ศาสตร์เกษตรดินปุ๋ย : ขอบคุณแหล่งข้อมูล : หนังสือพิมพ์โพสต์ทูเดย์

05 มีนาคม 2560 เวลา 11:15 น…. อ่านต่อได้ที่ : http://www.posttoday.com/analysis/interview/483731

โดย…ศุภชัย แก้วขอนยาง/ไพบูลย์ กระจ่างวุฒิชัย

นับตั้งแต่ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรีและหัวหน้าคณะรักษาความสงบแห่งชาติ (คสช.) ดำเนินการตั้งคณะกรรมการเตรียมการเพื่อสร้างความสามัคคีปรองดองของคณะกรรมการบริหารราชการแผ่นดินตามกรอบการปฏิรูปประเทศ ยุทธศาสตร์ชาติและการสร้างความสามัคคีปรองดอง (ป.ย.ป.) ทำให้เกิดการเคลื่อนไหวเพื่อขยายผลการทำงานออกมาเป็นระยะ

หนึ่งในนั้น คือ การตั้งทีมที่ปรึกษาในการช่วยระดมสมองอย่างทีมที่ปรึกษาผู้ทรงคุณวุฒิของคณะกรรมการเตรียมการเพื่อสร้างความสามัคคีปรองดอง โดยคณะกรรมการชุดนี้เป็นหัวใจสำคัญของการสร้างความสามัคคีและเตรียมประชุมนัดแรกในวันที่ 6 มี.ค.

พล.อ.เอกชัย ศรีวิลาศ ผู้อำนวยการสำนักสันติวิธีและธรรมาภิบาล สถาบันพระปกเกล้า ในฐานะหนึ่งในที่ปรึกษาผู้ทรงคุณวุฒิฯ ได้ให้เวลากับโพสต์ทูเดย์ในการสนทนาถึงแนวทางการสร้างความปรองดองไว้อย่างน่าสนใจ

การสนทนาเริ่มต้นด้วยคำถามว่าทำไมประเทศไทยมีคณะกรรมการปรองดองมาหลายชุด แต่กลับไม่สามารถแก้ไขปัญหาดังกล่าวได้ ซึ่ง พล.อ.เอกชัย มีคำตอบให้ว่า “ส่วนใหญ่คณะกรรมการแต่ละชุดจะทำงานในรูปแบบของการค้นหาความจริงและหาสาเหตุความขัดแย้ง และข้อเสนอของการแก้ไขปัญหาในอนาคต แต่ขาดแผนปฏิบัติการ หรือผู้นำแต่ละยุคไม่ตัดสินใจว่าจะทำหรือไม่ทำ

“สมัยก่อนที่รัฐสภาดำเนินการโดยท่านดิเรก ถึงฝั่ง (อดีต สว.นนทบุรี อดีตประธานคณะกรรมการสมานฉันท์เพื่อการปฏิรูปการเมือง และการศึกษาแก้ไขรัฐธรรมนูญ) ก็จบแค่รัฐสภา ไม่มีการทำต่อจากนั้น พอมาสมัยนายกฯ อภิสิทธิ์ตั้งคณะกรรมการ 5 คณะ ทำเสร็จเก็บขึ้นหิ้งหมด ไม่ได้เอามาปฏิบัติทั้งสิ้นเลย เพราะฉะนั้น เราคิดว่าถึงแล้วต้องทำเชิงปฏิบัติการ ไม่ใช่มานั่งพูดๆ กันและทำรูปเล่มรายงานส่งไปแล้วไปเก็บไว้อีก

“ที่ผ่านมา ฝ่ายการเมืองไม่อยากตัดสินใจทำเรื่องนี้ เพราะคนจะทำเรื่องนี้ต้องอดทน อดทนที่ต้องทำเรื่องนี้ให้มันต่อเนื่องไป เพราะเราต้องมีจุดยืนว่าเราเป็นกลาง และต้องเปิดใจรับฟังทุกเสียงแม้แต่เสียงที่เราไม่ชอบที่อยากจะฟัง เราก็ต้องฟัง”

นอกจากปัจจัยเกี่ยวกับฝ่ายการเมืองแล้ว พล.อ.เอกชัย เห็นว่า การขาดความต่อเนื่องในการทำงานก็ถือเป็นอีกปัจจัยที่เป็นอุปสรรคเช่นกัน

“ความต่อเนื่องในการทำงานนั้นถือว่าเป็นเรื่องที่สำคัญเหมือนกัน เท่าที่ได้ประชุมในเวทีต่างประเทศมาพบว่าประเทศที่แก้ไขปัญหาได้สำเร็จก็เพราะอาศัยความต่อเนื่อง อย่างประเทศฟิลิปปินส์ที่ประสบความสำเร็จในการสร้างสันติภาพเพราะมีการตั้งสำนักงานเรื่องนี้ภายใต้สำนักงานของประธานาธิบดี ช่วยให้การทำงานเดินต่อเนื่องไปได้มาเป็น 30-40 ปี

“แต่สำหรับบ้านเราแล้วพอใครขึ้นมาใหม่ก็ต้องเริ่มต้นใหม่ทุกที คุณจะเริ่มต้นใหม่ไปทำไมในเมื่อของเก่าก็ดีอยู่แล้ว ทั้งที่ทำกันมาเป็น 10 ฉบับสูงกว่าหัวเข่าอีก จะไปเริ่มใหม่ทำไม มีแต่คนคิดแต่ไม่มีคนทำ ถึงแล้วที่ต้องทำ”

เมื่อการปรองดองมาเริ่มในช่วงปลายของรัฐบาลและในอนาคตจะต้องมีการเลือกตั้ง จะส่งผลให้การสร้างความปรองดองขาดความต่อเนื่องหรือไม่อย่างไร? พล.อ.เอกชัย เห็นว่า “ในอนาคตจะมีการเลือกตั้งไม่เป็นไร แต่ต้องทำแผนการปฏิบัติให้รูปธรรมด้วยการเอาเข้าไปสู่ระบบของงบประมาณด้วยว่าต้องมีงบประมาณสนับสนุนแผนการดำเนิน พูดง่ายๆ คือ ต้องแผนนี้ให้เป็นรูปของกฎหมาย ใครไม่ทำไม่ได้มิเช่นนั้นจะถือว่าเป็นความผิด

“เรื่องปรองดองต้องใช้ระยะเวลาจะทำระยะสั้นไม่ได้ เราลองดูง่ายๆ ว่าในรอบ 10 ปีที่ผ่านมามีความขัดแย้งเยอะ ทุกอย่างสะสมเอาไว้เป็นเวลานาน เพราะคุณไม่เคยเริ่มต้น มันต้องเริ่มต้นที่ต้องเคาะและเดินหน้าสักที จะ 3 ปี 5 ปี 10 ปี 20 ปีมันต้องเดินไปตลอด มิเช่นนั้นมันก็ไม่จบ”

พล.อ.เอกชัย อธิบายอีกว่า “7 ใน 10 ประเทศที่มีปัญหาความขัดแย้งที่เราศึกษาพบว่าถ้าทั้งสองฝ่ายมีเจตจำนงทางการเมืองที่จะทำร่วมกัน อย่างนั้นการปรองดองสำเร็จ แต่วันนี้สำหรับบ้านเรากำลังมีคำถามว่ามีเจตจำนงทางการเมืองร่วมกันหรือไม่ ส่วนตัวยังเห็นว่าต่างฝ่ายยังอยากจะเอาชนะกันอยู่ เพื่อที่จะหวังว่าเมื่อมีการเลือกตั้งแล้วตัวเองจะเป็นฝ่ายชนะ

“คนไทยมีความขัดแย้งกันมาตลอด และใช้รูปแบบการแก้ไขปัญหาเดิมมาตลอด จึงถึงเวลาแล้วที่เราไม่สามารถรออีกต่อไป ถ้ารอบ 20 ปีข้างหน้าแล้วค่อยมาแก้ ก็จะครบ 100 ปีประชาธิปไตย รอไม่ได้อีกต่อไปแล้ว ต้องแก้ ณ บัดนี้ เพื่อให้การครบรอบ 100 ปีประชาธิปไตยไทย เข้ารูปเข้ารอยเสียที”

ประเด็นหนึ่งที่ พล.อ.เอกชัย ได้ย้ำ คือ การเริ่มต้นแก้ปัญหาความปรองดองจะเริ่มจากที่ตัวคนและการนิรโทษกรรมทันทีไม่ได้

“เอาตัวคนมาเป็นตัวตั้งไม่ได้ อย่างนั้นมันไปไม่ได้ แต่ต้องแก้ปัญหาด้วยการเมืองมองที่ระบบและโครงสร้างว่าเรายังขาดอะไร เช่น คนไทยยังไม่เคารพกติกาใช่ไหม องค์กรบังคับใช้กติกาก็ยังไม่เข้มแข็งใช่ไหม ทุกอย่างถูกซุกมาตลอด เป็นต้น

“นิรโทษกรรม จะอยู่ในส่วนอำนวยความยุติธรรมและการให้อภัย ที่จริงคำคำนี้ก็กลายเป็นคำเป็นพิษไปแล้วนะ ใครยกขึ้นมาพูดเมื่อไหร่ คนนั้นก็จะเป็นปัญหา แต่การนิรโทษกรรมก็คงต้องดูในรายละเอียดว่าจะให้ครอบคลุมขนาดไหน ซึ่งการนิรโทษกรรมจะเป็นการช่วยให้คนมีความสำนึกผิดและให้อภัยกัน

“เรื่องนี้เป็นเรื่องจำเป็นในการดำเนินการ เพราะต้องมีกฎหมายรองรับ ในอดีตประเทศไทยก็เคยทำกฎหมายนิรโทษกรรมมาแล้วหลายครั้ง ดังนั้น ถือว่ายังเป็นกลไกที่ต้องใช้อยู่ เพียงแต่อาจต้องมีการกำหนดกรอบเวลาและเนื้อหาให้ชัดเจนเท่านั้น เพราะไม่สามารถทำได้ทันทีทันใด ซึ่งอาจจะเริ่มต้นจากจุดเล็กๆ ก่อน”

สำหรับท่าทีของพรรคการเมืองที่แสดงออกมาในเวลานี้ พล.อ.เอกชัย คิดว่า “วันนี้เป็นบทเรียนของนักการเมือง เมื่อไหร่คุณทะเลาะกันและไม่ยอมจบด้วยคุณเอง ก็จะมีคนมาช่วยจบ พอมีคนมาช่วยจบ คุณมีแต่เสียคุณไม่มีได้เลย วันนี้ทั้งสองฝ่ายเริ่มตระหนักรู้แล้วว่าปล่อยให้ตาอยู่เอาไปกิน ตาอยู่กินยาวเลยนะ และเป็นบทเรียนให้ทหารด้วย ทหารถ้าคุณเข้ามาแบบนี้นะ แล้วคุณไม่มีชุดความรู้และความคิดที่จะบริหารจัดการเมืองที่ดี คุณก็โดนวิจารณ์ทุกวันแบบนี้

“ผมเชื่อว่า การเมืองจะไม่เป็นแบบเดิม เพราะมีบทเรียนกันมาแล้ว ทหารก็มีบทเรียนด้วย ทหารก็จะไม่เข้ามาง่ายๆ เพราะเข้ามาง่ายๆ คุณเสียคนนะ ถ้าเศรษฐกิจไม่ดี ความขัดแย้งยังมีอยู่ ออกไปแล้วจะเอาอะไรส่งมอบให้กับคนที่เหลืออยู่”

สุดท้าย พล.อ.เอกชัย เชื่อว่า “ยังมีความหวังและโอกาสของการสร้างความปรองดอง แม้จะเริ่มช่วงปลายก็ตาม เพราะยังดีกว่าไม่เริ่มต้นอะไรเลย แต่เมื่อมีการเริ่มต้นแล้วจะต้องมีการเตรียมการส่งมอบเพื่อให้งานนี้เดินต่อไปได้ จะไปส่งมอบงานแบบอดีตไม่ได้ เพราะอย่างนั้นจะไม่มีทางเดินหน้าไปได้

“บ้านเรานี่ดีอย่างนะ เวลาขัดแย้งกัน ถ้าเป็นต่างประเทศ ตายเป็นหมื่นเป็นแสนคน แต่บ้านเราไม่ได้เป็นแบบนั้น ถือว่าเป็นต้นทุนของประเทศเรา ดังนั้น ต้องคิดให้ดีและเดินหน้าต่อไปให้ถูกต้อง”พล.อ.เอกชัย สรุป

ศาสตร์เกษตรดินปุ๋ย : ขอบคุณแหล่งข้อมูล : หนังสือพิมพ์โพสต์ทูเดย์

05 มีนาคม 2560 เวลา 09:59 น…. อ่านต่อได้ที่ : http://www.posttoday.com/analysis/interview/483706

โดย…จะเรียม สำรวจ

ท่ามกลางชีวิตที่เร่งรีบของคนกรุงเทพฯ ที่ต้องฝ่าฟันกับการจราจรที่ติดขัดอย่างหนัก การใช้เวลาในการเดินทางไปทำงานให้ทันเวลาถือว่ามีความสำคัญเป็นอย่างมาก ซึ่งการย่นระยะเวลาในการเดินทางไปทำงานนอกจากจะใช้วิธีด้วยการโดยสารรถประจำทาง รถไฟฟ้าบีทีเอส รถไฟฟ้าใต้ดิน รถไฟฟ้าแอร์พอร์ตลิงค์ และเรือด่วนเจ้าพระยาแล้ว การใช้บริการเรือด่วนคลองแสนแสบก็ถือเป็นอีกหนึ่งทางเลือกของคนกรุงเทพฯ

ด้วยค่าบริการที่ไม่แพงเมื่อเทียบกับการเดินทางด้วยรถไฟฟ้า คือ เริ่มต้นที่ 9 บาท และสูงสุดที่ 19 บาท จึงทำให้เรือโดยสารคลองแสนแสบได้รับความนิยมเป็นอย่างดี ด้วยเหตุผลที่เข้าใจความเดือดร้อนของคนกรุงเทพฯ ที่ใช้ชีวิตมนุษย์เงินเดือนด้วยความรีบเร่ง บริษัท ครอบครัวขนส่ง (2002) จึงเป็นผู้ประกอบการรายเดียวที่เหลืออยู่จากการทำธุรกิจให้บริการเรือโดยสารในลำคลอง หลังจากก่อนหน้ามีหลายรายที่โดดเข้ามาทำธุรกิจ แต่แล้วก็ต้องโบกมือลาไป เพราะบริการไม่ตอบโจทย์ลูกค้า ไม่ว่าจะเป็นคลองลาดพร้าว คลองผดุงกรุงเกษม คลองบางลำพู คลองภาษีเจริญ หรือส่วนต่อขยายคลองแสนแสบ ซึ่งจะวิ่งจากวัดศรีบุญเรืองไปมีนบุรีต่างโบกมือลาธุรกิจนี้ไปเป็นที่เรียบร้อย

เชาวลิต เมธยะประภาส หรือลุงถั่ว กรรมการผู้จัดการ บริษัท ครอบครัวขนส่ง (2002) เล่าว่า การจะเป็นผู้ประกอบการที่ประสบความสำเร็จมีด้วยกัน 3 ปัจจัยหลัก คือ 1.การเป็นผู้นำโดยธรรมชาติ 2.การเข้าถึงเงินทุน และ 3.มีช่องทางและมีคอนเนกชั่น เพื่อเลี้ยงคน ซึ่งธุรกิจจะสำเร็จได้ต้องเริ่มจากเล็กไปหาใหญ่ ในส่วนของการทำธุรกิจเรือโดยสารจะให้ประสบความสำเร็จต้องมีอู่ต่อเรือ มีคลังน้ำมัน ซึ่งในส่วนของบริษัทมีอู่ต่อเรือและคลังน้ำมันที่ดำเนินการอยู่บนพื้นที่ประมาณ 3-4 ไร่ ในย่านบางกะปิ ซึ่งอยู่ห่างจากท่าเรือประตูน้ำประมาณ 18 กม.

“กลยุทธ์ที่ให้เราอยู่รอดมาได้ถึงทุกวันนี้ คือ การเข้าใจพฤติกรรมของมนุษย์ เมื่อก่อนความเจริญเกิดจากธุรกิจเรือ แต่พอผ่านเข้าสู่ยุคอุตสาหกรรมรถยนต์เริ่มมากขึ้น การซื้อเวลาในการเดินทางจึงมีความสำคัญ ซึ่งบริษัทสามารถตอบโจทย์ความต้องการของผู้บริโภคได้ เนื่องจากการเดินทางโดยเรือของบริษัทสามารถกำหนดระยะเวลาถึงที่หมายได้ นอกจากนี้ค่าบริการยังไม่แพงเมื่อเทียบกับการใช้บริการรถไฟฟ้าบีทีเอส ดังนั้นเรือคลองแสนแสบจึงเป็นอีกหนึ่งทางเลือกในการไปทำงานให้ทันเวลา”

อีกปัจจัยสำคัญของความสำเร็จของเรือคลองแสนแสบ คือ ความซื่อสัตย์ต่อลูกค้า ปัจจัยนี้เชาวลิต เน้นมาก เพราะถือเป็นการแสดงความจริงใจต่อการให้บริการ โดยทุกครั้งที่มีปัญหาในด้านของการให้บริการ ไม่ว่าจะเป็นเหตุการณ์ผู้โดยสารตกเรือ หรือเหตุการณ์แก๊สระเบิด เชาวลิต แสดงความจริงใจด้วยการให้ความช่วยเหลือผู้โดยสารที่ประสบภัยทุกด้าน ด้วยเหตุปัจจัยดังกล่าวจึงไม่น่าแปลกใจว่าทำไมผู้โดยสารเรือคลองแสนแสบถึงเพิ่มขึ้นต่อเนื่อง

เชาวลิต เล่าต่อว่า วิธีการทำงานของเรือคลองแสนแสบมีอยู่ด้วยกัน 3 ส่วนหลัก คือ 1.การคืนกลับให้กับลูกค้าให้ได้มากที่สุด 2.การให้สังคมกับชุมชน เช่น การให้ความช่วยเหลือวัดและโรงเรียน 3.การให้พนักงานทำงานอย่างมีความสุข ซึ่งก่อนหน้าที่จะมาทำธุรกิจเรือคลองแสนแสบชีวิตลุงค่อนข้างลำบาก เนื่องจากฐานะครอบครัวไม่ดี พ่อเป็นคนขับรถแท็กซี่ ส่วนแม่ก็เป็นแม่ครัว ตั้งแต่เล็กจนโตทำงานมาโดยตลอดตั้งแต่ 9 ขวบ จึงทำให้เข้าใจชีวิตเป็นอย่างดี

ช่วงที่เรียนหนังสือที่มหาวิทยาลัยรามคำแหง เชาวลิต ได้มีโอกาสเริ่มต้นธุรกิจขนส่ง ด้วยการร่วมกับเพื่อนให้บริการรถเมล์วิ่งจากรามคำแหงไปปากคลองตลาด เมื่อได้ก้าวเข้าไปสู่การทำธุรกิจดังกล่าว ทำให้ เชาวลิต ได้เรียนรู้การใช้ชีวิตมากขึ้น และทำให้มีวุฒิภาวะในการดำเนินชีวิตมากกว่าคนที่เรียนหนังสือเพียงอย่างเดียว ดังนั้นเมื่อเรียนจบระดับมหาวิทยาลัยก็ทำให้ไม่อยากเป็นมนุษย์เงินเดือน เพราะการทำธุรกิจด้วยตัวเองทำให้สามารถควบคุมการดำเนินชีวิตด้วยตัวเองได้ เชาวลิต จึงได้เข้าไปทดลองวิ่งเรือหางยาวรับผู้โดยสารจากรามคำแหงมายังประตูน้ำ ซึ่งก็ได้ผลการตอบรับเป็นที่น่าพอใจ

อย่างไรก็ดี จากวุฒิการศึกษาที่จบนิติศาสตรบัณฑิต ทำให้หลังจากจบการศึกษา เชาวลิต ได้มีโอกาสทำงานเป็นทนายความระยะหนึ่ง จนกระทั่งอายุประมาณ 36 ปี ก็มีโอกาสได้พบ จำลอง ศรีเมือง ผู้ว่าฯ กทม. ในสมัยนั้น ประกาศหาผู้ที่สนใจมาเดินเรือคลองแสนแสบ เชาวลิต จึงให้ความสนใจเข้าไปเจรจาขอสัมปทาน ซึ่งก็ได้รับความไว้วางใจให้ดำเนินธุรกิจวิ่งเรือโดยสารคลองแสนแสบนับตั้งแต่ปี 2533 เป็นต้นมาจนถึงปัจจุบัน

“ปี 2533 ลุงเริ่มธุรกิจวิ่งเรือคลองแสนแสบเป็นครั้งแรก ตอนนั้นมีเรือที่วิ่งให้บริการประมาณ 20 ลำ ในแต่ละวันจะวิ่งรับผู้โดยสารประมาณ 104 เที่ยว มีผู้โดยสารเข้ามาใช้บริการประมาณ 5,000-6,000 คน/วัน จากจำนวนผู้โดยสารที่ปรับตัวเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง ส่งผลให้ปัจจุบันมีเรือโดยสารคลองแสนแสบให้บริการเพิ่มขึ้นเป็น 72 ลำ และมีผู้โดยสารเข้ามาใช้บริการต่อวันประมาณ 5 หมื่นคน”

อย่างไรก็ดี เพื่อให้บริการเรือคลองแสนแสบมีมาตรฐานในการบริการที่ดีขึ้น เชาวลิต ได้มีการปรับปรุงเรือให้มีความสะดวกและปลอดภัยมากขึ้น

“ผู้โดยสารทุกคนที่ใช้บริการเรือคลองแสนแสบ เรามีประกันภัยให้ และหากใครประสบอุบัติเหตุเราก็มีการดูแลและชดใช้ค่าเสียหายให้เป็นเงิน ซึ่งในส่วนของกรณีศึกษาจากเหตุการณ์ก๊าซแอลเอ็นจีระเบิด ก็เกิดจากบริษัทต้องการลดค่าใช้จ่ายในด้านของน้ำมัน เพื่อไม่ให้ผู้บริโภคได้รับผลกระทบจากราคาน้ำมันที่เพิ่มสูงขึ้นเป็นอย่างมากในช่วง 7-8 ปีที่ผ่านมา เราเลยตัดสินใจใช้งบ 80 ล้านบาท ลงทุนติดตั้งก๊าซแอลเอ็นจี ซึ่งก่อนติดก็ได้มีการทดลองและศึกษามาเป็นอย่างดีว่าไม่เป็นอันตราย แต่เมื่อเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้น เราก็ตัดสินใจยกเลิกการใช้ก๊าซแอลเอ็นจีทันที เพื่อให้ลูกค้าสบายใจเมื่อใช้บริการเรือคลองแสนแสบ”

ในด้านของพนักงานขับเรือ เชาวลิต ก็มีการฝึกอบรมและคัดเลือกมาเป็นอย่างดี พนักงานที่จะมาขับเรือคลองแสนแสบได้จะต้องมีประสบการณ์ด้วยการเป็นกระเป๋าเรือมาก่อนอย่างน้อย 5 ปี เพื่อให้คุ้นชินในเส้นทาง หลังจากนั้นก็ต้องไปทำเรื่องขอใบอนุญาตจากกรมการขนส่งทางน้ำและพาณิชยนาวีจึงจะมาทำหน้าที่เป็นพนักงานขับเรือได้ ซึ่งค่าตอบแทนที่ได้ก็อยู่ที่เดือนละประมาณ 3 หมื่นบาท ขณะที่กระเป๋าเรือจะได้รับค่าตอบแทนที่เดือนละประมาณ 1.7 หมื่นบาท

สำหรับรูปแบบของเรือรุ่นใหม่ที่เริ่มนำมาให้บริการแล้วในขณะนี้ จะมีการปรับที่นั่งให้เหมือนกับเรือด่วนเจ้าพระยา ด้วยการเพิ่มที่นั่งจากลำละ 170 คนเป็น 200 คน โดยขณะนี้ได้เริ่มทำการนำเรือเก่ามาปรับปรุงใหม่แล้วจำนวน 3 ลำ ภายใต้งบลงทุนลำละ 3-4 ล้านบาท คาดว่าภายในอีกปีครึ่งจะปรับปรุงเรือเก่าที่มีอยู่จำนวน 72 ลำให้เป็นเรือรุ่นใหม่ได้ทั้งหมด เพื่อให้ลูกค้ามีความมั่นใจและสะดวกสบายเมื่อใช้บริการเรือคลองแสนแสบ

เปิดบริการเรือท่องเที่ยวในคลองแสนแสบ

อีกหนึ่งธุรกิจที่ เชาวลิต เมธยะประภาส เจ้าพ่อเรือแสนแสบอยากจะเปิดให้บริการในเร็วๆนี้คือ การให้บริการเรือท่องเที่ยวในคลองแสนแสบซึ่งจะวิ่งจากท่าเรือประตูน้ำต่อไปท่าเรือผ่านฟ้าต่อเนื่องไปยังคลองบางลำพู ซึ่งตลอดเส้นทางที่เรือท่องเที่ยววิ่งผ่านนักท่องเที่ยวสามารถแวะชมและแวะเที่ยวตามสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ ได้ ไม่ว่าจะเป็นท่าเจริญผล ย่านนั้นจะเป็นแหล่งร้านค้าสินค้าลอกเลียนแบบ ขณะที่ท่าโบ๊เบ๊จะเป็นย่านที่ขายสินค้าประเภทขายส่ง และถือเป็นย่านที่มีอายุเก่าแก่มากกว่า 90 ปีขณะที่ท่าผ่านฟ้าจะเป็นแหล่งท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมและประวัติศาสตร์อย่างวัดภูเขาทอง ที่สร้างในสมัยรัชกาลที่ 3

เชาวลิต กล่าวว่า ขณะนี้เราอยู่ระหว่างการเตรียมความพร้อม เพื่อดำเนินธุรกิจเรือท่องเที่ยวบางกอก คาแนล ภายใต้การดูแลของบริษัทบางกอก คาแนล ซึ่งจะเดินเรือระหว่างท่าเรือประตูน้ำผ่านท่าเรือราชเทวี เจริญผล โบ๊เบ๊ผ่านฟ้า ต่อเนื่องจนถึงคลองบางลำพู เพื่อเจาะกลุ่มลูกค้านักท่องเที่ยวต่างชาติ เนื่องจากเส้นทางเรือดังกล่าวมีแหล่งท่องเที่ยวสำคัญที่น่าสนใจจึงทำให้เล็งเห็นโอกาสในการเข้ามาทำธุรกิจเรือท่องเที่ยว

เบื้องต้น เชาวลิต คาดการณ์ว่าเรือท่องเที่ยวบางกอก คาแนล น่าจะต่อแล้วเสร็จพร้อมเปิดให้บริการประมาณเดือน เม.ย.นี้ เริ่มต้นด้วยเรือให้บริการทั้งหมด 6 ลำ แต่ละลำจะให้บริการทุก 20นาที เริ่มจากท่าประตูน้ำเวลา 10.00-17.00 น.ทุกวัน คิดค่าบริการแบบเหมาจ่ายต่อวัน 200 บาทซึ่งหลังจากเปิดให้บริการคาดว่าจะมีนักท่องเที่ยวเข้ามาใช้บริการวันละไม่ต่ำกว่า 1,000 คน/วันหรือมีรายได้อยู่ที่ประมาณ 6 ล้านบาท/ปี

“การที่หันมาทำเรือท่องเที่ยว เพราะมองเห็นโอกาสจากจำนวนนักท่องเที่ยวที่เข้ามาเที่ยวในประเทศไทยเป็นจำนวนมาก ซึ่งในส่วนของแหล่งท่องเที่ยวที่เรือบางกอก คาแนล วิ่งผ่านจะมีแหล่งท่องเที่ยวที่น่าสนใจ โดยในส่วนของประตูน้ำเปรียบเสมือนแหล่งท่องเที่ยวใหม่หรือนิวทาวน์ ขณะที่คลองบางลำพูก็เปรียบเสมือนแหล่งท่องเที่ยวเก่าหรือโอลด์ทาวน์”

ปัจจุบัน เชาวลิต มีอายุก้าวเข้าสู่วัย 65 ปีแล้ว แม้จะถึงวัยเกษียณ แต่ก็ยังคงทำงานทุกวันเหมือนกับตอนเป็นหนุ่ม พร้อมบอกอีกว่า ถ้าต้องเกษียณจริงๆ ก็คงจะทำงานอยู่บ้าน ถ้าสมองยังสามารถทำงานได้

ศาสตร์เกษตรดินปุ๋ย : ขอบคุณแหล่งข้อมูล : หนังสือพิมพ์โพสต์ทูเดย์

01 มีนาคม 2560 เวลา 22:38 น….. อ่านต่อได้ที่ : http://www.posttoday.com/analysis/interview/483283

เรื่อง…เพ็ญแข สร้อยทอง

เริ่มต้นปีอย่างคึกคักด้วยเป้าหมายชัดเจนตามสโลแกนว่า “RS 2017 Media Revolutionist”

ในฐานะแม่ทัพ “สุรชัย เชษฐโชติศักดิ์” ประธานเจ้าหน้าที่บริหาร บริษัท อาร์เอส หรือที่คุ้นเคยกันดีในชื่อ “เฮียฮ้อ” ประกาศว่า ปีนี้บริษัทจะลุยเต็มที่กับช่อง 8 เพื่ออันดับในท็อป 5 ของดิจิทัลทีวี รวมทั้งธุรกิจเฮลท์ แอนด์ บิวตี้ ที่อาร์เอสเพิ่งจะเข้ามา แต่ก็ไปได้สวย และมองเห็นโอกาสซึ่งเปิดกว้างอยู่มาก นอกจากนี้ ธุรกิจดนตรีที่อาร์เอสไม่เคยทิ้งก็มาพร้อมด้วย “มิวสิค มาร์เก็ตติ้ง” ซึ่งนักร้องนักดนตรีสามารถลงทุนสร้างสรรค์ผลงานด้วยตัวเอง โดยมีบริษัทเป็นผู้สนับสนุน

เพื่อไปให้ถึงเป้าหมาย อาร์เอสไม่ได้กำลังแข่งขันกับคู่แข่ง แต่เป็นการทำธุรกิจโดยรู้เท่าทันและเข้าใจความต้องการของผู้บริโภค “เราให้ความสำคัญกับเรื่องนี้มาก อาร์เอสจึงต้องปรับตัวตลอดเวลา ธุรกิจใหม่ๆ ก็ตั้งต้นมาจากตรงนี้ การตลาดแบบเดิมๆ ใช้ไม่ได้อีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นการเอกซเรย์ตลาดและผู้บริโภคโดยละเอียดทำให้เราติดตามและเข้าใจได้ลึกได้เท่าทันและต้องเปิดกว้าง”

เฮียฮ้อยังเชื่อว่า การคิดนอกกรอบและคิดพ้นจากตัวตนยังเป็นอีกหนึ่งเครื่องมือสำคัญในการทำธุรกิจ

“เวลามีปัญหา ผมจะคิดจากตัวเราก่อน คิดเสร็จแล้วยังไม่เอาไปใช้ พักไว้ แล้วลองคิดจากมุมที่ไม่ใช่เราบ้าง เวลาจะหาธุรกิจใหม่ก็คิดจากตัวเองก่อนว่า อาร์เอสมีอะไร มีจุดแข็งตรงไหน เราควรจะทำอะไร พอได้แล้วก็อย่าเพิ่งตัดสินใจว่าสิ่งนั้นถูก พักไว้ก่อน จากนั้นลองดึงตัวเองออกจากอาร์เอส ถ้าเราไม่ใช่เฮียฮ้อเราอยากทำอะไร เพราะบางทีการมองจากตัวเองมากเกินไป มันก็ปิดโอกาสตัวเอง”

กว่า 3 ทศวรรษบนเส้นทางธุรกิจ เฮียฮ้อผ่านมาหลากหลาย นอกจากจะได้ลิ้มรสความสำเร็จอันหอมหวาน ก็เคยพานพบกับความล้มเหลวที่ขมขื่นด้วยเช่นกัน

“เราเป็นคนทำธุรกิจมาทั้งชีวิต สิ่งที่ผมเชื่อคือ การเอาจริงเอาจัง การเป็นนักต่อสู้ ยังไงมันก็ต้องสำเร็จ แต่ในขณะเดียวกันนักสู้มันต้องมีบาดแผล เส้นทางที่ทำธุรกิจมา 30 กว่าปีปฏิเสธไม่ได้หรอกว่า มันต้องมีผิดพลาดบ้าง ล้มเหลวบ้าง แต่ต้องเป็นส่วนน้อย มันคือประสบการณ์ที่ดี จะช่วยเติมเต็มให้คุณแข็งแรงแข็งแกร่งขึ้น ผมไม่ยึดติดนะ ผมจะมองหาความสำเร็จครั้งต่อไปเสมอ ผมไม่สนใจความสำเร็จที่ทำได้แล้วในวันนี้ ทำสำเร็จก็ดีใจ แล้วก็หาความท้าทายเป้าหมายใหม่ๆ แล้วก็ไปให้ถึง อะไรที่ไม่ดีก็ปรับปรุงแก้ไข ถ้าปรับปรุงแก้ไขแล้วไม่ดีขึ้นก็วิเคราะห์อีกที ถ้าจะทิ้งก็ต้องทิ้ง คนที่ยอมรับความพ่ายแพ้ คนที่พูดว่า ‘ฉันยอมแพ้’ มันอาจจะเจ๋งกว่าคนที่พูดว่า ‘ฉันชนะ’ เพราะว่ามันต้องใช้ความกล้ามากกว่า ใช้การยอมรับ ใช้การเปิดใจมากกว่า”

เฮียฮ้อเป็นนักธุรกิจที่ทำงานทุกวัน ไม่ยกเว้นแม้ในวันหยุด ซึ่งครอบครัวเชษฐโชติศักดิ์มักใช้เวลาพักผ่อนที่บ้านเขาใหญ่ “ผมทำงานตั้งแต่ตื่นจนนอน เพราะชีวิตผมไม่มีเรื่องอื่น ชีวิตผมธรรมดามาก ตื่นเช้าก็อ่านหนังสือพิมพ์ ดูทีวี แปดโมงกว่าก็มาออฟฟิศ เก้าโมงก็ทำงาน เป็นคนชอบทำงานที่ออฟฟิศ ถ้าไม่ประชุมก็อยู่ในห้องคิดงาน ถ้าไม่มีงานสำคัญจริงๆ ผมก็ไม่ไปไหน เลิกงานทุ่มหนึ่งก็กลับบ้าน ออกกำลังกายเดินสายพานนิดหน่อย ผมไม่ดื่มเหล้า ไม่สูบบุหรี่ อยู่บ้านก็ดูทีวีบ้าง

“ผมชอบทำงาน ชอบคิดงาน คิดได้ก็จดไว้ อันไหนทำได้ก็สั่งลูกน้องเลย ยังทำไม่ได้ก็เอาไปคิดต่อ เราสนุกกับการคิด ชอบทบทวนตัวเอง ทบทวนสิ่งที่อาร์เอสทำ เราจะได้รู้ว่าต้องทำอะไร อะไรยังไม่ดีพอ ชีวิตไม่ค่อยหวือหวา ถ้าเราทำงานที่คุณรัก ทุกวันมันก็จะไม่ใช่การทำงาน ถ้าหยุดเนี้ย ผมอึดอัด เวลาไปไหนกับครอบครัวก็ไปได้ไม่เกิน 4-5 วัน เข้าออฟฟิศมาทำงานก็เหมือนมาเที่ยว สนุกกับงาน สนุกกับชีวิตการทำงาน สนุกกับสภาพแวดล้อม

“ลูกน้องบางคนก็บอกว่า อาร์เอสทำงานสนุก แต่บางคนก็บอกว่ามันทัฟ (Tough) หน่อย ผมต้องการให้คนอาร์เอสเป็นอย่างนี้ ผมไม่เชื่อเรื่องการมีคอมฟอร์ตโซน (Comfort Zone) ชีวิตของคนปัจจุบัน ไม่ว่าคุณจะทำงานที่ไหน หรือในชีวิตครอบครัว มันไม่มีอีกต่อไปแล้ว เพราะฉะนั้นถ้าคุณใช้ชีวิตในอาร์เอส อย่างมีความสุขและเป็นปกติได้ ชีวิตที่บ้านคุณ ชีวิตครอบครัวคุณก็จะสบาย ถ้าอยู่อาร์เอสได้ คุณก็อยู่ที่ไหนก็ได้ ผมทำให้อาร์เอสมันทัฟ ไม่ได้ทัฟเฉพาะกับลูกน้อง มันก็แข่งขันกดดันตัวเองด้วย ผมชอบอย่างนั้น

“การกดดันตัวเองทำให้เรามีพลัง ผมจะไม่รู้ว่าเรามีแค่ไหน ถ้าไม่รู้จักบีบให้มันออกมา ศิลปินดังๆ ของโลกสร้างงานตอนไหน ตอนหิวตอนยากจนทั้งนั้น สตีฟ จ็อบส์ คิดอะไรดีๆ ได้ตอนไหน ตอนยังไม่มีอะไร ความคิดอ่านดีๆ ของนักธุรกิจจะเกิดตอนเจอวิกฤต ถ้าทุกคนใช้ชีวิตสบายๆ มันก็ไม่ได้เค้นศักยภาพที่แท้จริงออกมา เพราะฉะนั้นถ้าเราสามารถทำให้เรื่องนี้มันเกิดได้ เราก็จะได้พลังจากตัวเรา พลังจากคนในทีม

“ผมชอบประชุมกับลูกน้อง เพราะผมได้ประโยชน์ คนมักจะเข้าใจว่า การประชุมคือ การตามงาน แต่ไม่ใช่ เวลาคุยกับลูกน้อง ผมได้ความรู้ที่ผมคิดไม่ถึง เพราะลูกน้องเด็กกว่าเรา เฟรชกว่าเรา แล้วผมก็ชอบคุยกับลูกชาย ลูกชายก็ชอบคุยกับผม เขาได้รู้เรื่องธุรกิจจากพ่อ ผมก็ได้อะไรจากเขาเยอะมาก ซึ่งไม่มีทางเลยที่คนอย่างผมจะไปหาเองได้ คนอายุ 50 กว่าจะไปมองในเรื่องของคนอายุ 27-28 ได้ ไม่มีทาง”

วันนี้ เชษฐ เชษฐโชติศักดิ์ ลูกชายคนโตของเฮียฮ้อก็กลายมาเป็นนักธุรกิจรุ่นใหม่ผู้สร้าง “72 คอร์ทยาร์ด” มอลล์ใจกลางทองหล่อที่รู้จักแพร่หลายในกลุ่มคนซึ่งมีไลฟ์สไตล์ชอบแฮงเอาต์กินดื่ม

“เรื่องการทำงานก็แนะลูกชายว่า เขาต้องทำจริงจัง เกาะติด ใส่ใจ ธุรกิจนี้เป็นธุรกิจที่เขาอยากทำ ไม่ใช่ธุรกิจที่พ่ออยากให้ทำ ผมให้เขาตั้งต้นเอง แล้วผมจะดู แม้ผมจะเชื่อหรือไม่เชื่อ ก็ให้เขาทำ ถ้าคนเราได้ทำในสิ่งที่อยากทำแล้วเต็มที่กับมัน เขาก็อยากจะทำทุกวัน เหมือนไปเที่ยว ผมก็จะเอาประสบการณ์ไปอุดในเรื่องของความเสี่ยง จุดขายจุดแข็งก็จะไปเติมให้ แต่เรื่องธุรกิจเรื่องตัวโปรดักต์เขาจะเข้าใจดีกว่าเรา

“ตอนนี้ลูกคนเล็ก (โชติ เชษฐโชติศักดิ์) ก็เรียนจบแล้ว เขากำลังคิดธุรกิจใหม่อยู่ ผมไม่เคยบังคับลูกว่าต้องมาช่วยป๊าที่อาร์เอสนะ ถ้าเขาอยากเข้ามาเรียนรู้งานก็เข้ามา ไม่เข้าก็ไม่เป็นไร เพราะผมดีไซน์อาร์เอสไว้ ไม่ต้องมีทายาทมารับ อาร์เอสเป็นองค์กรที่เดินด้วยทีมงาน ด้วยโมเดลที่แข็งแรง”

ในโลกปัจจุบันที่ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วจนอาจจะวางแผนระยะยาวนักไม่ได้ ซึ่งเฮียฮ้อก็ได้เตรียมให้อาร์เอสเป็นองค์กรที่มีความพร้อมปรับตัวได้ดีมีความยืดหยุ่น “ที่สำคัญอาร์เอสต้องพร้อมจะทำธุรกิจกับโอกาส ทุกอย่างที่ทำมาก็ยังคงจะทำอยู่ เพลง มีเดีย เฮลท์ แอนด์ บิวตี้ และอีก 2-3 ปี คุณอาจจะเห็นอาร์เอสทำธุรกิจอื่น ถ้ามีโอกาสใหม่ๆ และน่าสนใจ”

และในปี 2017 นี้ อาร์เอส ซึ่งนำทัพโดย เฮียฮ้อ-สุรชัย เชษฐโชติศักดิ์ จะไปถึงเป้าที่ตั้งไว้หรือไม่ … ต้องติดตามกันต่อ

ศาสตร์เกษตรดินปุ๋ย : ขอบคุณแหล่งข้อมูล : หนังสือพิมพ์โพสต์ทูเดย์

26 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา 21:41 น…. อ่านต่อได้ที่ : http://www.posttoday.com/analysis/interview/482844

โดย…วรรณโชค ไชยสะอาด

การเดินหน้าสร้างโรงไฟฟ้าถ่านหิน จังหวัดกระบี่ ต้องยุติลงชั่วคราวหลังถูกต่อต้านจากประชาชนและองค์กรเอกชน โดยพล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรี ระบุว่า ได้มอบหมายให้ผู้เกี่ยวข้องไปศึกษาและทำความเข้าใจ พร้อมจัดทำ EIA และ EHIA ใหม่ เน้นให้ประชาชนที่อยู่บริเวณใกล้เคียงโครงการได้มีส่วนร่วมอย่างแท้จริง

หนึ่งในแกนนำผู้ต่อต้านโรงไฟฟ้าถ่านหินอย่างจริงจังและต่อเนื่องจนกระทั่งบรรลุผลสำเร็จ หนีไม่พ้น ประสิทธิชัย หนูนวล ผู้ประสานงานเครือข่ายปกป้องอันดามันจากถ่านหิน

กว่า 10 ปีเต็มที่เขาต่อสู้และยืนยันมาตลอดว่า “กระบี่และประเทศไทยไม่ต้องการถ่านหิน”

ทำไมต้องต่อต้านโรงไฟฟ้าถ่านหิน

ทั้งโลกเขารู้ว่าถ่านหินอันตรายมาประมาณ 10 ปีแล้ว เริ่มจากมหาวิทยาลัยฮาวาร์ดที่ทำงานวิจัยพบว่า มีเด็กเป็นโรคพิการทางสมองปีละ 3 แสนคนตั้งแต่อยู่ในท้องแม่ มีการออกประกาศเตือนจากรัฐบาลว่าห้ามกินสัตว์น้ำในแหล่งน้ำธรรมชาติใน 39 รัฐ เพราะมีสารปรอทจากโรงไฟฟ้าถ่านหิน ขณะที่บารัก โอบาม่า สมัยดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีก็ได้ประกาศสั่งปิดโรงไฟฟ้าถ่านหินในปี พ.ศ.2558 ถึง 94 โรง และในปีพ.ศ. 2559 อีก 41 โรง รวมทั้งยืนยันว่าในอนาคตต้องปิดให้หมดทั้งประเทศ

ที่เมืองสตุ๊ตการ์ทประเทศเยอรมันมีงานวิจัยว่าคนเสียชีวิตเพราะโรคที่เกิดจากโรงไฟฟ้าถ่านหิน ถึงปีละหมื่นคนและทำให้คนยุโรปมีอายุสั้นลง 11 ปี โดยประเทศที่ประกาศชัดแล้วว่าจะปิดโรงไฟฟ้าถ่านหินคือ แคนาดา สวีเดน และอังกฤษที่บอกว่าจะปิดให้หมดทั้งประเทศภายในปีค.ศ.2030 ทั้งหมดนี้แสดงให้เห็นถึงแนวทางในยุโรปและอเมริกา ซึ่งถือเป็นประเทศที่มีความเจริญก้าวหน้าทางด้านเทคโนโลยี ถ้าเขาจัดการกับความอันตรายและมลพิษได้จริง คงไม่จำเป็นต้องปิดโรงไฟฟ้า เพราะการปิดโรงไฟฟ้า 1 โรง ไม่ใช่เรื่องเล็กๆ ไม่ใช่แฟชั่นที่ทำตามกัน แต่หมายถึงการสูญเสียพลังงานไปจำนวนมาก ประเทศเหล่านี้เลือกที่จะปิดเพราะเขาคิดเรื่องต้นทุนด้านสุขภาพของประชาชน สิ่งแวดล้อมและผลกระทบต่อสภาพอากาศโลกเป็นหลัก

ปรากฎการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งโลก พอมารีวิวดูแล้วมีเพียงประเทศไทยประเทศเดียวที่บอกว่า ฉันจะทำถ่านหินด้วยเทคโนโลยีสะอาด ทั้งที่บนโลกใบนี้ ประเทศที่เป็นผู้นำทางด้านเทคโนโลยีเขาบอกว่า ไม่มีเทคโนโลยีใดจัดการกับถ่านหินได้ นอกจากต้องปิดมัน ปิดอย่างเดียวเลย ไม่เว้นแม้แต่จีน ที่น่าจะเป็นประเทศที่ใช้ถ่านหินเป็นเชื้อเพลิงมากที่สุดในโลก เมื่อเขาทราบว่ามีคนได้รับผลกระทบในเรื่องระบบทางเดินหายใจปีละเป็นล้านคน ก็ได้ประกาศปิดโรงงานไป 100 โรง และบอกว่าจะทยอยปิดลงเรื่อยๆ  ทั้งหมดคือรูปธรรมว่าทำไมเราถึงค้านถ่านหิน เพราะถ้าสะอาดจริง คงไม่มีใครค้าน ทุกคนอยากได้ไฟฟ้าหมด แต่เมื่อมันมีทางเลือกอื่นก็ต้องเลือกทางเลือกที่ดีกว่า ถ่านหินมันไม่ควรจะเกิดขึ้นอีกแล้วไม่ว่าที่ใดในโลก มันเป็นความเห็นของโลกใบนี้ไปแล้ว

มีการกล่าวถึงเทคโนโลยีถ่านหินสะอาดจากประเทศญี่ปุ่น

ในเอเชีย ญี่ปุ่นเป็นประเทศที่ดูทิศทางแล้วเขาน่าจะเชียร์ถ่านหินซึ่งก็ไม่เข้าใจว่าเพราะอะไร แต่คิดว่าเป็นเพราะหลังเหตุการณ์โรงไฟฟ้านิวเคลียร์ระเบิด อย่างไรก็ตามถ้าเราดูสัดส่วนพลังงานหมุนเวียนในญี่ปุ่นจะพบว่าค่อนข้างเพิ่มขึ้น บริษัทบ้านปูของไทยก็ไปลงทุนพลังงานหมุนเวียนที่นั่น คือทิศทางค่อนข้างชัดว่าเขาต้องหาพลังงานอย่างอื่นเพิ่มขึ้น แม้ว่าจะมีโรงไฟฟ้าถ่านหินอยู่ และเป็นไปได้ว่าเขาอาจจะอยากขายเทคโนโลยีด้วยก็เป็นได้ แต่ประเด็นสำคัญคือ หลายประเทศมีโรงไฟฟ้าถ่านหินอยู่ก็จริง แต่มันไม่มีประเทศไหนออกมายืนยันว่ามันสะอาด

ตอนถูกเชิญตัวเข้าค่ายทหาร มีคนจากกระทรวงพลังงานมานั่งพูดคุย เราถามเขาไปว่า ที่อ้างญี่ปุ่นนั้นของานวิจัยประกอบได้ไหม จะได้รู้ว่ามันปลอดภัย ถ้างานวิจัยชิ้นนี้ได้รับการพิสูจน์จากองค์กรระหว่างประเทศว่าถูกต้องและเชื่อถือได้จริง เราจะเลิกค้านทันที การที่คุณอ้างว่าไปดูงานมาแล้ว ญี่ปุ่นไม่มีมลพิษ น้ำสะอาด คุณภาพชีวิตคนเขาดี แบบนี้มันง่ายเกินไป เวลาพูดต้องเอาข้อเท็จจริงมาตั้ง ไม่อย่างนั้นเราก็พูดกันไปเรื่อย เพื่อให้เป็นประโยชน์แก่ฝ่ายตน ปรากฎว่าเขาไม่มีงานวิจัยมายืนยัน

ผมเลยคิดว่าเทคโนโลยีถ่านหินสะอาดเป็นวาทกรรมที่สร้างขึ้นมาเพื่อโฆษณาแปรสภาพให้ถ่านหินที่สกปรกนั้นสะอาด แต่ไม่ได้แปรสภาพโดยใช้เทคโนโลยีจริงๆ มากกว่านั้นเวลาพูดเรื่องถ่านหิน มหาวิทยาลัยฮาวาร์ดวิจัยแล้วว่า มันมีมลพิษมากกว่า 80 ชนิด แต่ประเทศไทยพูดอยู่เพียงแค่ 3 ชนิด ซัลเฟอร์ คาร์บอน ไนโตรเจนออกไซด์ ไอ้ตัวที่ร้ายแรงไม่พูด แคดเมียม ปรอท ไม่พูด แล้วมันยังไม่มีเทคโนโลยีใดจัดการความอันตรายของพวกนี้ได้

รัฐบาลบอกว่า สัดส่วนการใช้เชื้อเพลิงถ่านหินของไทยยังนับว่าน้อยหากเปรียบเทียบกับต่างประเทศ

แนวโน้มคือต้องเลิกไม่ใช่เพิ่ม ก็ดีแล้วที่ประเทศเรามีน้อย คือเราไม่ได้ฮาร์ดคอร์ขนาดเสนอให้ปิดโรงไฟฟ้าถ่านหินที่มีอยู่ เพราะรู้ว่าลำบาก แต่โรงใหม่ต้องไม่เพิ่ม

งานวิจัยก็มี ทิศทางโลกก็ชัดเจนแล้ว เหตุใดรัฐบาลยังอยากได้โรงไฟฟ้าถ่านหินเพิ่ม

ผมค้นหาเหตุผลมานาน สรุปได้ตัวเดียวคือ เขาต้องการขายถ่านหิน บริษัทลูกของการไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทย (กฟผ.) มี 3 บริษัททำธุรกิจเกี่ยวกับถ่านหิน ปีที่ผ่านมาคณะรัฐมนตรีได้มีมติอนุมัติให้บริษัท กฟผ.อินเตอร์เนชั่นแนล เข้าซื้อหุ้นของบริษัท Adaro Indonesia (AI) สัดส่วน 11-12% มูลค่าราว 1.17 หมื่นล้านบาท เพื่อดำเนินธุรกิจในเหมืองถ่านหิน ที่ตั้งอยู่ในเกาะกาลิมันตัน ประเทศอินโดนีเซีย

ทีนี้บริษัทมีถ่านหินอยู่ในมือ คำถามคือจะขายที่ไหนในโลกใบนี้ เพราะว่าเขาไม่ซื้อกันแล้วและลดลงเรื่อยๆ ประเทศอย่างพม่าก็ประกาศยุติเหมืองและโรงไฟฟ้าถ่านหิน ไอ้ที่สร้างอยู่ในอาเซียนมีเพียงแค่เวียดนามและลาว ประเด็นคือสองประเทศนี้ คนถือหุ้นใหญ่ในบริษัทคือนายทุนจากไทย พูดง่ายๆ ว่า ในอาเซียนคนที่สร้างโรงไฟฟ้าถ่านหินคือไทย เมื่อถ่านหินมีจำนวนมากก็ต้องผลักดัน เช่น กฟผ.อินเตอร์ฯ ที่มีโรงไฟฟ้าในเวียดนาม หรือโรงไฟฟ้าหงสา ในลาวที่คนถือหุ้นใหญ่คือ ราชบุรีโฮลดิ้ง บริษัทลูกของ กฟผ. และ บ้านปู ที่เป็นของเอกชน พอสัมปทานมากๆ ก็ต้องหาที่ระบาย ต้องใช้กลไกทั้งอำนาจรัฐและการสื่อสารเพื่อให้คนเชื่อว่าโรงไฟฟ้าถ่านหินนั้นสะอาด ข้ออ้างเรื่องสัดส่วนเชื้อเพลิงที่เหมาะสมนั้นไม่ใช่ เพราะผลลัพธ์ที่เราต้องการคือไฟฟ้าไม่ใช่สัดส่วนที่เหมาะสม มันมีวิธีการได้มาซึ่งไฟฟ้าที่ไม่ทำร้ายใคร

จะเกิดอะไรขึ้นถ้ามีโรงไฟฟ้าถ่านหิน

เอาแค่ตัวอย่างนะครับ ในแง่สิ่งแวดล้อม 1.การขนถ่ายถ่านหิน ปรากฎว่าทุกที่ที่มีท่าเรือถ่านหินมันเคยล่มทุกที่ เมื่อเรือล่มผงถ่านหินจะกระจายไปสู่ระบบนิเวศ ลงทะเล ทำลายปะการัง แพลงก์ตอน และอื่นๆ 2.การดูดและปล่อยน้ำหล่อเย็นออกจากโรงไฟฟ้า ตอนดูดก็ดูดสัตว์เล็กสัตว์น้อยเข้าไปด้วย ตอนปล่อยน้ำออกมาก็ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิน้ำ ซึ่งทำลายระบบนิเวศทั้งหลาย 3.ขี้เถ้าถ่านหิน จำนวนมหาศาลเวลาไปกองที่ไหน มันจะทำลายระบบนิเวศที่นั่น เวลาฝนตกก็เรี่ยราด กระจายไปทั่ว 4.ควัน มหาวิทยาลัยฮาวาร์ดวิจัยว่าไปได้ไกลกว่า 900 กิโลเมตร ขึ้นอยู่กับกระแสและทิศทางลม

ในแง่การท่องเที่ยว กระบี่มีชื่อเสียงระดับโลกในเรื่องการดำน้ำดูปะการัง แน่นอนว่าเส้นทางการขนถ่ายถ่านหินจะกระทบกับเรื่องนี้ ถ้าเกิดเรือล่มสักลำ อะไรจะเกิดขึ้น ระบบนิเวศทางทะเลเป็นระบบน้ำวนด้วย ผลกระทบจะเกิดขึ้นทั่วพื้นที่รอบอันดามัน การท่องเที่ยว 4 แสนล้านก็เจ๊ง จริงๆ  เอาแค่เรือผ่านเข้ามาก็ทำให้ตะกอนขุ่น ฟุ้ง หญ้าทะเลที่เป็นอาหารของสัตว์นานาชนิดก็เกิดปัญหาแล้ว พื้นที่บริเวณนั้นยังเป็นพื้นที่แรมซาร์ไซต์ (พื้นที่ชุ่มน้ำที่มีความสำคัญระหว่างประเทศ) เมื่อเรือเข้ามาจะส่งผลกระทบต่อความมั่นคงทางอาหารของกระบี่และอันดามัน

ด้านสุขภาพ งานวิจัยทั่วโลกมีจุดร่วมกันคือ ผลกระทบด้านโรคที่เกี่ยวข้องกับระบบทางเดินหายใจและโรคมะเร็ง เป็นเรื่องที่กระบี่หนีไม่พ้นเช่นกัน

ในด้านเศรษฐกิจ เราเคยสำรวจนักท่องเที่ยวสองรอบ รอบแรกกว่า 800 คน รอบที่สองกว่า 1,000 คน 90% บอกว่าถ้ามีโรงไฟฟ้าถ่านหินเขาจะไม่กลับมาที่นี่อีกเลย ปัญหาใหญ่กว่านั้นคือ พฤติกรรมนักท่องเที่ยวต่างชาติเมื่อไม่มากระบี่ก็หมายถึงไม่มาอันดามันรวมถึงไม่มากรุงเทพฯ ด้วย  เพราะเวลานักท่องเที่ยวยุโรปเขามา เขาวางแผนกันเป็นเดือน มากรุงเทพฯ ไปเที่ยวอันดามันแล้วขึ้นไปเชียงใหม่ ทีนี้ถ้าตัดสินใจไม่มาอันดามันก็เท่ากับที่อื่นๆ กระทบไปด้วย

ภาพถ่ายทางอากาศ สภาพพื้นที่ชุ่มน้ำปากอ่าว ต.คลองขนาน อ.เหนือคลอง จ.กระบี่ ซึ่งเป็นพื้นที่ใกล้เคียงโรงไฟฟ้ากระบี่ การไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทย (กฟผ.) และพื้นที่ที่จะก่อสร้างโครงการก่อสร้างโรงไฟฟ้าถ่านหิน จ.กระบี่ และท่าเทียบเรือ

กระแสสนับสนุน-คัดค้านจากคนในพื้นที่เป็นอย่างไรบ้าง

กลุ่มคนที่หนุน ต้องยอมรับว่า กฟผ.อยู่กับกระบี่มา 30 ปี เดิมเขามีโรงไฟฟ้าถ่านหินขนาด 60 เมกะวัตต์ที่ปิดไปเมื่อ 20 ปีที่แล้ว ตอนนี้เป็นโรงไฟฟ้าน้ำมันเตา เพราะงั้นเขาเกื้อกูลกันมาตลอด คนเชียร์มีอยู่จริง แต่ถามว่าเป็นชาวบ้านจำนวนเยอะไหม ไม่ คนเชียร์เป็นพวกกำนันผู้ใหญ่บ้าน เป็นคนที่การไฟฟ้าหยิบมาเป็นแกนนำ มีการเคลมว่าประชาชนส่วนใหญ่สนับสนุน รวมทั้งมีการใช้อำนาจรัฐในการเกณฑ์คนในหมู่บ้านไปสนับสนุนด้วย แต่เมื่อไปถามชาวบ้านชัดเจนเลยว่าพวกเขาปฎิเสธ เราดูง่ายๆ นะครับถ้าคนกระบี่ที่เชียร์ถ่านหิน เชียร์ด้วยการตกผลึกแล้วว่า ถ่านหินนั้นดี ป่านนี้ได้ตีกันแล้วกับฝ่ายที่คัดค้าน แต่ประเด็นคือ เขาไม่ได้เชียร์แต่ไปตามแกนนำ ไม่ได้สนใจว่าสร้างได้หรือไม่ เขาไม่ได้ทะเลาะหรือขัดแย้งกัน เพราะจริงๆ แล้วไม่มีปัญหากัน บางคนได้เงินก็ไปร่วมกับเขาดีกว่าอยู่เปล่าๆ 2 ชั่วโมงก็กลับบ้าน

ล่าสุดนายกรัฐมนตรีสั่งให้ทำรายงานผลกระทบสิ่งแวดล้อม (EIA) และการประเมินผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อมและสุขภาพ (EHIA)  ใหม่ ปัญหาของครั้งที่แล้วคืออะไร

มันมีทั้งกระบวนการและเนื้อหา กระบวนการขาดการมีส่วนร่วม มันไม่ได้เรื่องมาตั้งแต่ต้น ขณะที่เนื้อหา เมื่อกระบวนการมันไม่ดี ทำให้ประชาชนไม่สามารถบอกได้ว่าอะไรบ้างที่คุณต้องประเมินผลกระทบ บริษัทที่รับจ้างทำสำรวจเขาก็สามารถเขียนเองได้ว่า ฉันจะประเมินเฉพาะหัวข้ออะไรบ้าง หัวข้อไหนไม่ประเมิน เพราะงั้นโดยเนื้อหามันก็เพี้ยนไปแล้ว ยังไม่นับว่าสิ่งที่ประเมินนั้นมันผิดพลาดอีก

ตอนทำรายงานฉบับนี้เสร็จเขาก็ให้กรรมการพิจารณาในรอบแรก และถูกชี้ว่ามีข้อบกพร่องประมาณ 150 ข้อ ซึ่งแสดงให้เห็นว่า โดยเนื้อหาเขาก็บกพร่องจากกระบวนการที่บกพร่อง เพราะงั้นเราไม่ควรเอาความบกพร่องมาเป็นเครื่องมือของการเกิดโรงไฟฟ้า

ข้อเสนอใหม่คืออะไร

เราเสนอว่า ยกเลิก EIA และ EHIA ออกไป ถ้าอยากสู้คุณต้องมาทำกติกาใหม่ที่เป็นธรรมทั้งในด้านกระบวนการและเนื้อหา ต้องมาวางรายละเอียดกัน จะไม่เป็นแบบเดิมที่ให้บริษัทรับจ้างไปทำฝ่ายเดียว ต้องมีกรรมการชุดหนึ่งมากำกับกระบวนการว่าควรเป็นอย่างไร และเมื่อตกลงเชิงกระบวนการได้แล้ว จึงไปลงมือทำ ซึ่งในกระบวนการลงมือทำกรรมการต้องกำกับให้เป็นไปตามเจตนารมณ์ของ พ.ร.บ.สิ่งแวดล้อมแห่งชาติปี 2535 ซึ่งเป็นกฎหมายแม่ของ EIA แถมต้องเป็น EIA ฉบับพิเศษด้วยเพราะพื้นที่ตรงนั้นเป็นแรมซาร์ไซด์ เราคิดว่าถ้าทำตามนี้ ถ่านหินไม่มีทางอยู่แล้วที่จะผ่าน เพราะกฎหมายบอกว่า จะต้องให้ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียเข้ามามีส่วนร่วมด้วย ซึ่งเฉพาะภาคท่องเที่ยวนับแสนคนก็ไม่เอาแล้ว มันจบแล้ว แต่ที่ผ่านมาเขาไม่ถามภาคท่องเที่ยว ตัดออกไปเลยแล้วเกณฑ์แต่คนสนับสนุนมาอยู่บนเวที

คราวนี้ถ้าการไฟฟ้าอยากลอง EIA มีสองฉบับนะครับ ทั้งท่าเรือและโรงไฟฟ้า ท่าเรือ 3 ปี โรงไฟฟ้า 3 ปี ถ้าอยากลองก็ลองไป ไม่มีปัญหา แต่เชื่อว่าไม่มีทาง เรากล้าหาญพอที่จะให้การไฟฟ้าพิสูจน์ถ้าคิดว่าดีจริงก็มาพิสูจน์ดู ภายใต้การประเมินอย่างรอบด้านและเป็นธรรม

ถ้าไม่ใช้ถ่านหิน มีทางเลือกอื่นไหม

จริงๆ รัฐบาลโดยกระทรวงพลังงานต้องตั้งสติก่อนว่า ผลลัพธ์ที่ประชาชนต้องการคือไฟฟ้านะ ไม่ใช่ถ่านหิน เมื่อผลลัพธ์เป็นอย่างนี้ โจทย์ที่ต้องตั้งก็คือ เราจะได้ไฟฟ้าจากไหน แล้วมาทำแอ็คชั่นเเพลนระดมสมองกับคนกระบี่ว่าจะได้ไฟฟ้ามาอย่างไร ที่มันเป็นปัญหาเพราะคุณไปตั้งโจทย์ว่า คุณจะเอาถ่านหินไง มันเลยเกิดความขัดแย้ง เพราะฉะนั้นทางออกคือ เรามาตั้งโจทย์กันใหม่แล้วมาช่วยกันคิด มันมีทางออกที่ดีกว่านี้แน่นอน ไม่ใช่นิยาย ไม่ใช่มโน เพราะในต่างประเทศมีตัวอย่างความสำเร็จให้เห็นแล้ว

แต่ผมว่าการไฟฟ้าไม่มีทางจะทำให้ประชาชนในกระบี่ทำพลังงานหมุนเวียนได้ เพราะถ้ากระบี่ทำได้ จังหวัดอื่นๆก็ทำได้ ลองคิดดูทำจังหวัดละแค่ 1,000 เมกะวัตต์ก็พอ 10 จังหวัดก็ 1 หมื่นเมกะวัตต์แล้ว สิ่งที่เขากลัวที่สุดก็คือเมื่อประชาชนผลิตไฟฟ้าเองได้ นายทุนจะตาย ในอเมริกาชัดเจนว่า บริษัทผลิตไฟฟ้าขาดทุนปีละ 1-2 หมื่นล้านจากการที่คนอเมริกาเริ่มเอาโซล่าเซลล์ไปวางไว้บนหลังคา

ทุกวันนี้คนไทยต้องจ่ายค่าไฟปีละประมาณ 6 แสนล้านบาท โดยการผลิตไฟฟ้า 100% ในประเทศ ตัวเลขกลมๆ 40% เป็นของการไฟฟ้า อีก 60% เป็นของเอกชนผลิต ลองคิดดูว่า 60%ของ 6 แสนล้านนั้นเท่าไหร่ ที่ได้กับคนไม่กี่ตระกูล มันไม่ยุติธรรม จริงๆ มันควรได้กับคนทั้งประเทศ มันคืออธิปไตยด้านพลังงาน

มีคนบอกว่าการใช้เชื้อเพลิงหรือพลังงานชนิดอื่นอาจทำให้ค่าไฟแพงขึ้น

เป็นสิ่งที่กระทรวงพลังงานโกหก โอเคเชื้อเพลิงแต่ละชนิดมันมีราคาแตกต่างกันจริง แต่มันไม่ได้มีนัยจนกระทั่งทำให้ค่าไฟแพงสูงลิ่วเกินเหตุเหมือนที่อ้าง สาเหตุที่แท้จริงของค่าไฟแพงมาจากค่าความพร้อมจ่ายในการเพิ่มกำลังการผลิตไฟฟ้าสำรอง

ตัวอย่างเช่นตอนนี้เราผลิตไฟฟ้าเกินอยู่ราว 1 หมื่นเมกะวัตต์ ไอ้การเกินเหล่านี้เป็นต้นทุน คือเราทำสัญญาไว้แล้ว ใช้ไม่ถึงคุณก็ต้องจ่าย เขาเรียกค่าความพร้อมจ่าย ปีที่ผ่านมา ค่าความพร้อมจ่ายมีมูลค่าสูงถึง 9 หมื่นล้านบาท แล้วใครจ่ายล่ะ ประชาชนทุกคนไง นี่แหละคือต้นทุนที่ทำให้ค่าไฟแพง ทุกวันนี้เรามีกำลังไฟฟ้าสำรองสูงถึง 40% ตามมาตรฐานโลกคือให้มีกำลังสำรอง 15% เท่านั้น แต่คุณไม่พูดตรงนี้ เอาแต่พูดว่าถ้าใช้พลังงานหมุนเวียน ค่าไฟก็จะแพงขึ้น ประชาชนรับได้หรือเปล่า แล้วจริงๆ พลังงานหมุนเวียน มันไม่แพงอย่างที่เขาบอกแน่นอน ลองไปดูข้อมูลจากองค์การพลังงานหมุนเวียนระหว่างประเทศ  (IRENA) ปรากฎว่าตอนนี้ ต้นทุนในการผลิตกระแสไฟฟ้าจากแสงอาทิตย์ถูกลงโดยหลายประเทศใช้วิธีการประมูลว่าจะผลิตไฟฟ้าจากอะไร ซึ่งที่ชิลีโซล่าเซลล์เอาชนะถ่านหินได้แล้ว เพราะต้นทุนถูกกว่า ขณะที่ซีอีโอบริษัทผลิตกระแสไฟฟ้าในอเมริกา เคยบอกไว้ว่า ถ่านหินจบแล้ว นี่เราไม่ได้พูดเรื่องมลพิษนะ แต่พูดเรื่องต้นทุน มันจบแล้วเพราะมันแพงกว่าโซล่าเซลล์

*************************

โพสต์ทูเดย์ถามคำถามสุดท้ายกับ ประสิทธิชัย ว่า “ไม่ว่าจะสร้างโรงไฟฟ้าถ่านหินที่ไหนในประเทศไทยก็ไม่เอาใช่หรือไม่?” เขาตอบหนักแน่นและชัดเจน “ใช่ ไม่เอา”

https://www.facebook.com/plugins/video.php?href=https%3A%2F%2Fwww.facebook.com%2Fnewsclearvdo%2Fvideos%2F258763527897465%2F&show_text=0&width=560

ศาสตร์เกษตรดินปุ๋ย : ขอบคุณแหล่งข้อมูล : หนังสือพิมพ์โพสต์ทูเดย์

26 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา 09:12 น…. อ่านต่อได้ที่ : http://www.posttoday.com/analysis/interview/482784

โดย…กันติพิชญ์ ใจบุญ

ท้องทะเลที่ขึ้นชื่อว่าสวยงาม และติดอันดับความสวย 1 ใน 10 ของโลก จ.กระบี่ เป็นเจ้าของท้องทะเลแห่งนั้น

แต่ในชั่วยามนี้ อนาคตของกระบี่กำลังถูกสั่นคลอน เมื่อรัฐบาลระบุถึงความจำเป็นจะต้องสร้างโรงไฟฟ้าพลังงานถ่านหินให้ได้ เพื่อรองรับแผนการใช้ไฟฟ้าในพื้นที่ภาคใต้ที่อ้างว่าจะต้องพุ่งทะยานขึ้นอย่างมาก

แม้ชาวบ้านในท้องที่จะผนึกกำลังต้านเพราะหวั่นเกรงเรื่องปัญหามลพิษ และแน่นอนว่าจะกระทบการท่องเที่ยว เมื่อมองถึงความคุ้มค่าทั้งด้านโรงไฟฟ้าถ่านหิน และผลกระทบที่จะเกิดขึ้นในพื้นที่ จ.กระบี่ คนที่ให้คำตอบที่ชัดเจน อย่าง เดชรัตน์ สุขกำเนิด อาจารย์คณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ และเป็นหนึ่งในคณะกรรมการศึกษาการดำเนินโครงการโรงไฟฟ้าถ่านหิน จ.กระบี่ มองในทุกมิติเกี่ยวกับการสร้างโรงไฟฟ้าถ่านหินอย่างน่าสนใจ

เดชรัตน์ ฉายภาพว่า รัฐบาลคงไม่คิดมาก่อนว่า จะเกิดกระแสต่อต้านมากขนาดนี้ สังเกตได้จากผู้ชุมนุมปักหลักเรียกร้องหน้าทำเนียบรัฐบาล ซึ่งเป็นครั้งแรกและเป็นการท้าทายอำนาจของคสช.ครั้งใหญ่ ทำให้รัฐบาลต้องคิดหนักและปรับเปลี่ยนท่าทีเกี่ยวกับโครงการ

อย่างไรก็ตาม ยังไม่แน่ใจว่ารัฐบาลจะต้องการสิ่งใดกันแน่ เพราะต่างคนต่างพูดไม่ตรงกัน ผู้แทนประชาชนพูดว่า กระบวนการ EIA และ EHIA เดิมนั้นจะต้องถอนออกไป และไปเริ่มต้นกระบวนการใหม่ ขณะที่ภาครัฐจะใช้คำว่าทบทวน โดยเพิ่มเติมประเด็นเข้าไป ซึ่งเป็นสิ่งที่อึมครึมมาโดยตลอด

เดชรัตน์ เสริมเรื่องความสับสนของรัฐบาลว่า เมื่อ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรี ออกมาแถลงต่อสาธารณะหลังประชุมคณะรัฐมนตรีเมื่อวันที่ 21 ก.พ.ที่ผ่านมา ก็ไม่ได้มีความชัดเจนอีก และยังสับสนเหมือนเดิม แต่อย่างไรก็ตาม เรื่องนี้ก็มีความชัดเจนอยู่อย่างหนึ่ง คือเป็นแผน เป็นความตั้งใจของรัฐบาลที่ต้องการให้เกิดความสับสน รัฐบาลตั้งใจที่จะไม่พูดคำว่าถอน EIA ออกมา เพราะนั่นหมายถึงการตั้งต้นใหม่ ดังนั้น ทิศทางที่เป็นไปได้คือจะไม่ใช่การเซตซีโร่อย่างที่หลายคนเข้าใจ

“คงเป็นการเติม หรือทบทวนในประเด็นต่างๆ แต่จะเติมประเด็นใด หรือมากขนาดไหน ก็ต้องตีความสิ่งที่ พล.อ.ประยุทธ์ พูดเอาไว้ คือ ต้องมีคณะกรรมการเข้ามาทำงาน 3 ฝ่าย เพื่อพิจารณาในประเด็นต่างๆ หรือที่เรียกว่าไตรภาคี ซึ่งก็ยังไม่ชัดเจนว่าจะใช้คณะกรรมการไตรภาคีชุดเดิมหรือไม่ พล.อ.ประยุทธ์ ทิ้งท้ายเอาไว้แค่ว่า หากรายงาน EIA ไม่ผ่าน โรงไฟฟ้าก็ไม่สามารถเกิดขึ้นได้ ซึ่งก็ถือเป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว และพล.อ.ประยุทธ์ ก็ยืนยันว่า โรงไฟฟ้าถ่านหินมีความจำเป็นสำหรับการใช้ไฟฟ้าของภาคใต้”

เดชรัตน์ สรุปว่า รัฐบาลยังคงสนับสนุนโรงไฟฟ้าถ่านหินอยู่ เพียงแต่ให้ไปปรับรายงาน EIA และ EHIA ให้สมบูรณ์และมีความรอบคอบมากยิ่งขึ้น และค่อนข้างมั่นใจแล้วว่า รัฐบาลไม่ได้ทำใหม่ทั้งหมด น่าจะเป็นการเพิ่มประเด็นและทบทวนมากกว่า แต่ยังไม่ชัดเจนว่าใครจะเข้ามามีส่วนร่วมได้บ้าง

กระนั้น เดชรัตน์ ยอมรับว่า ในฐานะที่เป็นหนึ่งในคณะกรรมการทำงานไตรภาคี ในช่วงแรกก็เริ่มต้นและดำเนินการด้วยดีมาโดยตลอด กระทั่งเดือน ก.ย.ที่ผ่านมา พล.อ.สกนธ์ สัจจานิตย์ ประธานกรรมการศึกษาการดำเนินโครงการโรงไฟฟ้าถ่านหิน จ.กระบี่ ได้สั่งการให้ยุติการทำงานทุกอย่างลง โดยที่ยังไม่มีมติใดๆ และยังไม่มีผลของการทำงาน จากนั้นก็ทราบว่ามีการเขียนสรุปผลการทำงานส่งให้ พล.อ.ประยุทธ์ ซึ่งคณะทำงานทั้งหมดไม่ทราบได้ว่าเขียนอะไรลงไปบ้างในสรุปรายงานนั้น

“ผมยืนยันกับ พล.อ.สกนธ์ ไปแล้วว่า สิ่งที่ท่านได้ยื่นให้กับนายกฯ นั้น ถือว่าไม่ใช่มติของคณะทำงานไตรภาคี ส่วนท่านจะไปสรุปอย่างไรก็สุดแท้แต่ และเป็นความคิดเห็นของท่านเพียงคนเดียว”

พลังงานไฟฟ้าในพื้นที่ เพียงพอ ไม่ต้องเพิ่ม

เดชรัตน์ กล่าวอีกว่า ความต้องการพลังงานไฟฟ้าของประเทศไทย และกำลังการผลิตของการไฟฟ้านั้น ภาพรวมของการใช้ไฟฟ้า และกำลังผลิตสำรองที่เรามีมากถึง 31% เกินจากกำหนดเอาไว้ที่ 15% โดยทั้งประเทศใช้กำลังไฟฟ้ารวมประมาณ 2.9 หมื่นเมกะวัตต์ และเรามีกำลังผลิตอยู่ที่ 4 หมื่นเมกะวัตต์ ซึ่งมันมากเกินคำว่าเพียงพอไปแล้ว

“แต่รัฐบาลพยายามพูดถึงภาคใต้ว่าไฟไม่พอใช้ แต่จริงๆ แล้ว ในภาวะปกติภาคใต้จะใช้ไฟฟ้ารวมแล้วประมาณ 1,800 เมกะวัตต์ ขณะที่ช่วงที่คนมีความต้องการไฟฟ้าสูงก็จะพุ่งไปที่ 2,500 เมกะวัตต์ และในช่วงหน้าร้อนที่อากาศร้อนจัด ซึ่งจะมีช่วงเดียวของปีนั้น อัตราการใช้ไฟฟ้าก็จะพุ่งไปที่ 2,800 เมกะวัตต์ ถือว่าสูงสุดไม่เกินจากนี้อีกแล้ว”

เดชรัตน์ เสริมว่า เมื่อไปมองที่กำลังการผลิตไฟฟ้าจากภาคใต้ พบว่าโรงไฟฟ้าที่มีกำลังผลิตหลักสามารถผลิตไฟฟ้าได้อยู่ที่ 2,400 เมกะวัตต์ ซึ่งครอบคลุมอัตราปกติของการใช้ไฟฟ้าในภาคใต้ที่ใช้กันอยู่ 1,800 เมกะวัตต์ แต่หากไม่พอ ก็จะมีกำลังผลิตเสริมที่เข้ามาช่วยอีกประมาณ 500 เมกะวัตต์ และนอกจากนี้ ยังมีพลังงานไฟฟ้าหมุนเวียนที่เข้ามาช่วยได้อีก แม้ว่าการไฟฟ้าฝ่ายผลิต (กฟผ.) มองว่าพลังงานไฟฟ้าหมุนเวียนมันไม่แน่นอน แต่จริงๆ แล้วมันวางแผนได้ สั่งการให้ผลิตล่วงหน้าได้ เพราะพลังงานไฟฟ้าหมุนเวียนมาจากพลังงานของก๊าซชีวมวล หรือก๊าซธรรมชาติ ซึ่งมันสามารถกักเก็บไว้ได้ และมีกำลังผลิตเพิ่มให้ได้อีก 400 เมกะวัตต์

“รวมถึงยังมีสายส่งจากภาคกลางที่จะเข้ามาช่วยเสริมอีกหากไฟขาดรวม 700 เมกะวัตต์ และท้ายสุดหากยังไม่พออีก ก็จะมีสายส่งจากประเทศมาเลเซียที่ส่งกระแสไฟฟ้าเข้ามาช่วยเพิ่มเติมอีก 300 เมกะวัตต์ รวมแล้วภาคใต้กำลังผลิตไฟฟ้า และสำรองไฟฟ้าทั้งหมดรวม 4,300 เมกะวัตต์ มากกว่าอัตราการใช้สูงสุดที่ 2,800 เมกะวัตต์ ดังนั้น ผมคิดว่ายังไงก็พอ” เดชรัตน์ ให้ความเห็น

แต่สิ่งที่รัฐบาลอยากจะทำให้โรงไฟฟ้าถ่านหินเกิดขึ้นให้ได้นั้น ก็น่าจะมาจากความกังวลว่าสัดส่วนการผลิตไฟฟ้าของ กฟผ.เริ่มลดน้อยลง และคิดว่าถ้ามีโรงไฟฟ้าขนาดใหญ่ และสามารถสั่งการได้ ก็จะมีความมั่นคงด้านพลังงานมากกว่าเดิม ดังนั้น จึงนำไปสู่แนวคิดโครงการสร้างโรงไฟฟ้าทั้งที่ จ.กระบี่ และที่ สงขลาด้วย

พลังงานหมุนเวียน ทางออกที่น่าจะดีที่สุด

เดชรัตน์ มองว่า โรงไฟฟ้าถ่านหินมีข้อเสียอย่างมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งปัญหาการปล่อยก๊าซเรือนกระจก ซึ่งเป็นต้นเหตุสำคัญของภาวะโลกร้อน และภัยพิบัติทางธรรมชาติที่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงทางสภาพภูมิอากาศ ซึ่งถ่านหินเป็นปัญหาอันดับหนึ่งและเป็นเชื้อเพลิงที่สกปรกที่สุด ดังนั้น หากหลีกเลี่ยงถ่านหินได้ก็จะเป็นเรื่องที่ดี

ประกอบกับภาคใต้ มีแหล่งพลังงานหมุนเวียนเกิดขึ้นมามาก โดยเฉพาะจากเชื้อเพลิงชีวมวล และก๊าซชีวภาพ ศักยภาพของภาคใต้ที่มีทรัพยากรที่สามารถทดแทนถ่านหิน ก็น่าจะเป็นทางเลือกที่ดีกว่า

เดชรัตน์ บอกอีกว่า ความต้องการใช้ไฟฟ้าของภาคใต้จะเพิ่มขึ้นปีละราว 100 เมกะวัตต์เท่านั้น แต่โรงไฟฟ้าถ่านหินที่เราจะสร้างคือรองรับความต้องการใช้ไฟฟ้ามากถึง 800-2,000 เมกะวัตต์ ซึ่งมันเป็นสัดส่วนที่แตกต่างกันกับความต้องการไฟฟ้า

“พลังงานหมุนเวียนเป็นทรัพยากรเพียงพอที่จะผลิตไฟฟ้ารองรับกับความต้องการจริงๆ ของคนภาคใต้ โดยส่งผลกระทบน้อยกว่าถ่านหินอีกด้วย นอกจากนี้ ยังมีการคำนวณแล้วก็พบว่า หากเราใช้พลังงานจากก๊าซชีวมวล ผลพวงส่วนหนึ่งก็จะเป็นการเพิ่มรายได้ให้กับเกษตรกรผู้ปลูกปาล์มน้ำมัน ยางพารา ซึ่งเป็นผลผลิตที่สามารถนำไปใช้เป็นพลังงานหมุนเวียนได้ และเกษตรกรก็มีรายได้ที่เพิ่มขึ้นอย่างน้อยกิโลกรัมละ 1 บาทจากพลังงาน และตรงนี้น่าจะเป็นทางออกที่ดีกว่า”

เดชรัตน์ กล่าวทิ้งท้ายว่า ผู้ประกอบการการท่องเที่ยวใน จ.กระบี่ ต่างเห็นไปในทิศทางเดียวกันว่าต้องอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม และทำทิศทางการท่องเที่ยวที่มีคุณภาพมากยิ่งกว่านี้ ทุกวันนี้กระบี่ไม่มีบานาน่าโบ๊ต หรือเจ็ตสกี เพราะเกิดจากการพยายามควบคุมและสร้างยุทธศาสตร์ที่เรียกว่า กระบี่สีเขียว หรือ Krabi Go Green จะเน้นคุณภาพเป็นนักท่องเที่ยวที่สนใจสิ่งแวดล้อมเข้ามามากยิ่งขึ้น และผู้ประกอบการเองก็เห็นด้วยโดยเริ่มลงมืออนุรักษ์กัน ทั้งโครงการ Zero Carbon Resort ที่เจ้าของรีสอร์ทกว่า 10 รายเข้ามาร่วมโครงการที่จะช่วยลดก๊าซเรือนกระจก โดยวางแผนที่จะลดการใช้พลังงานของตนเองลง

ศาสตร์เกษตรดินปุ๋ย : ขอบคุณแหล่งข้อมูล : หนังสือพิมพ์โพสต์ทูเดย์

23 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา 12:40 น…. อ่านต่อได้ที่ : http://www.posttoday.com/analysis/interview/482292

โดย…สิทธินี ห่วงนาค

องค์การตลาดเพื่อเกษตรกร (อ.ต.ก.) เป็นรัฐวิสาหกิจสังกัดกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ ที่มีภารกิจสำคัญช่วยเกษตรกรด้านการตลาดสินค้าเกษตร เพื่อสร้างมูลค่าเพิ่มให้แก่เกษตรกร ทั้งการจัดหาและจำหน่ายปัจจัยการผลิตที่มีคุณภาพ ราคาเป็นธรรมและตรงตามเวลาที่ต้องการให้แก่เกษตรกร

แต่คงปฏิเสธไม่ได้ว่าที่ผ่านมายังประสบกับปัญหาขาดทุนสะสมมาต่อเนื่อง จึงถือเป็นเป้าหมายท้าทายของ “กมลวิศว์  แก้วแฝก” ผู้อำนวยการ อ.ต.ก. ที่ต้องพลิกฟื้นองค์กรนี้ให้กลับมามีศักยภาพที่ดีขึ้น เพื่อเป็นกลไกสำคัญทางด้านการตลาดให้กับเกษตรกร

กมลวิศว์ กล่าวว่า เป้าหมายที่เข้ามาทำงานในตำแหน่งนี้ เพราะเห็นว่าที่นี่ขาดทุนมาต่อเนื่อง 100 ล้านบาท ประกอบกับเป็นตลาดที่ตอบสนองและเป็นช่องทางช่วยเกษตรกรขายสินค้าได้จริง ซึ่งต้องมีการปฏิรูปการบริหาร เพราะหากปล่อยไป อ.ต.ก.มีแต่จะแย่ลง ดังนั้นจึงเสนอคณะกรรมการ อ.ต.ก. (บอร์ด อ.ต.ก.) เพื่อขอปรับรูปแบบการบริหารจากเดิมการทำงานให้ความสำคัญกับนโยบายรัฐ 70% ด้านธุรกิจ 30% มาเป็นนโยบายรัฐ 40% และด้านธุรกิจ 60% เพื่อให้ อ.ต.ก.สามารถสร้างรายได้ ซึ่งจากการตรวจสอบพบว่าการทำงานตามนโยบายรัฐที่ อ.ต.ก.รับผิดชอบมีเพียงโครงการรับจำนำข้าว ที่ต้องดูแลสต๊อกข้าว 2 ล้านตันเท่านั้น

ทั้งนี้ อ.ต.ก.ในยุค “กมลวิศว์” มั่นใจว่าภายหลังปรับแผนการทำธุรกิจ ในอนาคตตั้งเป้าหมายจะผลักดันให้ อ.ต.ก.เป็นผู้นำด้านตลาดในอาเซียนภายในปี 2560 โดยปัจจัยสนับสนุนเป้าหมายคือ 1.การเปิดพื้นที่ตลาด อ.ต.ก. เพื่อเกษตรกรมากขึ้น จากพื้นที่ตลาด อ.ต.ก.  6,000 ตารางเมตร (ตร.ม.) ได้จัดสรรพื้นที่ 700 ตร.ม. ให้เกษตรกรตัวจริงจากทั่วประเทศที่จะมีการคัดเลือกกันเองมาจำหน่ายสลับหมุนเวียนกัน รวมทั้งยังเตรียมขยายตลาดมินิ อ.ต.ก. เริ่มในจังหวัดใหญ่ เช่น ขอนแก่น สงขลา ตรัง นครราชสีมา ภายในปีนี้กำหนดเปิดให้ได้อีก  20 แห่งทั่วประเทศ เพื่อให้เกษตรกรนำสินค้ามาขายเช่นกัน

2.กำหนดเพิ่มพื้นที่ตลาด อ.ต.ก. อีก 1,000 ตร.ม. สำหรับเกษตรอินทรีย์ มีแผนเปิดตัว 30 มี.ค.นี้ ซึ่งจะส่งผลให้เกษตรกรนำสินค้ามาจำหน่ายได้ในพื้นที่รวม 1,700 ตร.ม. 3.การเปิดตลาดสินค้าออนไลน์เพื่อให้ อ.ต.ก. เป็นศูนย์กลางกระจายสินค้าเกษตรในตลาดออนไลน์ ภายใต้การการันตีคุณภาพของ อ.ต.ก. ที่ผู้บริโภคมีความเชื่อถือว่า สินค้า อ.ต.ก.ดี มีมาตรฐาน

“อย่างไรก็ตาม ที่ผ่านมาสินค้า อ.ต.ก. บางท่านอาจบอกว่าแพง แต่อยากให้เปิดใจ เช่น ท่านซื้อเงาะที่ตลาด อ.ต.ก. 100 บาท/กก. ท่านทานได้ทุกผล แต่หากซื้อที่อื่น กก.ละ 80 บาทท่านได้ไม่ถึง 60% ต้องซื้อ 2 กก. หรือกิโลครึ่งจึงได้ทาน 100% ฉะนั้นท่านซื้อแพงกว่า นอกจากนั้นสินค้า อ.ต.ก.สามารถตรวจสอบย้อนกลับได้ และผู้ค้าทุกรายยินดีเคลมสินค้าให้หากว่าไม่ดีจริงหรือไม่พอใจ” กมลวิศว์ กล่าว

ผู้อำนวยการ อ.ต.ก. กล่าวว่า ตลาดสินค้าออนไลน์จะเป็นช่องทางที่สำคัญของสินค้าเกษตรของไทยอีกรูปแบบหนึ่ง ช่วยในการเปิดตลาดชักชวนผู้สนใจสินค้าการเกษตรของไทยจากทุกประเทศสามารถเข้ามาติดต่อได้ ซึ่งจะทำรายการแนะนำสินค้าทั้งภาษาอังกฤษ จีน และอีกหลายๆ ภาษาเพื่อรองรับลูกค้าได้ทุกมุมโลก กรณีผู้สั่งอยู่ในเขต กทม.และปริมณฑลจะใช้เวลาส่งสินค้าภายใน 3 ชั่วโมง และกรณีเป็นภูมิภาคจะให้มินิ อ.ต.ก.ที่กระจายในหลายจังหวัดเป็นผู้จัดส่ง ส่วนกรณีการสั่งสินค้าจากต่างประเทศก็อยู่ระหว่างการดำเนินการจัดทำระบบอยู่

อย่างไรก็ตาม ด้วยประสบการณ์ที่ทำงานอยู่กับ อ.ต.ก.เมื่อครั้งทำหน้าที่เป็นกรรมการบริหาร ทำให้ “กมลวิศว์” มองเป็นปัญหาต่างๆ อย่างเข้าใจ และเมื่อเข้ามาสวมหมวกคุมโดยตรง ทำให้มีเป้าหมายที่ท้าทาย โดยย้ำไว้ว่าหลังครบวาระ 4 ปี สิ่งที่อยากเห็น อ.ต.ก.เป็น คือสามารถเป็นองค์กรที่สามารถพึ่งตนเองได้ ทำธุรกิจเลี้ยงตัวเองได้ และสามารถเป็นตลาดเพื่อเกษตรกรได้จริงๆ

ชี้แจงข้อกล่าวหาตลาดเพื่อคนรวย

การเข้ามาทำ หน้าที่ผู้อำนวยการ อ.ต.ก. ของ “กมลวิศว์” นอกจากการบริหารจัดการให้องค์กรหลุดจากปัญหาหนี้สะสมแล้ว ยังขอเคลียร์ข้อกล่าวหาที่สังคมมองว่าเป็นตลาดเพื่อคนรวย ไม่ใช่เพื่อเกษตรกรนั้น กมลวิศว์ กล่าวว่า ผู้อำนวยการ อ.ต.ก.ก่อนหน้านี้เป็นยังไงไม่ทราบ แต่หลังจากการเป็นอดีตกรรมการบริหาร อ.ต.ก.มา 2 สมัย ก็เอาปัญหามาแก้ไข โดยปัจจุบัน อ.ต.ก.มีพื้นที่ ตลาดประมาณ 6,000 ตร.ม. โดยจัดสรรให้เกษตรกรมาขายในส่วนของตลาดเกษตร และตลาดเกษตรอินทรีย์ 1,700 ตร.ม. ทั้งหมดฟรี ไม่ได้เก็บค่าเช่า ถือว่าเป็นสัดส่วนที่เหมาะสมกับพื้นที่ตลาด เพราะ อ.ต.ก.ยังต้องหารายได้เลี้ยงองค์กร

และเมื่อหลายเดือนก่อน มีลุงคนหนึ่งมาขายฟักทองจากสวนราคากก.ละ 2 บาท อยู่หน้าฟุตปาท ได้ให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเรียกมาคุย และ อ.ต.ก.ก็อนุญาตให้ขายได้ในพื้นที่ตลาดที่กันไว้ให้ ปรากฏว่าสามารถขายได้ถึง กก.ละ 25 บาทจนขายได้หมดสวนและคุ้มกับที่ลงทุนตลาดสดมาเฟียคุม นอกจากนี้ ข้อครหาที่มองว่าเป็นตลาดสดมาเฟียคุมนั้น กมลวิศว์ย้ำว่าที่นี่ไม่มีมาเฟีย ยืนยัน ใครเจอให้มาบอกเลยว่ามีมาเฟียที่ตลาด อ.ต.ก.เพราะหลังจากที่  พล.อ.ฉัตรชัย สาริกัลยะ รมว.เกษตรและสหกรณ์ ประกาศเรื่องจะล้างมาเฟีย อ.ต.ก.ก็รับนโยบายนี้มาปฏิบัติอย่างจริงจัง ขณะที่อัตราค่าเช่าแผงในตลาด อ.ต.ก.นั้นก็ไม่ได้แพงปัจจุบันในตลาดทั้งหมดมี 600 แผงค่าเช่าเริ่มต้นที่ 120-380 บาท/แผงเป็นการปรับตามราคาที่ดินการรถไฟแห่งประเทศไทย ทุกวันนี้เงื่อนไขของการเช่าแผงคือ ผู้เช่าเป็นคนขายเอง ห้ามเซ้ง ห้ามให้เช่าช่วง จะต่อสัญญาทุก 3 ปี หากพบว่าผู้เช่ารายใดทำ ผิดเงื่อนไขจะยกเลิกสัญญาทันที

“ผลจากการไม่มีการเซ้งแผงผมว่าทำให้ไม่มีเรื่องมาเฟีย ที่ยังพอเห็นอยู่บ้างคือเรื่องการปล่อยเงินกู้เท่านั้น ซึ่งเป็นเรื่องส่วนบุคคลแต่พอเดินไปถามใคร ก็ไม่มีใครยอมบอกว่าใครปล่อยกู้”กมลวิศว์ กล่าว

ศาสตร์เกษตรดินปุ๋ย : ขอบคุณแหล่งข้อมูล : หนังสือพิมพ์โพสต์ทูเดย์

19 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา 08:09 น…. อ่านต่อได้ที่ : http://www.posttoday.com/analysis/interview/481621

โดย…ทีมข่าวการเมืองโพสต์ทูเดย์

ถือเป็นหัวใจสำคัญอันดับต้นๆ สำหรับรัฐบาล พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรี และหัวหน้าคณะรักษาความสงบแห่งชาติ (คสช.) ต่อการปฏิรูปองค์กรตำรวจให้ทำงานสนองตอบประชาชน หลังเกิดเสียงครหาอย่างหนักหน่วงสำหรับคำว่า “ผู้พิทักษ์สันติราษฎร์”

พ.ต.อ.วิรุตม์ ศิริสวัสดิบุตร หรือที่สื่อมวลชนให้ฉายา “ผกก.กระดูกเหล็ก” อดีตที่ปรึกษาคณะอนุกรรมาธิการ (กมธ.) การปฏิรูปตำรวจ สภาปฏิรูปแห่งชาติ หรือ สปช. กับ 11 ปี ต่อการผลักดันเรื่องดังกล่าวจนถูกแจ้งความดำเนินคดีในข้อหาหมิ่นประมาทโดยการโฆษณา หลังได้รับเชิญไปแสดงทัศนะผ่านเวทีเสวนาปฏิรูปตำรวจ “ตำรวจไทย มีไว้ทำอะไร” จัดโดยเครือข่ายประชาชนปฏิรูปตำรวจ (Police Watch)

ดูจะมึนๆ งงๆ กันไม่น้อย มีถ้อยคำใดไปทิ่มแทงใจผู้บัญชาการระดับสูง ถึงกับมีการแจ้งความผู้เสวนาทางวิชาการข้อหาหมิ่นศักดิ์ศรีตำรวจ

หนึ่งในสองรายที่ถูกแจ้งความถือเป็นบุคคลที่เคยเป็นตำรวจเสียด้วย?!? ซึ่งเรื่องนี้ดูยังไม่จบเมื่อองค์กรต่อต้านคอร์รัปชัน (ประเทศไทย) เตรียมแถลงถึงวัตถุประสงค์การเสวนามิได้มีเจตนาหมิ่นศักดิ์ศรีตำรวจในเร็วๆ นี้

กระนั้น พ.ต.อ.วิรุตม์ เล่าผ่าน “โพสต์ทูเดย์” โดยยอมรับว่า ตั้งแต่ทำเรื่องกฎหมายมา นี่เป็นครั้งแรกที่ถูกตำรวจด้วยกันแจ้งความกล่าวหา ซึ่งส่วนตัวตั้งคำถามว่าพนักงานสอบสวนจะทำไปจากที่ผู้บังคับบัญชาสั่งมาได้หรือไม่ คงอาจหามุมจนกว่าจะมีความผิดให้ได้ ซึ่งพนักงานสอบสวนก็คงลำบากใจ

“ถามว่าเรื่องนี้เป็นธรรมหรือไม่ เพราะเจตนาที่ทำเพื่อต้องการไม่ให้ใครกล้าพูดวิจารณ์ตำรวจอีก ซึ่งคือปัญหาของกระบวนการยุติธรรมไทย ถูกแจ้งข้อกล่าวหากันง่ายๆ และเมื่อศาลยกฟ้องผู้ที่กล่าวหาก็ไม่ต้องรับผิดชอบ ไม่ว่าจำเลยจะเป็นแพะหรือไม่”

“ผกก.กระดูกเหล็ก” เล่าเบื้องหลังจากการที่ได้เข้าร่วมวงปฏิรูปตำรวจในช่วงที่เป็นอนุกรรมาธิการปฏิรูปตำรวจ สภาปฏิรูปแห่งชาติ (สปช.) ซึ่งได้มีการจัดทำพิมพ์เขียว ตั้งแต่การโอน 9 หน่วยงานตำรวจไปสังกัดกระทรวง ทบวง กรม รวมถึงการแยกอำนาจพนักงานสอบสวนออกจาก สตช.

แต่ทว่า เมื่อ สปช.ยุบไปกลายร่างเป็นสภาขับเคลื่อนการปฏิรูปประเทศ (สปท.) มีการจัดทัพใหม่ ด้วยการนำข้าราชการตำรวจเข้ามากองอยู่ในอนุปฏิรูปตำรวจ และไม่มีความคืบหน้าสักเท่าไหร่ ซึ่งแทนที่จะนำร่างของ สปช.ไปขับเคลื่อนต่อ แต่ไม่ไปถึงไหน ก็เหมือนเป็นการ “ปฏิลวง”

“สปท.ควรทำตามมติที่ สปช.เคยมีไว้ ไม่ใช่คิดใหม่เพราะเหมือนเป็นการซื้อเวลาทำให้หลงทาง” พ.ต.อ.วิรุตม์ กล่าว

“ตำรวจไม่ใช่ตำรวจแห่งชาติ กรมป่าไม้ กรมอุทยาน ศุลกากร กรมสรรพสามิต ก็ไล่จับผู้รายทั้งนั้น ผู้ร้ายในความรับผิดชอบตามกฎหมายของเขา ต้องทำความเข้าใจตรงนี้ ทุกคนเข้าใจว่าตำรวจต้องสีกากี โล่เขนหน้าหมวก คุณก็เป็นตำรวจในเรื่องกฎหมายอาญา แต่ตำรวจตามกฎหมายอื่นมีเยอะแยะ ฉะนั้น คำว่าปฏิรูปตำรวจต้องทำทุกกระทรวง ไม่ใช่แค่ผูกขาดอยู่ที่ สตช.”

ทั้งนี้ ยอมรับถ้าจะให้เข้าใจกับการปรับโครงสร้างดังกล่าวคงเป็นเรื่องยาก เพราะจะขัดกับความคิดตำรวจผู้ใหญ่ เว้นแต่ผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติ (ผบ.ตร.) จะเข้าใจมุมแบบนี้ จำเป็นต้องทำให้ยศคลายตัวลง และให้ตำรวจทำหน้าที่เปรียบเสมือนกับเม็ดเลือดขาวของมนุษย์ คอยดักจับแบคทีเรียเข้าสู่ร่างกาย

ส่วนเรื่องการแยกอำนาจการสอบสวน ถือว่าจำเป็นเพื่อให้เกิดความอิสระ เนื่องด้วยเกี่ยวข้องกับกฎหมาย เพราะระบบในปัจจุบันเหมือนแบบกองทัพบก มันไม่สอดคล้องกับธรรมชาติของงานในกระบวนการยุติธรรม ที่สำคัญควรให้พนักงานอัยการเข้ามาตรวจสอบควบคุมการสอบสวนตั้งแต่เริ่มคดี

พ.ต.อ.วิรุตม์ ชี้ให้เห็นว่า ศาลที่ผิดพลาดก็มาจากสอบสวน เช่น คดีครูจอมทรัพย์ สอบมาอย่างไรศาลไม่รับทราบ จึงสำคัญมากที่สุด 80% เพราะอัยการก็ตามตำรวจ เมื่อตำรวจฟ้องอัยการจะไม่ฟ้องได้อย่างไร หลักฐานเท็จหรือไม่ก็ไปว่ากันอีกที นี่คือจุดอ่อนของกระบวนการยุติธรรมทางอาญาของประเทศ

“ความจริง สปท. หรือรัฐบาลเองต้องทำให้งานสอบสวนมีหลักประกันในเรื่องสุจริต ถูกต้อง สอดคล้องกับความเป็นจริง สิ่งที่ควรทำตามอำนาจของรัฐบาล คือ ออกกฎหมายแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมาย วิธีพิจารณาความอาญา ให้การสอบสวนถูกบันทึกด้วยภาพและเสียงในทุกคดี เมื่อก่อนไม่สามารถทำได้เพราะมีข้อจำกัดด้านเทคโนโลยี

“ทว่า ปัจจุบันนี้ราคาถูกและง่ายแต่ไม่ทำ คิดว่าถ้ากำหนดให้การสอบสวนคดีอาญาทำด้วยวิธีนี้ จะแก้ปัญหาในประเทศนี้ได้ทุกๆ เรื่อง 70-80% ไม่ว่าการทุจริตประพฤติมิชอบในเรื่องราชการ ความยุติธรรม เพราะความจริงจะเป็นความจริง”   

พ.ต.อ.วิรุตม์ ยอมรับว่า หากจับอารมณ์ตำรวจขณะนี้ก็คงไม่พร้อมให้แยกงานสอบสวนออกไป แม้จะมีบางฝ่ายให้การสนับสนุน ทว่า สำคัญที่สุดคือการปฏิรูปประชาชนให้มีอำนาจ เพราะถ้าประชาชนไม่มีอำนาจก็จะเสนอแบบปฏิลวงมา

อย่างไรก็ตาม รัฐบาล คสช.มีอำนาจเบ็ดเสร็จก็หวังอะไรไม่ได้ แม้มีมาตรา 44 และต้องตั้งคำถามอยากปฏิรูปจริงหรือเปล่า เห็นปัญหาไหม ที่สำคัญคือไม่เห็นปัญหาความเดือดร้อนประชาชน เนื่องจากตำรวจไม่รักษากฎหมาย เช่น ฝ่ายปกครองไปจับบ่อนการพนันทำแทนตำรวจ หลอกสังคมว่าลงโทษ แต่ทุกคนก็ได้ดิบได้ดีกันหมด เหมือนกับคนไม่เห็นว่าตัวป่วย ก็ไม่รักษา

นอกจากนี้ ปัญหาสำคัญของตำรวจ 2 เรื่อง คือ การไม่รักษากฎหมายในการควบคุมปัจจัยอาชญากรรม แหล่งอบายมุข กับการไม่รับแจ้งความประชาชนลงเพียงบันทึกประจำวันไว้เป็นหลักฐาน การจับคดีส่วนใหญ่ อยู่ก็ที่อำนาจความรวยจน คนรวยก็จับได้เพราะความเอาใจใส่

ทั้งนี้ โลกในยุคปัจจุบันมีไอทีสามารถหาพยานหลักฐานจับผู้กระทำผิดได้เกือบ 100% ถ้าทุ่มเทจริงๆ แต่ปัญหา คือ จะทุ่มเทให้กับคนยากจนหรือไม่ คนจนแทบไม่มีสิทธิได้รับความยุติธรรมจากรัฐ เพราะตำรวจต้องไปทำสิ่งที่กระทบกับตัวเอง แต่ความผิดอาญาไม่มีเรื่องของมูลค่า เป็นความอุกอาจ โดยเฉพาะการลักทรัพย์ในเคหสถาน ซึ่งต่างประเทศถือเป็นเรื่องใหญ่

“ผมเป็นหัวหน้าสถานีตำรวจ เป็นรอง ผกก.มา 8 ปี ผมพูดได้เลยว่าตำรวจไม่ได้อยู่ในภาวะขาดแคลน ตำรวจกลับเป็นองค์กรที่มีทรัพยากรปัจจัยในการทำงานสูง เพียงแต่ระบบบริหารจัดการถูกข้างบนดูดซับไว้ ตำรวจที่มีประโยชน์ไม่ใช่นายพลหรือนายพัน แต่เป็นตำรวจผู้น้อยที่คอยส่องมองระงับเหตุ”

หากถามว่าตำรวจมีไว้ทำไม คำถามนี้ถ้าจะตอบต้องเปิดกฎหมายดูว่ามีไว้ทำไม แต่เมื่อประชาชนถามมาขนาดนี้ ต้องนำไปสู่การทบทวนของ สตช.ว่า มีตำรวจไว้ทำไม ซึ่งเป็นเรื่องที่ผู้รับผิดชอบทั้งผู้นำตำรวจ และรัฐบาล ต้องมาทบทวนว่าทำไมประชาชนถึงตั้งคำถามแบบนี้ และคนที่ถามก็ไม่ใช่ประชาชนแบบบ้านๆ แต่เป็นองค์กรต่อต้านคอรัปชันซึ่งมีบุคลากรที่มีความน่าเชื่อถืออยู่

อย่างไรก็ดี เรื่องเหล่านี้เป็นการสะท้อนความรู้สึกประชาชนที่มีต่อตำรวจ ซึ่งบางครั้งอาจจะไม่เป็นจริง แต่ถึงอย่างไรมันก็เป็นสิทธิตั้งคำถาม เพราะถ้าคำถามนี้ไม่มีข้อเท็จจริงรองรับ ประชาชนก็จะด่าคนตั้งคำถามเอง แต่เมื่อมีประชาชนบางกลุ่มรู้สึกสะใจมันเป็นการตั้งคำถามแทน ก็สะท้อนว่าดีเรื่องนี้มันเป็นสิทธิของประชาชน

โอน 9 หน่วย ตร.ขึ้นตรงตามสังกัด

สำหรับการปฏิรูปตำรวจจะเกิดขึ้นได้จริงหรือไม่ พ.ต.อ.วิรุตม์ ระบุว่า ขึ้นอยู่ว่าจะระดับไหน แต่คิดว่าต้องมีการเปลี่ยนแปลงในระดับหนึ่ง เช่น เรื่องการโอนหน่วยตำรวจออกไปโดยนายกฯ ไม่ได้ขัดข้อง แต่อาจไม่มีทีมงานติดตามจนต้องมอบหมายให้ตำรวจไปดำเนินการ หรือตั้งทีมขึ้นมาติดตามมติ สปช. อาจให้ วิษณุ เครืองาม รองนายกฯ เป็นผู้ดูแล

เรื่องนี้ หรืออะไรก็ได้ไม่ให้ตำรวจทำตามลำพังเรื่องนี้มันง่ายสามารถออกเป็นพระราชกฤษฎีกา ไม่จำเป็นต้องไปจัดตั้งระบบใหม่เพียงออกพระราชกฤษฎีกาโอนหน่วยงานไปสังกัดกระทรวง ทบวง กรม ซึ่งมีหน้าที่รับผิดชอบประมาณ 8-9 หน่วย เช่น ตำรวจตรวจคนเข้าเมือง ตำรวจท่องเที่ยว ตำรวจคุ้มครองผู้บริโภค ตำรวจน้ำ ตำรวจทางหลวง เพื่อทำให้หน่วยงานเหล่านี้มีประสิทธิภาพสูงขึ้น

ทั้งนี้ ปัจจุบันหลายหน่วยงานดังกล่าวใช้งบประมาณของกระทรวง ทบวง กรมอาทิ ตำรวจทางหลวง ใช้งบประมาณของกรมทางหลวงเพื่อจัดซื้อรถ ส่วนตำรวจคุ้มครองผู้บริโภคอยู่กับ สคบ. ซึ่ง สปช.มีมติและให้แนวไว้กว้างๆ ส่วนหนึ่ง แล้วลงรายละเอียดไปถึงชื่อหน่วยเป็นตัวอย่าง ส่งให้กับนายกฯ ก็รับทราบ แต่ปัญหาคือทำให้มติสปช.เป็นผลก็คือ สปท.แต่กลับไม่ได้ทำอะไร

“ตำรวจผู้ใหญ่ใน สตช.ต้องทำใจว่ามันอาจไม่ทำให้ยิ่งใหญ่เหมือนเดิม เพราะถ้าเอาออกไป ความอลังการของ สตช. จะลดน้อยลงไป เช่น เมื่อตำรวจผู้ใหญ่ไปสนามบิน อาจไม่มีตำรวจตรวจคนเข้าเมืองมาคอยช่วยถือของ ตรงนี้เขาอาจไม่สนใจแล้ว และทั่วโลกตำรวจ ตม.เขาก็เป็นพลเรือน เราจะไปฝึกตำรวจแบบห้าวหาญและให้ไปทำงานง่ายๆ ก็เป็นเรื่องที่สิ้นเปลือง หากโอนหน่วยงานพวกนี้ออกไปก็จะทำให้การปฏิรูปตำรวจดีขึ้นในระดับหนึ่ง”นายตำรวจนักปฏิรูป กล่าวทิ้งท้าย

ศาสตร์เกษตรดินปุ๋ย : ขอบคุณแหล่งข้อมูล : หนังสือพิมพ์โพสต์ทูเดย์

15 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา 17:30 น…. อ่านต่อได้ที่ : http://www.posttoday.com/analysis/interview/481064

เรื่อง…พรพิรุณ ทองอินทร์

จากกรณีโลกออนไลน์เผยแพร่คลิปวีดีโอหญิงชราคนหนึ่งทำทีเป็นล้มลงนอนกลางพื้นถนนเพื่อขวางรถยนต์ที่วิ่งผ่านมา เหตุเกิดที่บ้านท่ากกต้อง อ.เซกา จ.บึงกาฬ ก่อให้เกิดกระแสวิพากษ์วิจารณ์ว่าพฤติการณ์คล้ายกลุ่มมิจฉาชีพในต่างประเทศที่แกล้งกระโดดให้รถชนหวังเรียกค่าเสียหายจากเหยื่อ

ล่าสุดเมื่อวันที่ 15 ก.พ. เกิดผล แก้วเกิด ทนายความชื่อดังให้สัมภาษณ์โพสต์ทูเดย์ว่า หากเกิดเหตุการณ์ลักษณะนี้กับตัวเอง สิ่งที่ประชาชนควรทำคือ

1.ต้องตั้งสติ

2.ถ้าสามารถโทรติดต่อเพื่อนได้ก็โทรเรียกให้มาช่วยเหลือ

3.โทรแจ้งตำรวจหรือหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง เช่น ศูนย์ช่วยเหลือผู้ประสบภัย 1669 มูลนิธิกู้ภัยในพื้นที่ เพราะเราไม่สามารถรู้ได้ทันทีว่า คนๆนั้นได้รับบาดเจ็บจริงหรือแกล้งบาดเจ็บ

4.หากอยู่ในสถานที่เปลี่ยว ไม่ควรลงจากรถยนต์อย่างเด็ดขาด ควรรออยู่ในรถ แล้วโทรศัพท์ติดต่อหาเจ้าหน้าที่ตำรวจให้มาที่เกิดเหตุให้ได้

“ไม่ว่าจะเป็นมิจฉาชีพ หรือเป็นคนที่ได้รับบาดเจ็บจริงๆ หากเกิดขับรถชนแล้ว ต้องมาพิสูจน์ว่าเป็นความประมาทเลินเล่อของเรา หรือความจงใจเป็นมิจฉาชีพ ถ้าเราไม่ผิดก็สามารถดำเนินคดีกับเขาได้ ถ้าเรามีพยานหรือหลักฐานยืนยันว่าเขาเป็นแก๊งมิจฉาชีพจริงก็ไปสู้คดีกันในชั้นศาล ส่วนผู้ที่จงใจกระโดดให้รถชนเพื่อหวังเรียกค่าเสียหาย เบื้องต้นถือว่ามีความผิดฐานฉ้อโกง เนื่องจากเจตนาหลอกลวงเอาทรัพย์สินของเรา และหากเกิดการข่มขู่บังคับจิตใจเราก็มีฐานความผิดกรรโชกทรัพย์ เหยื่อสามารถแจ้งความดำเนินคดีเอาผิดได้ถึงที่สุด”

ทนายเกิดผล แนะนำว่า ประชาชนทุกคนที่ขับรถยนต์ ควรติดกล้องติดหน้ารถ หากไม่มีกล้องหน้ารถจริงๆก็หาพยานที่อยู่ใกล้ๆบริเวณนั้น โดยลงจากรถ (กรณีที่แน่ใจว่าปลอดภัย) แล้วถ่ายสภาพแวดล้อมทั่วไปหลังเกิดเหตุ ถ้ามีพยานรู้เห็นก็อัดคลิปวีดีโอสอบถามพยานไว้ก่อน เผื่อบางครั้งตามตัวพยานไม่เจอ”

“ถ้าเจอเหตุการณ์แบบนี้ ไม่ว่าเราจะผิดหรือไม่ผิด เหตุเกิดจากอุบัติเหตุหรือเกิดจากเจตนาของมิจฉาชีพ ต้องตั้งสติ อย่าหลบหนี ถ้าหลบหนีตำรวจจะเชื่อว่าเราเป็นฝ่ายผิดจริง มีอะไรก็ให้ไปคุยกันที่โรงพัก เรียกประกันมาแล้วประกันจะช่วยพิจารณาให้ว่าเรื่องนี้เป็นอุบัติเหตุหรือความจงใจของมิจฉาชีพ ที่สำคัญติดต่อเจ้าหน้าที่ตำรวจให้ได้ทันท่วงที ยิ่งถ้าอยู่ในพื้นที่เปลี่ยวไม่ควรลงจากรถ ให้ติดต่อไปที่สถานีตำรวจในพื้นที่ใกล้เคียง แจ้งไปว่าเกิดเหตุอะไร ไม่แน่ใจว่าเป็นคนเจ็บจริงหรือมิจฉาชีพ ขอเอารถไปจอดที่โรงพักและแจ้งไว้เพื่อให้รู้ว่าเราไม่ได้มีเจตนาจะหลบหนี”

เกิดผล แก้วเกิด

ศาสตร์เกษตรดินปุ๋ย : ขอบคุณแหล่งข้อมูล : หนังสือพิมพ์โพสต์ทูเดย์

13 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา 20:05 น…. อ่านต่อได้ที่ : http://www.posttoday.com/analysis/interview/480737

เรื่อง…อินทรชัย พาณิชกุล

ปัญหากระทบกระทั่งระหว่างกลุ่มคนรักสัตว์ที่ชอบให้อาหารสุนัขจรจัดในที่สาธารณะกับชาวบ้านที่ได้รับความเดือดร้อน ยังคงปรากฎให้เห็นอยู่บ่อยครั้ง

บ้างมองว่าทิ้งขยะไม่เป็นที่เป็นทาง ปล่อยสุนัขขับถ่ายเรี่ยราด มีส่วนทำให้จำนวนสุนัขจรจัดเพิ่มขึ้น จากโต้เถียงปะทะคารม เขียนป้ายด่าทอด้วยถ้อยคำรุนแรง ถึงขั้นลงมือทะเลาะวิวาทขึ้นโรงพัก

วันนี้ โรเจอร์ โลหะนันท์ เลขาธิการสมาคมพิทักษ์สัตว์ไทย จะมาวิเคราะห์ถึงต้นเหตุของความขัดแย้ง ใครถูกใครผิด ตลอดจนแนวทางแก้ไขปัญหาอย่างสันติ

เมื่อคนรักสัตว์ตกเป็นจำเลย

ในฐานะเอ็นจีโอผู้ช่วยเหลือสุนัขและแมวจรจัดมานานหลายสิบปี โรเจอร์ ยอมรับว่า การให้อาหารหมาจรจัดในที่สาธารณะแล้วสร้างความเดือดร้อนให้ชาวบ้าน เป็นปัญหาที่เกิดขึ้นจริง

“การให้อาหารสุนัขจรจัดแบบไม่มีกติกา เช่น เดินๆไป เอากระดาษวาง เอาอาหารวาง ตรงนี้ทำให้เกิดปัญหาเรื่องความสกปรกเลอะเทอะ โดยเฉพาะตามฟุตบาท หน้าอาคารพาณิชย์ ตามตลาด เรารณรงค์ตลอดว่าจะเมตตาก็ขอให้เมตตาอย่างมีกติกา อย่าให้มีปัญหา อย่าให้สังคมเขาด่า คุณควรจะหามุมให้อาหารมุมใดมุมหนึ่ง แต่คนรักสัตว์บางคนคิดว่าถ้าให้จุดใดจุดหนึ่ง หมาจะไม่มากิน เขาคิดผิด ถ้าคุณให้อาหารหมาเป็นประจำ เราเดินไปไหน หมามันก็เดินตาม ต่อให้ย้ายไปตรงไหน มันก็ตามไปตรงนั้น ฉะนั้นคุณสามารถย้ายจุดให้อาหารไปในมุมที่เป็นที่เป็นทาง ไม่ใช่เดิน 3 ก้าววางจุดนึง เดินอีก 3 ก้าวก็วางอีกจุดนึง

วิธีที่ถูกต้องคือ ให้เป็นจุดๆไม่ใช่ให้เป็นรายตัว และให้ในที่ที่ไม่ไปสร้างความสกปรกหรือก่อให้เกิดความรำคาญแก่คนอื่น เสร็จแล้วก็ต้องเก็บกวาดให้เรียบร้อย กติกามีง่ายๆแค่นี้ ยกตัวอย่าง ถ้าคุณไปให้บนฟุตบาท หน้าอาคารพาณิชย์ แบบนี้คุณไม่มีความรับผิดชอบ พวกป้าๆที่ให้อาหารมักอ้างว่ายุ่งยาก แต่ลองหวนคิดดูว่า การให้อาหารหมาจรจัดทุกวันมันก็ยุ่งยากอยู่แล้ว หมดเงินหมดทอง ไหนจะไปตลาด หาซื้อโครงไก่มาต้ม หุงข้าว บางคนเลิกกับสามีเพราะไม่มีเวลาทำกับข้าวให้สามีกิน มัวแต่ทำกับข้าวให้หมา ทุกวันนี้มันยุ่งยากอยู่แล้ว ก็ยุ่งยากอีกสักนิดนึงจะเป็นอะไรไป เพื่อให้มันเป็นระเบียบเรียบร้อย เขาจะได้ไม่มาด่าหมาเรา”

สำหรับประเด็นที่คนในสังคมส่วนใหญ่ยังเข้าใจผิด นั่นคือ ให้อาหารหมาจรจัดจะทำให้จำนวนหมาจรจัดเพิ่มขึ้น

“เหตุผลที่ทำให้สุนัขจรจัดเพิ่มจำนวนขึ้นมีอยู่ 2 เรื่องคือ 1.เจ้าของไม่รับผิดชอบ ปล่อยออกไปวิ่งเล่นนอกบ้านจนตั้งท้อง เพราะไม่ยอมทำหมัน พอเลี้ยงไม่ไหวก็ทิ้ง 2.ฟาร์มเพาะสุนัขที่มีเกลื่อนกลาดตามห้าง บางรายธุรกิจเจ๊ง ก็เลหลังขาย โละสต๊อก แจกฟรี หรือไม่ก็เอาไปแอบทิ้ง การให้อาหารสุนัขจรจัดก็เหมือนกับเราไปบริจาคของ ไปช่วยเหลือ ให้ทานคนจน ถามว่ามันเป็นเหตุให้คนจนเพิ่มจำนวนขึ้นรึเปล่า การให้ทานนั้นเป็นเรื่องของกุศล เป็นเรื่องของน้ำใจ คนจนจะเพิ่มจำนวนมากขึ้นหรือลดน้อยลงมันขึ้นอยู่กับปัญหาเศรษฐกิจ การว่างงาน ตกงาน

สุนัขจรจัดก็เหมือนกัน การให้ทานสุนัขจรจัดทำให้สุนัขมีสุขภาพแข็งแรง มีอาหารการกิน ไม่อดตาย พอแข็งแรงมันก็ไม่เป็นโรค ตรงนี้เป็นประโยชน์ต่อตัวสุนัขและเป็นกุศลต่อคนให้อาหาร ไม่ได้มีส่วนในการเพิ่มจำนวนสุนัข บางคนบอกว่าสุนัขแข็งแรงขึ้นก็มีลูก ความจริงคือ สุนัขไม่แข็งแรงมันก็มีลูกได้เช่นกัน ถ้ามันทับกัน อีกส่วนที่ไม่จริงคือ คนมักพูดว่า การให้อาหารสุนัข ทำให้สุนัขจรจัดมารวมตัวกันเยอะ สุนัขเต็มซอยไปหมด ความจริงคือ การให้อาหารแค่ทำให้หมามารวมตัวกินข้าว พอเสร็จแล้วมันก็แยกย้ายกันไป ตราบใดที่เราไม่ปิดฝาถังขยะ สุนัขจรจัดมันก็มาอยู่ดี”

ถ่ายรูปเป็นหลักฐาน+ร้องเรียนเขต…ชาวบ้านทำได้หากถูกละเมิดสิทธิ์

สิ่งที่หลายคนสงสัยหนีไม่พ้นคำถามว่า หากสุนัขจรจัดในที่สาธารณะเหล่านั้นไปสร้างความเดือดร้อนแก่ชาวบ้าน ขับถ่ายเหม็นสกปรก เห่าเสียงดัง กระทั่งไปกัดคนอื่น ใครจะรับผิดชอบ?

โรเจอร์ตอบว่า ไม่ว่ากฎหมายใดก็ตาม การให้อาหารสุนัขจรจัดไม่ถือว่าเป็นเจ้าของ

“กรุงเทพมหานคร (กทม.) เคยออกข้อบัญญัติว่า นิยามความเป็นเจ้าของให้รวมถึงผู้ที่ให้อาหารเป็นประจำด้วย ปรากฎว่าถูกศาลฎีกาสั่งให้ถอนออก เพราะมันจะครอบคลุมไปถึงคนที่ให้อาหารสัตว์อื่นๆ เช่น คนให้อาหารนกพิราบ ถือเป็นเจ้าของนกพิราบไหม แต่ขณะเดียวกัน ถ้าคุณไปเที่ยวบอกคนอื่นว่าหมาตัวนี้เป็นของฉัน ฉันดูแลอยู่ ใครอย่ามาแกล้ง หรือคุณไปสร้างคอกแล้วเอาสุนัขไปไว้ในนั้น แบบนี้ถือว่าคุณครอบครองเป็นเจ้าของ เพราะกฎหมายระบุผู้ครอบครอง ไม่ใช่ผู้ที่ให้อาหาร ตรงนี้ต้องเข้าใจให้ถูกต้อง ที่ผ่านมาหลายชุมชนติดป้ายด่าเพราะตีความผิด หน่วยงานเองก็ไม่ประชาสัมพันธ์ให้ชาวบ้านรู้ เที่ยวให้ข้อมูลผิดๆ เพราะต้องการขู่คนรักสัตว์”

ทางออกที่ดีที่สุดคือ ขอให้พูดคุยกันอย่างสันติ อย่าด่าหรือติดป้ายประชัดประชัน ปัญหาจะไม่จบ

“ไม่มีใครมีสิทธิ์ไปห้ามคนอื่นไม่ให้อาหารหมา และคนให้อาหารหมาเองก็ไม่มีสิทธิ์ปล่อยให้มีขยะเกลื่อนกลาด สร้างความเดือดร้อนให้คนอื่น ทางที่ดีคือ ขอให้คุยกันตรงๆเลย พี่ครับ ช่วยให้อาหารหมาเป็นระเบียบหน่อยได้ไหม คนรักสัตว์ก็ต้องฟัง ถ้าให้ไม่เป็นระบบ ก็ต้องแก้ไข ต้องทำตามกติกาสังคม เปลี่ยนจากด่าทอกัน มาปรึกษาหารือกันว่าจะทำยังไงดีกว่ามาด่า หรือติดป้ายประชดประชันกัน แบบนี้มันไม่จบ

ถ้ามีปัญหากับสุนัขจรจัด ไม่ว่าเรื่องเล็กเรื่องใหญ่ ควรเรียกเทศบาลหรือเขตให้มาจัดการ เช่น สุนัขมาขี้เยี่ยวหน้าบ้านเป็นประจำ ก็โทรแจ้งเจ้าหน้าที่จะมาดูว่าเป็นปัญหาไหม ผิดกฎหมายสาธารณสุขไหม เป็นหน้าที่ของเขาในการเข้าดูแลจัดการ แต่ถ้าเป็นสุนัขมีเจ้าของ เช่น ตอนเช้าชอบปล่อยหมาหรือจูงหมาไปขี้เยี่ยวนอกบ้านแล้วไม่ยอมเก็บกวาด ก็ถ่ายรูปส่งให้เทศบาลหรือเขต เดี๋ยวนี้หลายบ้านมีกล้องวงจรปิด ก็ใช้ให้เป็นประโยชน์ ถ่ายภาพไว้เลยว่าคนๆนี้จูงหมามาขี้เยี่ยวหน้าบ้านฉัน หรือเห็นใครเอาหมามาปล่อยทิ้งก็จะโดนมาตรา 23 พรบ.ป้องกันการทารุณกรรมสัตว์ ส่งหลักฐานให้ตำรวจ หรือกรมปศุสัตว์ ปรับสูงสุด 4 หมื่นบาท”

เปลี่ยนคนให้อาหารเป็นอาสาสมัครดูแลสุนัขจรจัด

ความจริงอีกประการหนึ่งที่ยากจะปฏิเสธคือ ปัจจุบันเมืองไทยมีสุนัขจรจัดมากกว่า 800,000 ตัว จะฆ่าทิ้งก็ไม่ได้ จะทุ่มทุนสร้างสถานพักพิงก็ไม่มีวันพอ เนื่องจากต้นเหตุแท้จริงเกิดจากความไม่รับผิดชอบของผู้เลี้ยง ฉะนั้นถึงเวลาแล้วที่ทุกคนต้องยอมรับความจริง แล้วร่วมกันคิดวิธีที่ดีที่สุดในการแก้ปัญหา

“ต้องยอมรับว่าเราไม่สามารถฆ่าหมาจรจัดได้ ไม่สามารถสร้างสถานสงเคราะห์เอาหมาไปไว้ในคอกได้ทั้งหมด สิ่งที่เราทำได้คือ เอาหมาเกเร และหมามีปัญหาออกจากถนน ฉีดวัคซีน ทำหมันแล้วให้คนรักสัตว์ดูแล โดยเจ้าหน้าที่มีหน้าที่คอยอำนวยความสะดวกควบคู่กับการบังคับใช้กฎหมาย เช่น ขึ้นทะเบียนหมา ฝังไมโครชิฟ ขึ้นทะเบียนฟาร์มเพาะหมา

การแก้ปัญหาสุนัขจรจัด ผมขอเสนอว่าอยากให้หน่วยงานราชการเปลี่ยนพวกป้าๆคนรักสัตว์ทั้งหลาย จากคนเคาะกะละมังเรียกหมามากินข้าว เป็นอาสาสมัครของทุกเขต ทุกเทศบาล ถามเลยว่า ป้าให้อาหารหมาจรจัดกี่ตัว แล้วขึ้นทะเบียนหมาทุกตัวของป้าให้หมด ไม่ใช่ขึ้นทะเบียนเป็นเจ้าของแต่ขึ้นทะเบียนเป็นอาสาสมัคร สมมติว่าป้าดูแล 20 ตัวก็ให้ป้าควบคุมพฤติกรรมสุนัขและพฤติกรรมตัวเอง ให้อาหารเป็นจุด เป็นที่เป็นทาง พอถึงเวลาก็ชี้เป้าให้เจ้าหน้าที่จับไปทำหมัน ฉีดวัคซีน ราชการต้องใช้กำลังคนเหล่านี้ให้เป็นประโยชน์ แทนที่จะมองว่าเขาเป็นศัตรู”

เลขาธิการสมาคมพิทักษ์สัตว์ไทย กล่าวว่า ที่ผ่านมา โครงการทำหมัน-ฉีดวัคซีนหมาจรจัดไม่เคยสำเร็จ เนื่องจากเจ้าหน้าที่ไม่เคยจับหมาจรจัดได้

“ทุกวันนี้เวลามีโครงการทำหมันหมาจรจัด ราชการจับได้แต่หมาอุ้ม หมายถึงหมามีเจ้าของอุ้มมาให้ฉีดถึงที่ แต่จับหมาจรจัดไม่ได้สักตัว เพราะไม่รู้มันมีกี่ตัว ไปหลบอยู่ไหนกันบ้าง เจ้าหน้าที่ทำตามหน้าที่ เขาไม่ใช่คนรักสัตว์ ไม่ตากแดดวิ่งไล่จับให้เหนื่อย เงินเดือนก็เท่าเดิม แต่พวกป้าๆจะรู้หมด ชอบไปหลบแดดนอนที่ไหน เขาเรียกได้ เจ้าหน้าที่แค่เป่าลูกดอก ใช้สวิงจับขึ้นรถ ถ้าทุกคนมัวแต่ด่ากัน ราชการควรเลิกหัวโบราณ อ้างว่าไม่มีอำนาจ หันมามองความเป็นจริง ทุกฝ่ายนั่งคุยกัน ไม่ว่าจะเป็นเจ้าหน้าที่ ชาวบ้านที่เดือดร้อน คนรักสัตว์ที่ชอบให้อาหาร ปัญหาหมาจรจัดในเมืองไทยมันแก้ง่าย แค่นั่งคุยแล้วเอาความจริงมาพูดกัน”

การให้อาหารสุนัขจรจัดในที่สาธารณะไม่ต่างจากปัญหาโลกแตกที่ดูเหมือนจะไร้ทางออก แต่หากทุกฝ่ายเห็นอกเห็นใจกัน พูดคุยหารือกันดีๆแทนที่จะมัวทะเลาะกันอย่างเป็นเอาตาย เชื่อว่าความกระทบกระทั่งขัดแย้งจะมีให้เห็นน้อยลง.

โรเจอร์ โลหะนันท์

ศาสตร์เกษตรดินปุ๋ย : ขอบคุณแหล่งข้อมูล : หนังสือพิมพ์โพสต์ทูเดย์

12 กุมภาพันธ์ 2560 เวลา 17:32 น…. อ่านต่อได้ที่ : http://www.posttoday.com/analysis/interview/480574

โดย..วิรวินท์ ศรีโหมด

กระทรวงแรงงานมีบทบาทสำคัญต่อการพัฒนากำลังคนของประเทศ ทว่าในยุคที่เทคโนโลยีเข้ามามีบทบาทในทุกด้าน จึงเป็นความท้าทายต่อแรงงานไทย ทั้งภาคบริการ เกษตรกรรม ที่จะต้องปรับตัวให้ทันกับโลกยุคโลกาภิวัตน์

ม.ล.ปุณฑริก สมิติ ปลัดกระทรวงแรงงาน มีส่วนสำคัญในการขับเคลื่อนภารกิจนี้ เธอเป็นปลัดกระทรวงแรงงานหญิงคนแรก เติบโตมาจากข้าราชการตัวเล็กๆ เมื่อปี 2522 ก่อนจะก้าวขึ้นมาเป็นผู้บริหารหน่วย ตั้งแต่ผู้อำนวยการกองฯ จนขึ้นมาเป็นอธิบดีกรมพัฒนาฝีมือแรงงาน รองปลัดฯ และตำแหน่งสูงสุดในปัจจุบัน รวมกว่า 38 ปี จนมาถึงขณะนี้เป็นหัวเรือใหญ่ทำหน้าที่กำหนดทิศทางดูแลแรงงานของประเทศ

การทำงานตลอด 38 ปี มีเรื่องที่ภูมิใจหลายอย่าง เช่น มีส่วนผลักดันเปิดหลักสูตรงานด้านบริการให้กับกลุ่มสตรี เยาวชน ผู้พิการ ได้เข้ามาเรียนรู้ อาทิ งานแม่บ้าน เรื่องเกี่ยวกับผู้สูงอายุ รวมถึงร่วมจัดทำมาตรฐานฝีมือแรงงานและคุณภาพสินค้า นอกจากนี้ยังมีบทบาทให้ภาคอุตสาหกรรม เอกชนเข้ามามีส่วนร่วมกับการทำงานของกระทรวงเพื่อพัฒนาแรงงานให้ถูกทิศทาง

จากวันนั้นถึงวันนี้ โลกได้เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว โดยเฉพาะเทคโนโลยีดิจิทัลที่ถาโถมเข้ามา ระบบต่างๆ ในปัจจุบันเป็นอัตโนมัติเกือบหมด ม.ล.ปุณฑริก มองว่า แรงงานและนายจ้างไทยนอกจากจะต้องมีทักษะความสามารถที่ดีแล้ว ยังต้องคิดแก้ปัญหา สร้างนวัตกรรมพัฒนาสินค้าของตัวเองให้ได้ถึงจะอยู่รอด

“ทำงานในเวลาเท่าเดิม แต่ต้องได้งานมากขึ้น ต้องขับเคลื่อนด้วยปัญญา เรียนรู้ปรับเปลี่ยนตนเองอยู่ตลอดเวลา”

เธอยกตัวอย่างว่า การที่ชาวนาทุกปีประสบปัญหาเรื่องการขายข้าว แต่ขณะนี้ชาวนาไทยพัฒนาจากเดิมที่ทำนาเพียงอย่างเดียว เริ่มมีการสีข้าว แปรรูปสร้างมูลค่าเพิ่มในผลิตภัณฑ์ และนำออกมาจำหน่ายด้วยตนเอง ถ้าเปลี่ยนวิธีคิดและสร้างนวัตกรรมผลิตภัณฑ์ใหม่ๆ ที่หลากหลายได้เช่นนี้ จะช่วยให้อยู่ได้ในอนาคต

สำหรับคนรุ่นใหม่ที่เริ่มหันมาทำธุรกิจสตาร์ทอัพ ในทัศนะของ ม.ล.ปุณฑริก มองว่า ธุรกิจนี้มีโอกาสเติบโต แต่ต้องสร้างระบบให้คนกลุ่มนี้มีศักยภาพ เสริมทักษะด้วยองค์ความรู้ใหม่ๆ เช่น สอนขายของผ่านระบบออนไลน์ การเขียนโปรแกรมพื้นฐาน จะได้มีองค์ความรู้เข้าไปใช้ประกอบธุรกิจ ซึ่งกระทรวงได้เข้าไปสนับสนุน รวมถึงให้แหล่งทุนกู้เพื่อใช้ประกอบอาชีพอิสระ

“ผู้ที่สนใจแสวงหาองค์ความรู้และตลาดใหม่ที่มีมากมายในโลกใบนี้ ขออย่าไปคิดเหมือนกับคนอื่น แต่ต้องพยายามสร้างความแตกต่าง อาจจะดัดแปลงหรือสร้างไอเดียใหม่ เพราะทุกวันนี้โลกมันแคบ เชื่อว่าถ้าที่สุดแล้ว ทุกคนไม่หยุด จะสามารถพัฒนาต่อไปได้”

เธอบอกว่า นโยบายประเทศที่ต้องการให้หลุดจากกับดักรายได้ปานกลาง ต้องพัฒนาฝีมือแรงงานให้มีทักษะ ความรู้ เพื่อให้มีรายได้ที่สูงขึ้น จึงนำมาซึ่งการจัดทำแผนยุทธศาสตร์ 20 ปี ด้านแรงงานขึ้นมา โดยกระทรวงจะไม่ทำแต่เพียงผู้เดียวอีกต่อไป แต่จะร่วมกับหน่วยงานอื่นทั้งภาครัฐ เอกชน รวมถึงกระทรวงศึกษาธิการ เพื่อเตรียมความพร้อมในการพัฒนาแรงงานตั้งแต่ระดับชั้นการศึกษา โดยเข้าไปทดสอบความถนัด แนะแนวอาชีพเยาวชนตั้งแต่ชั้นประถม เพื่อจุดประกายให้เด็กเข้าใจถึงเรื่องของโลกอาชีพงาน

ขณะเดียวกัน ภายใต้ยุคของปลัดแรงงานหญิงท่านนี้ ยังได้ร่วมมือกับบริษัท ไมโครซอฟท์ ประเทศไทย พัฒนาเว็บไซต์เพื่อเข้าไปศึกษา ค้นหาอาชีพงานในแง่มุมต่างๆ เช่น ให้ความรู้เรื่องอาชีพ หาตำแหน่งงานว่าง เพื่อปูพื้นฐานตั้งแต่เยาวชน จากนั้นในระดับอาชีวะ มีการออกแบบหลักสูตรการสอนร่วมกับภาคอุตสาหกรรมว่านายจ้างต้องการแรงงานให้เข้ากับเทคโนโลยีประเภทใด

สำหรับเทคโนโลยีที่จะก้าวสู่ 4.0 เธอมองว่า ที่ผ่านมาแรงงานไทยได้ขยับจาก 1.0, 2.0 และ 3.0 และ อีก 5 ปีจากนี้ จะมีการปรับเปลี่ยนสู่ 4.0 ฉะนั้นจึงได้กำหนดให้สถาบันเฉพาะทาง 12 แห่งทั่วประเทศเน้นสอนเพื่อปูพื้นฐานสำหรับเทคโนโลยีในอนาคต

ขณะที่แรงงานนอกระบบ เช่น เกษตรกร กระทรวงได้ร่วมมือกับองค์การบริหารส่วนตำบล โดยกรมพัฒนาฝีมือแรงงานที่มีศูนย์ตามต่างจังหวัด ได้จัดอบรมเติมความรู้เกษตรกรที่ประกอบอาชีพทำนาให้มีความรู้ด้านช่าง เพื่อที่มีอาชีพเสริมนอกเหนือจากทำการเกษตร หรือนำความรู้ไปใช้ดูแลเครื่องมือทางการเกษตร คาดว่าโครงการนี้จะทำให้เกษตรกรสามารถลดรายจ่ายและเพิ่มรายได้ให้กับครัวเรือน

ม.ล.ปุณฑริก ยังได้พูดถึงทิศทางของตลาดอาชีพในอนาคต โดยเชื่อว่างานบริการยังเติบโตได้อีกมากและจะรองรับคนไทยได้มากที่สุด รวมถึงงานด้านออกแบบ การแพทย์สมัยใหม่ อุตสาหกรรมความงาม เทคโนโลยีอาหาร นักวิจัย นักวิทยาศาสตร์นักวิเคราะห์ ซึ่งประเภทเหล่านี้ต้องใช้องค์ความรู้เพื่อหานวัตกรรมใหม่ๆ

งานที่อาจได้รับผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงของเทคโนโลยี คาดว่าจะเป็นกลุ่มเกษตรกร ฉะนั้นเกษตรกรยุคใหม่ต้องใช้เทคโนโลยีให้มากขึ้น มิฉะนั้นจะทำให้เกษตรกรอาจขยับเข้ามาอยู่ในภาคของงานบริการ และเชื่อว่าทุกที่มีจุดขายเรื่องการท่องเที่ยวได้ ฉะนั้นควรสร้างจุดขายตรงนี้ไว้ เช่น บางจังหวัดปลูกต้นทานตะวัน ซากุระ เป็นต้น

สิ่งที่น่ากังวลในมุมมองของปลัดแรงงานยุคเปลี่ยนผ่านสู่ 4.0 คือการที่เทคโนโลยีเครื่องจักรจะเข้ามามาก อาจทำให้งานที่เกี่ยวกับอาชีพนั่งเคาน์เตอร์ เช่น พนักงานธนาคาร ได้รับผลกระทบอย่างรุนแรง เห็นได้จากปัจจุบันสามารถทำธุรกรรมผ่านระบบตู้ตอบรับอัตโนมัติหรือโทรศัพท์มือถือได้แล้ว

“อยากแนะนำนักเรียนที่กำลังศึกษา ดูเทรนด์การทำงานของโลกว่าจะไปในทิศทางใด เนื่องจากตลาดแรงงานไทยกำลังอยู่ในยุคปรับเปลี่ยนจากอุตสาหกรรมที่ใช้แรงงานเข้มข้น ไปเป็นแรงงานทางเทคโนโลยีมากขึ้น ดังนั้นเยาวชนรุ่นใหม่ต้องศึกษาว่าจะเลือกเรียนอะไรให้ดีก่อน เพื่อให้มีงานรองรับในอนาคต ไม่ใช่เลือกเรียนในสาขาที่ชอบอย่างเดียว”ม.ล.ปุณฑริก ให้ข้อคิดทิ้งท้าย