การประชุมคณะมนตรีแอปเตอร์ที่มาเลเซีย โรงแรมที่จัดแม้จะอยู่ที่เมืองใหม่ปุตราจายา ที่ค่อนข้างจะโล่งแจ้ง ไร้ร้านรวงตึกรามบ้านช่องหนาแน่น ให้เดินเล่นยลโฉมเมื่อยามว่าง แต่โรงแรมที่ว่าด้านหลังเดินถึงกันได้ปานว่าเป็นอาคารเดียวกัน กลับมีศูนย์การค้าขนาดใหญ่ 4-5 ชั้น ให้เดินเล่นได้ นับว่าสะดวกสบายมาก ตอนเย็น พวกเราก็ได้ร้านอาหารแถวนี้แหละเป็นแหล่งแวะเวียนมาแก้ความหิวได้ แต่ราคาอาหารเป็นจานก็แพงเอาการอยู่พอสมราคาที่อยู่ในศูนย์การค้าใหญ่ เทียบแล้วใกล้เคียงกับราคาในสิงคโปร์ แต่ยังมีสินค้ามากมายที่เทียบสนนราคาแล้วถูกกว่าประเทศไทยเรามากอยู่ โดยเฉพาะสินค้อิเล็กทรอนิกส์ พี่ที่เมืองไทยขอให้ผมไปดูสมาร์ทวอทช์ หรือนาฬิกาอัจฉริยะยี่ห้อหนึ่ง ราคาที่เมืองไทยประมาณ 13,000 บาท แต่ที่นั่นราคา 10,000 ต้นๆ เท่านั้น เลยถามว่าแกจะเอาไหม แต่พอทราบเงื่อนไขว่า ซื้อจากมาเลเซียไม่รับประกันในประเทศอื่น แกเลยตัดสินใจถอย ไม่เอาดีกว่า

เป็นประเพณีครับ ที่การจัดประชุมแบบนี้ หลังจากเสร็จวันแรก ซึ่งมักจะลุยกันจนถึงเย็นค่ำ เพื่อให้ได้ระเบียบวาระมากที่สุด หรือเอาให้จบไปเลย เพื่อวันรุ่งขึ้น
จะได้มาดูเฉพาะสรุปรายงานการประชุม หรือ summary report อีกสักครึ่งวัน จากนั้นช่วงบ่ายก็จะเป็นรายการพาไปดูงานที่เกี่ยวข้อง (และบางทีก็ไม่เกี่ยวข้อง) ในคืนวันแรกก็จะต้องมีงานจัดเลี้ยงกัน ที่มาเลเซียเขาก็จัดงานเลี้ยงค่ำ เอาห้องติดกันกับห้องประชุมนั่นแหละ แต่เริ่มดึกหน่อย คือประมาณ 2 ทุ่ม โดยในงานมีท่านปลัดกระทรวงเกษตรฯมาเป็นประธานในงาน ท่านมารออยู่ที่ห้องรับแขก ผมในฐานะฝ่ายเลขานุการก็ต้องเดินไปพบและรายงานตัวท่าน พร้อมเล่ารายละเอียดและความเป็นไปต่างๆ ของการประชุม สังเกตดูและเจ้าหน้าที่ฝ่ายมาเลเซียก็ดูไม่ค่อยจะเยอะแยะมากนัก นับได้หลักๆ มีประมาณ 3-4 คนเท่านั้น คือ ตั้งแต่การประชุมเมื่อเช้า ก็คนเหล่านี้แหละที่มาดูแลประสานงานกับพวกเรา ก็ประหยัดคนดีแท้ ทั้งนี้เพราะในสายแรงงาน ก็มีพนักงานจากโรงแรมซึ่งมีจำนวนมากอยู่คอยช่วยอยู่แล้ว เมื่อถึงเวลาผมและคณะประธานใหญ่ก็เดินมาห้องจัดงาน ตรงทางเข้าก็มีคนแต่งชุดพื้นเมืองที่เตรียมไว้เป็นชุดการแสดงระหว่างรับประทานอาหารมาต้อนรับที่หน้าห้อง มีการมอบหมวกและสไบเฉียงที่ทำจากใบไม้ คล้ายๆ ใบมะพร้าว มาให้ใส่กันเกือบทุกคน การจัดเลี้ยงที่มาเลเซียมีความเรียบง่ายมาก กินอาหารเป็นคอร์สเมนู ที่ละจาน โดยไม่มีเครื่องดื่มแอลกอฮอล์มายุ่งเกี่ยวเลยสักนิด พวกคอเหล้าคอเบียร์คงผิดหวังอยู่ในใจ ทั้งนี้เพราะวัฒนธรรมเขาไม่ดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์กัน เรื่องไม่มีเหล้าดื่มนี้ ผมจำได้เมื่อมีการประชุมเจ้าหน้าที่อาวุโส และรัฐมนตรีด้านเกษตรที่สิงคโปร์ 2 ครั้ง ใน 2 ปี มีงานเลี้ยงที่เหมือนกันเป๊ะเลย ไม่มีแอลกอฮอล์เช่นเดียวกัน แต่งานก็สนุกครึกครื้นกันอยู่ เพราะมีการแสดงมาสร้างสีสันได้อยู่บ้าง แม้ผู้แทนประเทศสมาชิกบางคนไม่มีเครื่องย้อมใจ แต่เมื่อถูกคะยั้นคะยอให้ออกไปเต้นกับนักแสดง ก็ออกไปแบบสนุกกันเต็มที่ ไม่ทราบว่าเป็นการแกล้งเมาดิบ เพื่อสร้างบรรยากาศให้รื่นรมย์สมเป็นงานเลี้ยงที่สมบูรณ์ตามสูตรหรือเปล่า งานเลี้ยงใช้เวลาสักสองชั่วโมงก็จบสิ้น ท่านประธานขอตัวกลับบ้าน เป็นอันเสร็จพิธีงานเลี้ยงรับรองสมาชิกแอปเตอร์ที่เป็นทางการ

ผมว่ามีหลายคนที่คงแว่บไปศูนย์การค้าด้านหลัง เพื่อไปทำให้ตัวเองเกิดความมึนเมาจริงๆ ก็เป็นได้ ผมไม่ทราบหรอกครับ เพราะว่าในฐานะฝ่ายเลขานุการฯ เจ้าหน้าที่ทุกคนจะต้องไปทำงานต่อในห้องเล็กๆ ห้องหนึ่งที่ขอเขาไว้ เพื่อสรุปผลการประชุมทุกวาระที่ผ่านไปในวันแรก เพื่อเตรียมไว้สำหรับที่ประชุมตรวจสอบและรับรองในวันพรุ่งนี้ น้องๆ พวกเราขยันกันมาก ทุกครั้งที่มีการประชุมแบบนี้เขาจะระดมทำกันจนเสร็จ ซึ่งบางครั้งจนถึงตี 2 ตี 3 ขณะที่ผมเองไม่ได้อยู่ร่วมกับเขาจนเสร็จหรอกครับ เพราะความสดใหม่ไม่เท่าพวกเขา อย่างมากสัก 5 ทุ่ม เที่ยงคืนก็ต้องขอตัวไปพักผ่อนก่อน เพราะเช้าวันต่อไปก็จะต้องนั่งประกบกับท่านประธานการประชุมตลอดเวลาเหมือนวันที่ผ่านมา เกรงว่าจะไปนั่งหลับต่อหน้ามวลสมาชิกแล้วจะดูไม่งามครับ

ชาญพิทยา ฉิมพาลี

chanpithya@apterr.org