“เรากินนมแม่แล้ว ดังนั้นเราจึงไม่กินเนื้อแม่” พระพิฆเนศกล่าวไว้เช่นนี้ (อ้างอิงตามตำนานพระพิฆเนศ) แม่ที่พระพิฆเนศพูดถึงในที่นี้คือ “โค” คำกล่าวนี้แสดงให้เห็นถึงความมีกตัญญุตาต่อผู้มีพระคุณ ซึ่งเป็นเรื่องที่ผู้เจริญแล้วประพฤติปฏิบัติกันโดยทั่วหน้า

ด้วยความคิดร่วมกันของผู้บริหาร-พนักงานหนังสือพิมพ์แนวหน้า และผู้อ่านหนังสือพิมพ์แนวหน้าที่เห็นชอบในการร่วมสร้างโครงการไถ่ชีวิตโคกระบือจากโรงฆ่าสัตว์เพื่อนำไปมอบให้เกษตรกรรายย่อยเลี้ยงดูจนกว่าโคกระบือที่รับบริจาคไปจะถึงอายุขัย ซึ่งโครงการนี้ได้ดำเนินมาเป็นเวลา 3 ปีกว่าๆ

จากการร่วมสมทบทุนกันคนละเล็กละน้อย แต่ก็มีแฟนหนังสือพิมพ์แนวหน้าหลายรายที่บริจาคไถ่ชีวิตโคกระบือทั้งตัว ในที่สุดโครงการของเราได้สามารถไถ่ชีวิตโคกระบือรวม 50 ตัว และเขาเหล่านี้ก็ได้ออกลูกสืบพันธุ์มาแล้ว 8 ตัว

ทุกครั้งที่คณะของเราไปเยี่ยมโคกระบือที่บริจาคให้เกษตรกรรายย่อย เราทุกคนก็จะได้รับความอิ่มใจเป็นเครื่องตอบแทนเสมอ เมื่อเราพบว่าพวกเขามีชีวิตที่ดี ดูเขามีความสุข ยิ่งเวลาเห็นเขามีลูกน้อยอยู่คลอเคลีย ก็ยิ่งทำให้อิ่มใจมากขึ้น

จากอดีตที่พวกเขากำลังรอความตายในคอกของโรงฆ่าสัตว์ แต่วันนี้เขาสามารถเดินเล่นเละเล็มกินหญ้าได้อย่างสบายใจ เมื่อเห็นพวกเขาอารมณ์ดี มีความสุข ได้อยู่ในท้องทุ่งกว้าง ได้ลงเล่นและนอนแช่น้ำในปลัก (สำหรับฝูงโคกระบือ) ภาพเหล่านี้ทำให้คนที่รักโคและกระบือ รวมถึงรักสัตว์อื่นๆ ด้วย สามารถยิ้มได้เต็มหน้า

โคกระบือเกือบทุกตัวที่คณะของเราบริจาคคงจะมีสัมผัสวิเศษบางอย่าง เพราะเมื่อคณะของเราไปเยี่ยมพวกเขา เขาไม่มีความแตกตื่น แม้บางตัวอาจจะไม่เข้ามาหาคณะของเรา แต่เมื่อพวกเราพยายามบอกกับเขาว่า มาเยี่ยมเขานะ ขอให้เขามีความสุขมากๆ มีสุขภาพแข็งแรง และขอให้ลูกๆ ของเขาเติบโตแข็งแรง พวกเขาก็ดูเสมือนเข้าใจในสิ่งที่เราพยายามสื่อสารด้วย

มีโคและกระบือบางตัวที่เชื่องมาก และเดินเข้าหาคณะของเรา บางตัวนั้น เมื่อพวกเรายื่นมือไปแตะที่หัว เขาก็นิ่งให้เราแตะได้ตามสบาย บางตัวก็ใช้หัวถูๆ กับมือและแขนของพวกเรา ซึ่งผมเชื่อว่าเขาคงแสดงความขอบคุณที่เราทุกคนได้ร่วมกันช่วยชีวิตเขาไว้

สำหรับภาพโคกระบือที่นำมาฝากคุณๆ ในสัปดาห์นี้ คือโคกระบือที่เราบริจาคให้เกษตรที่อำเภอเดิมบางนางบวช สุพรรณบุรี เรามอบโคกระบือชุดนี้ให้เขาเมื่อสองปีก่อน มอบให้ทั้งหมด 14 ตัว บัดนี้เขามีสมาชิกใหม่เพิ่มขึ้น 3 ตัว ส่วนกระบืออารมณ์ดีสามตัวที่ผมนำภาพมาฝากนั้น ก็แสนจะเชื่อง พูดจารู้ภาษาคนด้วย ชอบใช้จมูกดมและไซ้มือและแขนของผู้ไปเยี่ยม ส่วนโค
ก็เชื่อง ไม่ตื่นคน เวลาคนเข้าไปใกล้ พวกเขาก็จะหยุดดูสักครู่ เมื่อมั่นใจว่าไม่มีอันตรายใดๆ กับเขา เขาก็จะยอมให้เราเดินเข้าไปใกล้และแตะต้องตัวเขาได้

สำหรับทริปไปเยี่ยมโคครั้งหน้า คงจะเกิดขึ้นในช่วงเดือนมกราคม ช่วงหลังวันปีใหม่ และอาจจะหลังวันตรุษจีน (หากกำหนดวันแน่นอนแล้วจะแจ้งให้ทราบผ่านคอลัมน์นี้) ส่วนวันนี้ก็ขอนำภาพที่ทีมงามของแนวหน้าเดินทางไปเก็บภาพน่ารักๆ มาฝากกับคุณๆ ผู้อ่าน ไม่ว่าคุณจะมีส่วนร่วมบริจาคหรือไม่ก็ตาม และหวังว่าเมื่อคุณได้อ่านคอลัมน์นี้แล้ว คุณคงอยากจะร่วมโครงการกับพวกเรา

สำหรับช่วงนี้ของดรับการบริจาคชั่วคราว เพราะยังหาผู้รับเลี้ยงที่เหมาะสมไม่ได้ ส่วนผู้ที่สนใจจะได้โคกระบือไปเลี้ยงดูนั้น ขอให้เป็นเกษตรรายย่อยตัวจริง หรือหากมิใช่เกษตรกรรายย่อย แต่ถ้าคุณมีที่ดิน และมีผู้เลี้ยงดูพวกเขาได้ คณะของเราก็ยินดีจะพิจารณา แต่ขอสงวนสิทธิ์ไม่มอบโคกระบือให้กับผู้ที่มีที่ดินมากมายมหาศาล ที่ประสงค์จะได้โคกระบือไปปล่อยทิ้งไว้ในที่ดินของตน โดยอ้างว่ามีหญ้าให้เขากิน แต่ไม่มีคนดูแลเลี้ยงดูเขา หากเป็นเช่นนี้แล้ว คณะของเราไม่มอบให้เด็ดขาด

โปรดอย่าลืมว่า โคกระบือเป็นสิ่งมีชีวิต เขาต้องการคนดูแล และโปรดอย่าคิดว่าคณะของเราให้ของฟรี เพราะเงินแต่ละบาทแต่ละสตางค์ที่เรารวบรวมไปไถ่ชีวิตโคกระบือจากโรงฆ่าสัตว์ ล้วนมาจากการบริจาคของผู้มีจิตใจเป็นกุศลทั้งสิ้น ผู้สนใจร่วมโครงการโปรดติดต่อ 091-7233615 (กรุณาติดต่อหมายเลขนี้หลังปีใหม่นะครับ)