“มัดกา” ชื่ออื่นเรียกต่างกันไปตามพื้นที่ มะกา ก้องแกบ ซำซา พบตามป่าเบญจพรรณ ป่าชายทะเล นับเป็นพรรณไม้สมุนไพรที่คนยุคก่อน ใช้ใบขับเสมหะ เปลือกใช้สมานแผล

                    เป็นไม้ยืนต้นขนาดเล็ก ในวงศ์ EUPHORBIACEAE สูงเต็มที่ราว 10 เมตร เปลือกต้นสีน้ำตาล

                    ใบ เป็นใบเดี่ยว ขึ้นเรียงสลับตามกิ่ง ทรงรี โคนสอบ ปลายแหลมมน ผิวใบเกลี้ยง ก้านใบสั้น ขอบเรียบ มีเส้นแขนงใบราว 8-14 คู่

                    ดอก ออกเป็นช่อกระจุกตามซอกใบ มีดอกขนาดเล็กเวลาบานสีเหลือง มีดอกเพศผู้และดอกเพศเมีย อยู่ในกลุ่มหรือกระจุกเดียวกัน

                    ผล ทรงกลมขนาดเล็ก เมื่อแก่จะแห้งแตก

                    ขยายพันธุ์ เพาะเมล็ด ตอนกิ่ง ขึ้นได้ทุกสภาพดิน ความชื้นและแสงแดดปานกลาง

———————-