยก่อนจะทำงานเหนื่อย แต่นั่นคือความพร้อมใจสมัครใจของเรา ไม่มีใครบังคับเรา ตอนนี้เล่นได้ทุกช่อง ใครจ้างก็เล่นค่ะ

เมื่อต้องเล่นบท แม่

ตอนแรกไม่เข้าใจนะ ทำไม อะไร อย่างไร ต้องให้เวลา เพราะว่าเรายังไม่บรรลุ (หัวเราะ) เพราะฉะนั้นความเสียใจก็เข้ามาเร็ว เราต้องทำความเข้าใจ แต่ก่อนถ้าเราเล่นเป็นแม่ เรารู้สึกว่าเราแก่ บางทีช่วงนั้นก็จะไม่รับ แต่พอเรามาคิดโอเคคนเป็นแม่เขาก็อายุ 20 กว่าก็มี เขาก็เป็นแม่คน พอเราคิดได้ในตรงที่ว่าทุกอย่างก็เป็นเรื่องจริงนะ เราก็ไม่ทุกข์ ก็ต้องเป็นไปตามโลกวิวัฒนาการของมัน ตอนนี้หมวยเล่นละครด้วยความสบายใจ ไม่มีกังวลอะไร ใครจะมาบอกว่าเล่นเป็นแม่ เราก็จะบอกว่าโลกปัจจุบันจริงๆ ดูสิคะคนอายุ 20 กว่าเป็นแม่ก็มี เพราะฉะนั้นจะแปลกอะไรเมื่อคนอายุ 45 จะลุกขึ้นมาเป็นแม่

บทบาทที่ยังไม่เคยเล่นเลย และอยากเล่น

หมวยอยากจะเล่นเป็นคนใบ้ที่พูดไม่ได้ ยังไม่เคยเล่น เล่นยากนะ และยังไม่รู้เลยว่าชีวิตร่วงโรยมาขนาดนี้แล้วจะมีบทเป็นคนใบ้ให้เล่นไหม แล้วจะเล่นได้ดีไหม เพราะเป็นการสื่อสารโดยการใช้สายตา ใบหน้า โดยตรง ไม่รู้จะทำออกมาได้ดีไหม ก็รอ ถ้ามี
แต่เอาจริงๆ ก็คงจะอึดอัด เพราะหมวยเป็นคนพูดมาก(หัวเราะ)

อาชีพหลัก

ตลอดระยะเวลาที่หมวยเดินทางในวงการบันเทิง หมวยก็ต้องขอขอบคุณผู้ใหญ่ทุกท่านที่หยิบยื่นโอกาสให้ สุภาภรณ์ คำนวณศิลป์ หมวยขอบพระคุณ หมวยถือว่าเขาเห็นคุณค่าในตัวเรา แล้วก็ยังซาบซึ้งจนถึงทุกวันนี้ เพราะว่าถ้าไม่มีเขาในวันนั้นก็ไม่มีเราในวันนี้ แล้วก็จะไม่มีอาชีพนี้เกิดขึ้นในตัวเรา ตอนนี้พูดได้เต็มปากว่านักแสดงเป็นอาชีพหมวยค่ะ หมวยยังไม่มีอาชีพอื่น คุณครูก็ยังไม่รู้ว่าจะมีคนมาเรียนเพิ่มไหม (หัวเราะ) เป็นอนาคตที่เราไม่รู้ หมวยชอบอยู่กับปัจจุบัน เราเป็นนักแสดงก็แสดงไปตามหน้าที่เราค่ะ

ไลฟ์สไตล์วันว่าง

เลี้ยงหมา เล่นกับหมา แมว นอน พักผ่อนตามสไตล์ นอกจากแสดงกับเป็นครู ก็แน่นเต็ม 7 วัน เวลานอนยังไม่พอเลยค่ะ ไหนจะละคร แบ่งเวลาสอนอีก สอนอาทิตย์ละ 2 วัน วันละ 3 ชั่วโมง คือ ก็ดีที่เด็กเข้าใจในพื้นฐานอยู่แล้ว เด็กขัดกล่อมได้ง่ายไม่ต้องสีสันอะไรมากมาย

ชีวิตไม่เคยเหงา

ตอนนี้มีโอกาสให้เราทำอะไร เราก็ทำ เราอย่าไปฝัน อย่าไปทำให้ชีวิตไม่มีความสุข หมวยเป็นคนปฏิบัติธรรมนะคะ บวชทีเป็นเดือน สวดมนต์ทุกวัน ตอนเช้าถ้าไม่ได้ไปกองเช้ามาก ก็จะเจริญภาวนา แต่การที่เราทำอะไรแบบนี้ ไม่จำเป็นต้องบอกใครก็ได้นะ คือเราก็ทำของเราปกติ ทำมา10 ปีแล้ว ไม่ใช่เพิ่งทำแค่เราไม่ได้บอกใคร การที่เราจะเป็นนักแสดงที่ดีได้ เราต้องมีสมาธิ ถ้าสมาธิสั้นไม่ดี เราต้องควบคุมให้ได้ ธรรมะ ก็คือ ธรรมชาติ เรากำลังลอกเลียนแบบธรรมชาติอยู่ ทำให้เราตีบทได้ง่ายขึ้น เล่นได้ง่ายขึ้น ถ้าเราเข้าใจกับมัน ชีวิตหมวยใช้ทุกวันให้มีความสุข ทำให้ชีวิตตัวเองไม่ทุกข์ อันไหนทุกข์ก็วางไว้ก่อน อันไหนสุขก็อ๋อโอเค ไม่มีอะไรอยู่กับเรายาวนาน เดี๋ยวก็ดับไป ทั้งสุขและทุกข์มาพร้อมกัน ถ้ามองทุกข์ก็ทุกข์มาก ถ้าเรามองสุข โอ้ย..สุขเหลือเกิน แต่จริงๆ มันเกิดพร้อมกัน และจะดับไปพร้อมกัน ในโลกใบนี้ ไม่มีอะไรแน่

มุมนี้ที่ไม่ค่อยเปิดเผย

ไปปฏิบัติธรรมก็มีไปค่ะ ผมไม่ย้อม หน้าไม่แต่ง ไม่ต้องมีใครมาสนใจ ต่างคนต่างปฏิบัติไป เขาให้ทำอะไรก็ทำ ไปที่วัดเขาอิติสุคโต ของหลวงพ่อปรีชา วัดหนองซอ ที่เขาใหญ่ ไม่ได้ฟิกซ์ว่าจะไปกี่ครั้งต่อปี แต่ดูจังหวะ เหตุการณ์อันเหมาะสมเห็นแก่สมควรแล้วถึงไป ชีวิตสบายๆ อย่าไปกะเกณฑ์อะไร เราเข้าไปเพื่อเรียนรู้ธรรมะ มีพระมาเทศน์ทำให้เราเข้าใจมากขึ้น ทำให้เราดับทุกข์ได้เร็วกว่าคนอื่น เราถือว่าเราโชคดี กลับมาก็ลุยงานเต็มที่ โชคดีที่เรามีครูบาอาจารย์ดี กัลยานิมิตรที่ดี ถึงแม้ว่าเราจะเป็นคนพูดจาเสียงดัง อาจจะไม่เพราะ พูดจาตรงๆ เราคิดว่าเราไม่ได้ทำร้ายใคร

สุขภาพร่างกาย

อย่างที่ทราบว่าหมวยป่วย หมวยยอมเปิดเผยว่าเป็นโรคไบโพลาร์ดิสออเดอร์ ที่คล้ายๆ โรคซึมเศร้าเพราะหมวยอยากเป็นกำลังใจให้คนเป็นโรคนี้ด้วยกัน ไม่ใช่ว่าโรคนี้จะรักษาไม่หาย โรคนี้หายได้นะ ถ้าคุณดูแลตัวเองดีๆ คนที่เป็นโรคนี้หมวยว่าน่าสงสาร เขาไม่ได้อยากจะเป็น หมวยเองก็ไม่อยากจะเป็น คนที่อยู่ด้วยก็ต้องเข้าใจ ยาดีหมอดีคนรอบข้างต้องดี เราอยู่ในสังคมเราเลือกไม่ได้ เพราะฉะนั้นเราผ่านตรงนั้นมาแล้วก็เลยเล่าเป็นวิทยาทานว่า คุณก็ต้องมีความหวังว่าคุณจะต้องหายเหมือนกันอย่าคิดว่าเราอยู่คนเดียวในโลก เรายังมีเพื่อนมีสิ่งดีๆ มากมาย เราก็เคยทำผิดพลาดมาแล้ว ก็อยากเป็นกำลังใจให้

หัวใจไม่ว่างแล้ว

หมวยมีความรักเหมือนกับทุกๆ คน เขาเป็นคนน่ารัก และคนดีคนหนึ่ง ชีวิตก็แฮปปี้สดใส แฟนหมวยเป็นผู้หญิง ชีวิตหมวยไม่ได้เป็นปกติเหมือนคนอื่นเขา แต่หมวยมองเป็นปกตินะ (ยิ้ม) เพราะฉะนั้นพอเราออกมาเป็นครอบครัว แน่นอนไม่มีใครปฏิเสธได้ว่าก็มีทั้งทะเลาะกัน ความเห็นไม่ตรงกันไม่ได้หวานชื่นตลอดเวลา อย่าไปคิดว่าคนที่มีอาชีพนักแสดงแล้วจะเลอเลิศดีงาม ไม่เกิดขึ้นหรอก ในชีวิตจริงก็คือชีวิตจริง

ความในใจถึงแฟนๆ

ขอบคุณมากๆ นะคะที่ติดตามหมวยมาตั้งแต่แรก จนถึงวันนี้ ทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นกำลังให้มา ผลงานที่ตอบรับออกมาที่ดี ก็ขอน้อมรับเอาไว้ จะพยายามพัฒนาฝีมือตัวเองไปเรื่อยๆ เพื่อให้ดูละครสนุก ถามว่าจะเห็นหมวยต่อๆ ไปหรือไม่ หมวยตอบไม่ได้นะคะ เป็นอนาคตมากเกินไป (ยิ้ม) แต่ถ้าเป็นปีสองปีนี้ก็ยังคงทำอยู่ ใจก็ยังอยากเล่นอยู่ ถ้ามีคนจ้าง ทุกอย่างขึ้นอยู่กับองค์ประกอบหลายอย่างไม่ใช่เราคนเดียว

เรียกว่าเป็นอีกหนึ่งนักแสดงคุณภาพที่จะเล่นบทไหนคนก็เชื่อ เพราะด้วยความใส่ใจในการแสดงไม่เอาเปรียบคนดู แฟนคลับถึงยังรักและชื่นชม หมวย-สุภาภรณ์ คำนวณศิลป์