#SootinClaimon.Com : ขอบคุณแหล่งข้อมูล : หนังสือพิมพ์แนวหน้า

https://www.naewna.com/lady/570855

โควิดระบาดใหญ่ในชุมชนคลองเตย : อาทร จันทวิมล

วันพุธ ที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2564, 18.09 น.

ต้นเดือนพฤษภาคม 2564  คนไทยในกรุงเทพฯ ต้องตกใจใหญ่อีกครั้ง เมื่อได้ข่าวว่ามีโรคโควิดระบาดหนักในชุมชนแออัดคลองเตย  ซึ่งมีคนยากจนกลุ่มใหญ่ราวแสนคนอาศัยอยู่บริเวณใจกลางเมืองหลวง  โดยผู้ติดเชื้อไม่สามารถกักตัวที่บ้านอันคับแคบได้  โรคร้ายอาจระบาดต่อไปยังชุมชนแออัดอีกกว่า 680 แห่งในกรุงเทพมหานคร  ซึ่งมีประชากรกว่า 6 แสนคนและอาจระบาดไปตามห้างสรรพสินค้าใกล้เคียง เช่น เอ็มโพเรี่ยม  เอ็มควอเทียร แม็คโคร โลตัส บิ๊กซี  รวมทั้งสปอร์ตคลับและโปโลคลับ เพราะพนักงานจำนวนมากพักอยู่ในย่านคลองเตย ปทุมวัน และบ่อนไก่

ตัวอย่างชุมชนแออัดในกรุงเทพมหานครที่น่าเป็นห่วงต่อการระบาดของโรคโควิด  คือ  เขตปทุมวัน (ชุมชนพัฒนาบ่อนไก่ ชุมชนเคหะบ่อนไก่ ชุมชนโปโล  ชุมชนพระเจน  ชุมชนร่วมฤดี ชุมชนกุหลาบแดง)   เขตดุสิต  (ชุมชนสี่แยกมหานาค ชุมชนหลังบ้านมนังคศิลา ชุมชนวัดญวน-คลองลำปัก ชุมชนริมทางรถไฟสายแปดริ้ว) เขตพญาไท (ชุมชนวัดมะกอก) เขตดินแดง (ชุมชนใต้ทางด่วนดินแดง)  เขตยานนาวา (ชุมชนช่องลม-หลังฉาง)  เขตบางกะปิ (ชุมชนโรงช้าง)  เขตบางแค (ชุมชนบางแค  ชุมชนบ้านขิง  บางบอน เพชรเกษม 69) เขตบางนา (ชุมชนเลียบทางด่วนบางนา)  เขตลาดกระบัง (ชุมชนท่านเลี่ยม) เขตสะพานสูง  (ชุมชนกระทุ่มเดี่ยว)  เขตมีนบุรี (ชุมชนบัวขาว) เขตคลองสามวา (ชุมชนทองกิตติ) เขตธนบุรี (ชุมชนวัดใหญ่ศรีสุพรรณ ชุมชนหลังไปรษณีย์สำเหร่ ชุมชนวัดหิรัญรูจี  ชุมชนวัดใหม่ยายนุ้ย)   เขตตลิ่งชัน (ชุมชนวัดช่างเหล็ก-วัดเรไร ชุมชนวัดชัยพฤกษ์มาลา)  เขตราษฎร์บูรณะ(ชุมชนศาลารวมน้ำใจ ชุมชนแจงร้อน ชุมชนซอยสุขสวัสดิ์ 60)  เขตบางขุนเทียน (ชุมชนคลองใหญ่ ชุมชนวัดนาคสี่บาท ชุมชนเทียนทะเล)  เขตทุ่งครุ (ชุมชนใต้สะพานโซน 1)   เขตบางบอน (ชุมชนคลองบางพรานพัฒนา ชุมชนริมคลองพระยาราชมนตรี)  เขตหนองแขม (ชุมชนกองขยะหนองแขม ชุมชนบุญส่ง)  เขตจอมทอง (ชุมชนศิลปะเดช)

ที่ตั้งชุมชนคลองเตยในปัจจุบัน  เคยเป็นเมืองโบราณปากน้ำพระประแดง อายุกว่าพันปี ตั้งแต่สมัยขอมก่อนตั้งกรุงสุโขทัยอาจได้ชื่อมาจากคำว่า “บาแดง” ที่เป็นภาษาเขมรโบราณแปลว่า ผู้ส่งข่าว อยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยาฝั่งตะวันออกใกล้คลังสินค้าของฮอลันดาสมัยอยุธยาที่เรียกชื่อว่า “เมืองนิวอัมสเตอรดัม” ที่ส่งหนังกวางและหนังปลากระเบนเป็นสินค้าส่งออกสำคัญไปขายญี่ปุ่นใช้สายโซ่เหล็กขนาดใหญ่  มาขึงขวางแม่น้ำเจ้าพระยา เพื่อป้องกันเรือที่ไม่ได้รับอนุญาตผ่านเข้าออก โดยเก็บชิ้นส่วนสายโซ่โบราณไว้ที่พิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติ  คลองเตยได้ชื่อมาจากต้นเตยที่ขึ้นตามธรรมชาติริมฝั่งคลอง  เดิมเป็นทุ่งนาเลี้ยงควาย  อยู่ระหว่างคลองพระโขนงกับคลองช่องนนทรี

การก่อสร้างท่าเรือกรุงเทพที่คลองเตยช่วง พ.ศ.2481-2490  และการสร้างฐานทัพของสหรัฐอเมริกาในประเทศไทยช่วงพ.ศ.2503 – 2510 ใช้แรงงานคนไทยจากต่างจังหวัดจำนวนมากในการก่อสร้าง  บริการ และขนถ่ายสินค้า มีการสร้างที่พักคนงานเหล่านี้ในที่ดินของการท่าเรือแห่งประเทศไทย  เป็นห้องแถวริมถนนอาจณรงค์ แบ่งเป็นล็อกละ 8 ห้อง รวม 12 ล็อก  เวนคืนที่นาของพระยาสุนทรโกษา  หลวงอาจณรงค์ และตระกูล ณ ระนอง  มีวัดที่ถูกเวนคืน 3 วัด คือ วัดเงิน วัดทอง และวัดไก่เตี้ย  โดยสร้างวัดธาตุทองที่เอกมัยขึ้นใหม่ เพื่อรองรับพระสงฆ์จากวัดที่ถูกเวนคืนทั้งสามแห่ง  

ขณะนั้น มีเรือกระแชงลากจูง ที่รับจ้างขนวัสดุให้การท่าเรือจอดไว้ริมคลองพระโขนงและคลองเตยแล้วให้เช่าเรือเป็นที่พักของคนงานต่างจังหวัด  คนงานบางคนสร้างเพิงที่พักริมคลอง ริมทางรถไฟ ใต้สะพาน และใต้ทางด่วนเพื่อจะได้ไม่ต้องเสียค่าเช่า

เมื่อสร้างท่าเรือเสร็จสิ้น  แรงงานที่มาก่อสร้างท่าเรือส่วนหนึ่งไม่กลับบ้าน ยึดเอาแค้มป์คนงานเป็นที่พักอาศัย  และขยายต่อเติมที่พักไปในที่ดินของการท่าเรือ  จนกลายเป็นชุมชนขนาดใหญ่กลางกรุงเทพมหานคร 43 ชุมชนย่อยจำนวนกว่า 30,000 ครัวเรือน มีประชากรกว่า แสนคน  เดิมอยู่ในเขตพระโขนง ต่อมาแยกออกเป็นเขตคลองเตย   เป็นที่พักราคาถูกสำหรับกรรมกรคนงานจากต่างจังหวัดที่มาหางานทำในกรุงเทพฯ  ในชุมชนมีปัญหาอาชญากรรม ลักขโมย ฉกชิงวิ่งราว  ขยะ  น้ำเน่าเสีย  โรคเอดส์ คนผ่านคุก และสารเสพติด ซึ่งปราบเท่าไรก็ไม่หมด   มีการสร้างแฟลต  12 ชั้นให้คนในชุมชนเข้าไปอยู่โดยเสียค่าเช่าเดือนละพันกว่าบาท  แต่พวกหาเช้ากินค่ำที่มีรายได้น้อยยังอาศัยในชุมชนแออัดที่เป็นเพิงเล็กๆเพราะไม่มีเงินจ่ายค่าเช่าแฟลต  อาชีพคนในชุมชน  เป็นพนักงานร้านค้า   ค้าขาย เสริฟอาหารในร้าน บาร์ ผับ ทำความสะอาดห้องน้ำ ยาม  ลูกจ้างข้าราชการ/พนักงานรัฐวิสาหกิจ  เก็บขยะของเก่าขาย  ร้อยมาลัย ขายลูกชิ้นปิ้ง ผลไม้ และอาหารรถเข็นแรงงานก่อสร้าง  ขี่จักรยานยนต์/ขับรถยนต์ส่งของและอาหารตามบ้าน

เมื่อโควิดระบาดตั้งแต่ต้นปี พ.ศ.2563  ชาวชุมชนคลองเตยจำนวนมากที่เป็นกรรมกรทำงานที่ท่าเรือ เมื่อมีเรือสินค้ามาจอดน้อยก็มีรายได้ลดลงคนยากจนที่หาเช้ากินค่ำก็ประสบปัญหาขาดเงินใช้ถ้าเจ็บป่วยก็ไม่มีเงินพอไปที่จะเข้ารักษาในโรงพยาบาลเอกชน  เพราะค่ารักษาอาจแพงถึงคนละกว่าล้านบาท  การอยู่กันอย่างแออัดทำให้การติดเชื้อโควิดเป็นไปอย่างง่ายดาย เพราะไม่สามารถเว้นระยะห่างทางสังคมได้

ต้นเดือนเมษายน 2564  มีการตรวจกลุ่มเสี่ยงบริเวณคลองเตย  พบผู้ติดเชื้อ 304 ราย  และน่าจะมีผู้ติดเชื้อที่ยังไม่ได้ตรวจอีกมาก  เนื่องจากบางคนทำงานที่สถานบันเทิงย่านทองหล่อ และสถานบริการทั่วพื้นที่กรุงเทพฯ  บริเวณที่พบผู้ติดเชื้อมากคือ  คือชุมชนริมคลองวัดสะพาน  ชุมชนตลาดท่าเรือคลองเตย  ชุมชนหมู่บ้านพัฒนา 70 ไร่ ชุมชนพัฒนาใหม่ (คั่วพริก)   ชุมชนน้องใหม่  ชุมชนริมคลองสามัคคี  ชุมชนริมคลองไผ่สิงโต ตลาดปีนัง ชุมชนวัดคลองเตยใน 2 ชุมชนร่มเกล้า2   ชุมชนแฟลต  1-10 ชุมชนแฟลต 11-18   ชุมชนแฟลต 19-22  ชุมชนล็อค  1-2-3  ชุมชนล๊อก 4-5-6 ชุมชนร่วมใจสามัคคี  ชุมชนหมู่บ้านมั่นคง ชุมชนเคหะบ่อนไก่  และชุมชนพัฒนาบ่อนไก่

มีการจัดตั้งศูนย์พักคอยผู้ติดเชื้อโควิด(Covid Community Isolation) ที่วัดสะพาน พระโขนง   โดย ชาวชุมชนมูลนิธิดวงประทีป  นพ.วิรุฬ ลิ้มสวาท  และกลุ่มคลองเตยดีจัง เพื่อรอเตียงว่างในโรงพยาบาล   มีการจัดตั้งครัวกลางและจัดหาเครื่องอุปโภคบริโภค ให้คนยากจนที่ประสบปัญหาในชุมชนใช้รถทหารนำส่งผู้ติดเชื้อส่วนหนึ่งไปที่โรงพยาบาลสนาม ที่สนามกีฬาแห่งชาติ   ทุ่งครุ และสมุทรสาคร  เร่งตรวจหาเชื้อเชิงรุก ฉีดวัคซีนให้คนชุมชนคลองเตยวันละราว 2,000 คน ที่ห้างโลตัสพระราม 4 และโรงเรียนคลองเตยวิทยา เพื่อป้องกันโควิดระบาดวงกว้างทั่วกรุงเทพฯ  มีการตั้งโรงพยาบาลสนามใหม่โดยกระทรวงกลาโหม กระทรวงสาธารณสุข   กทม.และสภากาชาดไทย  เพื่อแยกผู้ติดเชื้อออกมาจากครอบครัว