‘โอ๊ยเล่าเรื่อง’ 8/10 ข้างบ้าน

วันเสาร์ ที่ 20 ธันวาคม พ.ศ. 2568, 06.00 น.

 “ปิดประตูลงกลอนให้ดี ถ้าคิดจะอยู่บ้านหลังนี้ กฏเหล็กคือ ห้ามยุ่งกับเพื่อนบ้าน! เมื่อบ้านหลังใหม่ที่เพิ่งย้ายเข้าไปอยู่ มีเพื่อนบ้านไม่ใช่..คน”จากเรื่องเล่าน่ากลัวๆ ของ ‘คุณหนวด’ ใน The Ghost Radio ที่มีผู้ฟังสูงถึง 13 ล้าน ใช้เวลาเล่านานถึง 4 ปี ใน4 ตอน ข้างบ้าน (2563) กลับเข้าบ้าน (2564) ปฐมบท บ้านผีเฮี้ยน (2566) และ ปัจฉิมบท บ้านผีเฮี้ยน (2567)ถูก ฉายแสง แอด.เวนเจอร์ กับ เดอะโกสต์ เรดิโอ หยิบเอา เรื่องเล่านี้ มาขึ้นจอ โดยมี โขม-ก้องเกียรติ โขมศิริ รับหน้าที่กำกับ “บ้านของกู…กฎของกู”เมื่อความสยองเริ่มอาละวาดทั้งบ้านเขาคือคนเดียวที่จะยืนสู้กับวิญญาณอาฆาตพร้อมเดิมพัน…ให้ตายกันไปข้างเตรียมเข้ามา “อยู่ด้วยกัน”

‘วิน’ ตัดสินใจซื้อบ้านมือสอง ด้วยน้ำพักน้ำแรง เพื่อพา ‘แพท’ภรรยาสาวท้องแก่ เข้ามาอยู่อาศัยแต่ เมื่อเข้ามาอยู่ ใน บ้านในฝัน ไม่นาน สิ่งผิดปกติเริ่มเกิดขึ้น ‘ ข้างบ้าน’ มาใน บรรยากาศที่ น่ากลัว จากโครงเรื่องเส้นเรื่องที่ชัดเจนตั้งแต่ชื่อเรื่อง วิธีการเล่าเรื่อง จังหวะสะดุ้งตุ้งแช่ การแสดงของนักแสดงแม้จะเป็นหนังผี แต่ ‘ข้างบ้าน’ ยังคงให้ความรู้สึก เหมือน ฟังเรื่องเล่า เรื่องผีๆในรายการวิทยุ ที่เล่าแบบให้เห็นภาพ แต่ยังคงชวนติดตาม ผ่านการเล่าเรื่อง งานด้านภาพ การจัดแสง สร้างความน่ากลัว ได้แบบสุดๆ ทั้ง ภาพในบ้าน/นอกบ้าน บ้านข้างๆ หมอกควัน ความมืด ดีงามไปหมด ขยี้ด้วย ดนตรีประกอบ เสียงประกอบ ที่ทำให้หนังดูสมบูรณ์รวมทั้ง บทหนัง ที่ดูดีลื่นไหล แม้อาจจะ รู้สึกสะดุดๆ อยู่บ้าง ในบางอย่าง แต่ ก็ ถูกกลบ ด้วย การที่ หนัง ดึงเราให้ไป ติดกับ ครอบครัวของตัวเอก  และการหักมุม ไปมา ในแต่ละตอน

อาเล็ก-ธีรเดช เมธาวรายุทธ เป็น ‘วิน’ เด่นมาก แบกหนัง ดันหนัง อุ้มหนัง ทำให้ ข้างบ้าน ออกมา ดูสนุก ชวนติดตามได้ตั้งแต่ต้นจนจบ ดูแล้วเหนื่อยแทนกับการแสดงหนักๆทั้ง ดราม่า หรือ ต้องสู้กับผี  มีพัฒนาการ การเปลี่ยนไป ไปตาม ช่วงเวลา ในเรื่อง และ ยังทำให้เชื่อ ว่า ‘วิน’ เป็นคนที่ หวงบ้าน รักครอบครัว ทำทุกอย่างเพื่อลูกเมีย

กชเบล-ศรัณย์รัชต์ เผือกพิพัฒน์ เล่นเก่ง ลื่นไหลไปกับบท ‘แพท’ ที่มีทั้งความสวย ดูเป็นสาวมั่น สาวสมัยใหม่ดูเป็นธรรมชาติ ทั้งบทแรงๆ บทดราม่า หรือ เลิฟซีน ดูดีไปหมด
‘อาเล็ก’ กับ ‘กชเบล’ เล่นกันแบบเข้าขา ดูแล้วเชื่อว่า เป็น ครอบครัว เป็นสามีภรรยา ที่รักกัน

โบกี้ไลอ้อน-ณิชชาฎา วีระสุทธิมาศ เป็น ‘นก’สาวชุดแดงข้างบ้าน มาแบบครบรส ทั้ง ลึกลับ น่ากลัว น่าสงสาร โหด เซ็กซี่ หลอนเหงาหง่อย

วิยะดา อุมารินทร์ ในบท ‘ป้าสมพิศ’ สีหน้าท่าทาง แววตา น้ำเสียง ดูหลอนน่ากลัวชวนให้ อยากรู้ อยากเห็น..อยากตามต่อว่า ป้าข้างบ้าน เป็นใคร

โมสต์-วิศรุต หิมรัตน์ รับบท ‘นุ’ เจ้าของบ้านคนเดิม ดูดี เล่นกับ ความกลัว ในทุกๆตอนที่ออกมา ฝ้าย-รุจรวี จีระเดชากุล รับบท ‘พลอย’ สาวเห็นผี หมอผีสาว  รุ่นใหม่ มาดดี มาดเข้ม เรียกรอยยิ้ม ให้กับเรื่อง

นุ่น ไกอา-ภาณิศา อุดมเรืองเกียรติ รับบท ‘เตย’ คนเลี้ยงเด็กในบ้าน ที่สวยใสน่ารักๆ เซ็กซี่ๆ วิทย์-พชรพล จั่นเที่ยง รับบท ‘หนุ่ม’ กับ ออฮาย-ศศธร บัวอิน รับบท ‘แนน’พี่เขยพี่สาวของนุ ที่มาสร้างความร้อนแรง ให้กับเรื่อง ยู-กตัญญู สว่างศรี คือตัวละคร ที่มาช่วย เบรค ความน่ากลัว ในเรื่องและที่ชอบมากๆ คือ นักแสดง เด็กน้อย ที่มารับบท น้องพิม ตั่งแต่แรกเกิด โตขึ้นมานิด มาแบบ น่ารักๆ ทุกๆ คน และ น้องคนโตสุด เล่นเก่งแบบเด็กๆ ที่ เสียงร้องไห้อาการหวาดกลัว ทำให้ รู้สึก เอาใจช่วย ได้จริงๆและยัง นักแสดงสมทบ ที่ คุ้นหน้าคุ้นตา หลายคน หนึ่งในบั้น มี ครูบอย-พิศาล พัฒนพีระเดช หรือ ช่างที่มาทำบ้านตอนต้นเรื่อง

โขม-ก้องเกียรติ์ โขมศิริ ทำ ข้างบ้าน ออกมา เป็น หนังผี ที่ดีดูสนุก เล่าเรื่องสนุก ลายเซ็นต์ชัดเจน ในด้านความพิถีพิถันของ โปรดักชั่น การแสดงของนักแสดง ที่ ดูแล้ว ไม่ธรรมดา ไม่ต้อง ยิ่งใหญ่ อลังการงานสร้าง แต่ ออกมาดีงามและ แม้ โขม จะเคย ทำ หนังผีน่ากลัวๆ โหดๆ เลือดสาด มาก่อน แต่ ใน เรื่องนี้ เป็น หนังผี ในแบบที่ ฉีก ไปจาก งานก่อนๆ ที่เคยทำมาและที่อยากชม มากๆ ใน ข้างบ้าน ที่ เป็นหนังผี ในยุคนี้ ที่ มีเสียงหมาหอน ใส่เข้ามา นานแล้ว ที่ ไม่มี เสียงหมาหอน ..ใน หนังไทยหนังปิดท้าย ได้แบบ น่าจดจำด้วยเพลง  “นกน้อย” เสียงร้องและแต่งของ ‘โบกี้ไลอ้อน’ ที่บอกเล่าความรู้สึก ของ นก ตัวละครที่เธอแสดงในเรื่องข้างบ้าน อาจจะไม่ใช่ หนังผีที่น่ากลัว มากมาย ไม่น่ากลัวแบบสุดๆ แต่ก็เป็น หนังผี ที่หลอน เสียวสันหลัง ตลอดเรื่องหลอนๆน่ากลัวๆ ชวนขนหัวลุก ในระดับ 8/10 หัวกะโหลก

‘โอ๊ยเล่าเรื่อง’ดีว่า..ราวี (Diva La Vie)

วันเสาร์ ที่ 13 ธันวาคม พ.ศ. 2568, 06.00 น.

เมื่อ ‘ดีว่าสองล้านตลับ’ อยากกลับมาจัดคอนเสิร์ต ภารกิจดวลไมค์กับไอดอล GEN Z แห่งยุคจึงลุกเป็นไฟ ถ้าไม่อยากบอกลาเวที ก็ต้องราวีให้พังไปข้าง! ปลายฝัน มาร์กาเรต เฮง เจ้าของตำนาน ‘ดีว่าสองล้านตลับ’ ห่างหายจากวงการนาน 7 ปีเต็ม เพราะมัวแต่หลงบูชาความรัก จนเมื่อใกล้จะหมดตัว หูตาถึงได้สว่าง ชีจึงอยากคัมแบ็คอีกครั้ง ด้วยการกลับมาจัดคอนเสิร์ตร่วมกับ ‘แก๊งตาคลี’ สามไอดอล GEN Z ที่ประกอบด้วย พิตต้า พี แรปเปอร์ปากดี ดอกสีทองของวงการ ไลลา ลูกทุ่งสายมูตัวม่วน ที่ป่วนทุกเวทีมนุษย์ยันเทพ และ คอปเตอร์ พรินซ์ ออฟ ทีป็อป ผู้เสียงสูงเสียดฟ้า ระดับกระจกเครื่องบินร้าว

แต่ยังไม่ทันเปิดเวที ดราม่าก็เข้ารัวๆ! งานแถลงข่าวเปิดตัว พลิกผันเป็นสงครามชิงแสงแย่งซีน สถานการณ์บานปลายกลายเป็นศึกฟาดฟันราวีใส่กันแบบไม่ยั้ง เดือดร้อนไปถึงแขกรับเชิญ อเล็กซ์ ติม ศิลปินระดับอินเตอร์สุดเซอร์ไพรส์ ที่ต้องมาช่วยห้ามทัพ คอนเสิร์ตครั้งสำคัญของปลายฝัน จะรุ่ง หรือ จะร่วง ร่วมพิสูจน์มหากาพย์ความวายป่วง เมื่อตัวแม่คิดจะทวงบัลลังก์

ดีว่า..ราวี (Diva La Vie) หนังเรื่องล่าสุดของ GDH คือ หนังตลก ขายขำ เรียกเสียงหัวเรา ดูกันสบายๆ เพลินๆ แบบไม่ต้องคิดอะไรมาก ตั้งแต่ต้นจนจบ จังหวะต่างๆ ลงตัว ทั้ง ส่วนของ อารมณ์ขัน หรือในส่วนดราม่า

เส้นเรื่องหลัก หยิบเอา สัจธรรม วงจร..ความดัง/ความตกต่ำ เก่าไปใหม่มา ไม่จีรัง ของ ศิลปินในวงการบันเทิง มานำเสนอ ผ่าน นักร้อง ..ได้อย่างถึงกึ๋น..เล่าแบบสนุกสนาน..จริงๆ แล้ว เรื่องแบบนี้ ..นำเสนอได้ใน หลากหลายแบบ ทั้งดราม่า ก็ทำได้แบบหนักๆ หรือ ทำให้สนุก หัวเราะสุดๆ ในแบบ หนังตลก เหมือนอย่างใน ดีว่า..ราวี 

ความสนุกของ ดีว่า..ราวี อยู่ที่ ตัว ปลายฟ้า มาร์กาเรต เฮง กับการตกต่ำจมไม่ลง แต่พยายามจะหวนคืนวงการ และต้องมาเจอ รุ่นใหม่อย่าง วงตาคลี ที่ทั้งรักทั้งแค้น จนทำให้เกิดเรื่องราวใหญ่โตหนังนำเสนอ วงการเพลง วงการบันเทิง ได้ดี ทั้งในช่วง ยุค90 หรือในปัจจุบัน ไม่ว่าใน ด้านการทำงาน การตลาด สื่อ การประชาสัมพันธ์ การจัดคอนเสิร์ต สปอนเซอร์ แฟนคลับ โลกโซเชียล การสร้างข่าว ระบบเอไอ รวมไปถึง ตัว ศิลปินทัาฃในยุคเก่า และปัจจุบันมุขตลก อารมณ์ขัน มาในแบบกำลังดี เรียบๆ ง่ายๆ ขำๆ ได้ในหลายๆ ตอน ซึ่งเกิดจาก การแสดงของนักแสดง ที่แม้จะ มุขเป้กไปบ้าง แต่ก็ยังช่วยดึงกลับมาให้ขำได้ ไม่เพียงแต่ อารมณ์ขัน ยังมี หลายส่วนที่โดนใจ ความเป็นจริง หลายๆ อย่าง ใน วงการบันเทิง ในทุกๆ สาขาที่ จริงๆ แล้ว ไม่ต่างกัน

“ต่อให้เหลือคนฟังแค่ 10 คน ก็ยังดีกว่าไม่มีคนฟังเลย…”(งานเขียน ก็เหมือนกัน แค่ขอให้มีคนอ่านก็โอเค..แล้ว)”ทุกคนล้วนมีสัตว์ร้ายอยู่ในใจ ใช้ความดีที่มี เอามันออกไปซะ”

หรือ นักร้องในยุคก่อนเสียงร้องดีเพลงดีจริงๆ แต่ ยุคสมัยนี้ เหมือน เป็นตัวตลก เน้นตลกคนฟังก็ชอบแล้วฉากดราม่า ในหนัง ก็มีหลายตอนที่ โดนใจ อาทิ การเป็นไอดอลในวัยเด็ก ทำให้ ทุกกลายมาเป็นนักร้องในปัจจุบัน การปรับตัวเข้าหากันของคนรุ่นก่อนกับรุ่นนี้  ฯลฯ หนังปูปม ขยี้ปม และ คลายปม ของทุกๆ ตัวละคร ออกมาได้ดีแม้ บรรยากาศ ของหนัง ชวนให้ นึกถึง ไดอารีตุ๊ดซี่ รายเส้นของ ผู้กำกับ แต่ ตัวหนังจริง ตัวละคร LGBT+ กลับไม่รู้สึกว่า หนังเน้นๆ เรื่องเหล่านี้ แต่เป็นการ ใช้ตัวละครเหล่านี้ มาสร้างความสนุก ให้กับตัวเรื่อง มาแบบ กำลังดี ไม่เยอะ ไม่รู้สึกว่าล้นแม้โดยรวม หนังจะดูสนุก ลื่นไหล กลมกลืน แต่ ก็มี ที่รู้สึกไม่สนุก ดูเฟคๆ ไม่สมูท เท่าที่ควรคือ มุข มนุษย์หมาป่า อาละวาด ในแบบ บ้านผีปอบ วิ่งหนีผี ที่ไม่รู้สึกไม่ได้มีความขำ ใดๆ เลย

แจ็คกี้-ชาเคอลีน มึ้นช์ เล่นเก่ง เป็น ปลายฝัน มากาเร็ต เฮง ที่ใช่ ดูแล้วเชื่อเลย ว่า เป็น ดีว่า ตัวแม่ ตกยุคขี้เหวี่ยงขี้มีน สีหน้าท่าทาง การแสดง ดีงามๆ ลื่นไหล ในทุกบทบาท ไม่ว่าจะตลก/ดราม่า ร้อง/เต้น แอ็คชั่น ทำให้..ดีว่า..ราวี ดูสนุก ได้แบบ ไม่น่าเบื่อ

แก๊งตาคลี..ดูน่ารักๆ มีเสน่ห์ ในแบบของใครของมัน ใน แบบฉบับตัวเอง แต่รวมตัว เล่นกันได้แบบเข้าขา ส่ง/เสริมความสนุก กับ ตัว ปลายฟ้า ได้ดีปิงปอง-ธงชัย ทองกันทม พี่ใหญ่ พิตต้า พี แค่ หน้าตาท่าทาง ก็ขำแล้วนินิว เพชรด่านแก้ว น่ารัก คือ ไลลา ในแบบ สาวบ้านๆ หน้าตาลีลาสายมูมาแบบเต็มๆ เสียงร้อง..ดีงามๆ นุนิว-ชวรินทร์ เพริศพิริยะวงศ์ เป็น คอปเตอร์ น้องเล็ก ที่น่ารักๆ ในแบบเด็กๆ ดูเป็น หนุ่มน้อยนิสัยดี แต่ พอ..แค้น ก็สุดๆ

เก่ง-หฤษฎ์ บัวย้อย พลิกบทบาท เป็น อเล็กซ์ คิม นักร้องไอดอล เกาหลี ที่ดูสบายๆ น่ารักๆ และดีงาม กับ คำพูดไม่ชัด แบบเกาหลีพูดไทยไม่ชัด จน เชื่อ สนิทใจว่า เป็นเกาหลี จริงๆ การร้องการเต้น ก็โอเคเลย

บ๊อบบี้- นิมิตร ลักษมีพงศ์ มาช่วย ขยี้!! ความสนุก เป็น ป้ากบ..ผู้จัดการที่ใช่ ใช่เลย ทั่งสีหน้า ท่าทาง ลีลา  การเลือก เอา บ๊อบบี้ มารับบทนี้ แทนที่ จะใช้ สาวสอง จริงๆ เป็นความคิด ที่ถูก ดูเข้ากับเรื่อง และไม่ขโมยซีน แต่ช่วย เพิ่มความสนุก

เต๋อ รัฐนันท์ จรรยาจิรวงศ์ รับบท ผู้จัดการอเล็กซ์ คิม เป็ด เชิญยิ้ม เป็น เถ้าแก่ นิ่งๆ ดูเป็นผู้ใหญ่ ขำๆ ในแบบ นักแสดงตลกรุ่นเก่า น้องๆ รุ่นเล็ก เล่นได้น่ารัก เสริมความอบอุ่นให้กับเรื่อง ไม่ว่าจะเป็น  ชาริ FELIZZ-ชาริสา โอแฮม เป็น ปลายฝัน มาร์กาเรต เฮง สมัยเดบิวต์รวมท้้งน้องคนที่เล่นเป็น อเล็กซ์ คิม, คอปเตอร์ ตอนเด็ก รวมทั้ง น้องที่มาขายดอกไม้ ในร้านหมูกะทะ

ดีใจ ยิ้มๆ ไปกับบรรดานักแสดงรับเชิญ  ที่โผล่ มาแว่บๆ แต่ดีกับตัวหนัง เห็นหน้าปุ๊บ ความสนุกเพิ่มขึ้นในทันที หลายคนเอ๊ะ อ่ะ มาด้วยเหรอ..และเอา เข้าจริงๆ หลายคนถูกใส่ เข้ามา เข้ากับตัวตน หลายคนก็เล่นเป็นตัวเอง อาทิ ชมพู่-อารยา  เอ ฮาร์เก็ต, ทาทายัง แอม-เสาวลักษณ์ ลีลาบุตร ซันนี่ สุวรรณเมธานนท์ เต๋อ- ฉันทวิชช์ ธนะเสวี, ครูอ้วน-มณีนุช เสมรสุต, เจเจ-กฤษณภูมิ พิบูลสงคราม, พีค-ภัทรศยา เครือสุวรรณศิริ, กิ๊ก-มยุริญ ผ่องผุดพันธุ์ ป๋าเต็ด-ยุทธนา บุญอ้อม ดีเจ.เชาเชา-ชวลิต ศรีมั่นคงธรรม ดีเจแนน-รชาดา จึงวัฒนกิจ โอปอล์ -ปาณิสรา อารยะสกุล, ปุ๊กกี้ ปวีณ์นุช แผ่งนคร ฯลฯรวมทั้ง บรรดา ทีมงาน เบื้องหน้าเบื้องหลัง ทีมPR การตลาด ของ GDH ที่ นำทีมโดด จีนา โอสถศิลป์ ยังมาร่วมแจมแสดงด้วย 

เพลงประกอบ ทุกๆ เพลงใน ดีว่า..ราวี ไพเราะทุกๆ เพลง ที่เก๋ไก๋..คือ หนังทำให้เชื่อว่า ทุกเพลง เป็น เพลงออริจินัล ในยุคสมัยนั่นๆ จริงๆ ไม่ใช่ แต่งมาเพื่อเป็นเพลงประกอบหนัง

Beauty in You เพลงดังของ ปลายฝัน ที่เน้นๆ ให้ความรู้สึกที่ดีเต็มกำลังใจ (เพลงนี้ ฟัง แล้ว บางสกอร์ อดนึกถึง เพลงโฉมงามกับเจ้าชายอสูร Beauty and the Beast ไม่ได้) ฟังรื่นหูทั้งแบบร้องเดี่ยว และร้องคู่กับ อเล็กซ์ ติม หรือเพลงสนุกสนาน อย่าง เพลงอัศศะจอรอหัน ที่ชวนให้ นึกย้อน กลับไปหา เพลงเต้นรำแบบเด็กๆ น่ารักๆ ในยุค 90 ที่มาแบบของ ปลายฝัน กับ แนวEDM ร่วมกับ ตาคลีแก๊งค์หรือ เพลงของ วงตาคลี ก็น่ารัก ทั้ง เนื้อเพลง เสียงร้อง ท่าเต้น สมกับ เป็น แนวเพลงฮิตในยุคสมัยนี้ เพลง ตาคลี หรือ เพลงเดี่ยวของแต่ละคน หมอนทอง” – พิตต้า พี /เทพท้อ- ไลลา/ ใบพัด – คอปเตอร์ เพลง Beast เพลงเด่นของ อเล็กซ์ คิมปิดท้ายด้วย เพลง มันส์มากคุณน้า  ปลายฝัน มาร์กาเรต เฮง, ตาคลีแก๊ง และ อเล็กซ์ คิม

เติ้ล-กิตติภัค ทองอ่วม ทำ ดีว่า..ราวี ออกมาดูลงตัว สนุก ดีงงาม ทั้ง การเล่าเรื่อง โปรดักชั่น การผสมผสานกับระหว่างความสนุก ดราม่า เพลง และ พลังการแสดงของนักแสดงที่ถูกเลือกได้เข้ากับ ตัวละคร เหมือนกับเป็น ตัวละครดูนั่นจริงๆชอบ..สนุก ไปกับ เรื่องนี้ มากกว่า ไดอารี่ย์ตุ๊ดซี่ เสียอีกสนุกสนาน เฮฮา ในระดับ 8/10 คะแนนครับ

โอ๊ยเล่าเรื่อง ‘มือปืน (The Last Shot)’

วันเสาร์ ที่ 6 ธันวาคม พ.ศ. 2568, 06.00 น.

ทางเลือกของวงการนี้ มีอยู่ 2 ทาง“จะเป็นคนลั่นไก หรือจะเป็นคนรับมันไว้เอง”ภาพยนตร์เรื่อง ‘มือปืน’ คือ งานกำกับเรื่องล่าสุดของ พุฒิพงษ์ นาคทอง งานชิ้นที่4 ต่อจาก 4 Kings 1-2 และ วัยหนุ่ม 2544 ที่แฟนๆต่างรอดู ด้วยชื่อเรื่อง ‘มือปืน’ ทำให้ หลายคนนึกว่า เป็น งานรีเมค หนังไทย คลาสสิค ของ ‘ท่านมุ้ย’ ทั้งที่ความจริงแล้ว.. ไม่ใช่ เป็นหนังใหม่ล้วนๆแค่ชื่อเรื่องเหมือนกัน เท่านั้น

“เพชร” มือปืนรับจ้างที่ต้องการออกจากวงการ เพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่กับทราย คนรัก ทว่าอดีตกลับตามหลอกหลอน ด้วย “บุญคุณ” ที่ยังต้องชดใช้ และ “ความแค้น” ที่ยังรอการสะสาง ทำให้เขาต้องกลับมาเผชิญหน้ากับชะตากรรมอีกครั้ง ด้วยกระสุนนัดสุดท้ายที่อาจเปลี่ยนชีวิต

‘มือปืน’ ชัดเจนในลายเซ็นต์ หนังของ พุฒิพงษ์ นาคทอง บรรยากาศหน้าหนัง ที่ออกมาแบบ หนังดาร์ค ดิบรุนแรง นำเสนอชีวิต ของกลุ่มตัวเอก ย้อนยุคกลับไปอดีต ในแนวดราม่า แอ็คชั่น พีเรียด ‘มือปืน’ มาตามสูตรหนัง‘มือปืน’กลับใจ เตรียมล้างมือ สูตรสำเร็จมาแบบจัดเต็มเน่นๆ เริ่มจากการปูรายละเอียดตัวละคร การทำงาน เหตุผลของการเลิกลา ท้ายสุดไม่ใช่เรื่องง่ายที่ล้างมือเพราะการเดินตามสูตร เลยทำให้ เดาเรื่องได้ไม่ยาก ตอนจบ เหมือนจะหักมุม แต่..ก็ไม่มีอะไร ไม่ได้ต่างจากที่คิด ความสนุกของหนัง อยู่ที่ การตามดู ตัวละครล้วนๆ 

ตัวหนังพาไปดูการทำงานการลงมือ ความเก๋า ความเป็นมืออาชีพของ ‘มือปืน’ ที่มากันเป็นทีม มีคู่หู คอยช่วยเก็บงาน มีคนคอยขับรถพาหนี นำเสนอขั้นตอนแบบง่ายๆ ตั้งแต่ การรับงาน การดูลาดเลา การลงมือ การหลบหนี และ การเก็บตัวกบดานหลังงานเสร็จ “มือปืน จะไม่ทำผู้หญิงกับเด็ก ไม่จำเป็นต้องรู้จักคนที่รับงาน ยิงเสร็จรับเงิน..จบ“ เส้นเรื่องหลักของตัวหนังคือ เรื่องของดราม่า ที่เน้นไปที่ตัว ‘เพชร’กับความสัมพันธ์ของคนรอบข้าง ที่ตัวหนัง ทำได้ดี ดูลงตัว มากๆ ‘บอม’ เพื่อนซี้ ที่ยอมตายแทนกันได้ กับ ‘สำลี’ รุ่นน้อง ผู้ช่วยคนสำคัญที่ผูกพันกันด้วย การเคยมีบุญคุณ ‘ลุงต๋อ’ ผู้ใหญ่ ที่คอยช่วยเหลือ ป้อนงานให้ ความรัก ที่มีกับ ‘ทราย’ คนรักเก่า ที่กลับมาเจอกันอีกครั้ง จนทำให้เกิด การหักเหเปลี่ยนแปลงในชีวิต

นักแสดงในเรื่อง เล่นดี รีบส่งบทเล่นกันได้แบบเข้าขากันดี ทำให้หนังออกมาดูดี ดูสนุก

แหลม-สมพล รุ่งพาณิชย์ เด่นเดินเรื่องกับบท ‘เพชร’ มือปืน ที่ดูดี ดูเงียบ เรียบร้อย ดูดีทั้งฉากแอ็คชั่น ดราม่า สีหน้าแววตา ทอดทอดอารมณ์ความรู้สึกข้างในได้ดี บุคลิก เสื้อผ้า หน้าผม ทำให้เชื่อว่า เป็น มือปืนจริงๆ 

เฟย – ภัทร เอกแสงกุล มาแบบนิ่งๆ ชัดเจนในความเป็น เพื่อนที่ดี ทำให้ ‘บอม’ เป็นตัวละครที่คนดูจะรัก เป็นตัวละครที่จะมาช่วย ขยี้!! ในส่วนดราม่า 

ฟ้า – ษริกา สารทศิลป์ศุภา ในบท ‘ทราย’ บุคลิกท่าทางของสาว ในคลับ มาแบบ เต็มๆ เล่นดี จนดูแล้ว อดสงสารตัวละครตัวนี้ไม่ได้ ที่ต้อง เจอกับ ความผิดหวัง เสียใจ ในทุกครั้งที่กำลัง มีความสุข หรือ ฉากรักกับ ‘เพชร’ก็ทำให้หนังดูสวยงามในส่วนของ ความรัก

อาร์ – อรรถกร บุญเพ็ง เป็น ‘สำลี’ ลูกน้อง ผู้ช่วยของ ‘เพชร’กับ ‘บอม’ เน้นความเป็นลูกไล่ ชัดเจนในความเป็น เด็กกวนๆ เหมือนไม่ต้องเล่นอะไรมากมาย แต่สุดท้าย ได้เล่นสีหน้าแววตามาแบบชัดจัดเต็ม

เบน – เบนจามิน โจเซฟ วาร์นี ร้ายสุดๆ อีกครั้งในบท ‘ผู้กองต้น’นายตำรวจที่โหดสุดๆ มีแต่ความรุนแรงในการทำงาน แต่ดูไม่มีอะไร ดูเป็น ลูกน้อง ของ ผู้มีอำนาจ จริงๆ เป็น ตัวร้ายในหมู่ คนดูดี ผู้รักษากฏหมาย 

ตุ๋ย-อรุณ ภาวิไล เป็น ‘ลุงต๋อ’ ที่ดูอบอุ่นใจดี กับ น้องๆ เป็นคนรับงาน เป็นนายหน้าคนกลาง รุ่นเก๋า ฉากร่ำลา สวมกอดกับเด็กๆ สุดยอดมากๆ 

นก-ฉัตรชัย เปล่งพานิช สีหน้าแววตา รังสีอำมหิตความเป็น เจ้าพ่อ มาแบบเต็มๆ ทั้งสีหน้าท่าทาง ร้ายจนถึงฉากสุดท้ายฉากเผชิญหน้าเจอกันของ ‘ลุงต๋อ’กับ ‘กำนันสมจิตร’ คือฉากที่ดีที่สุดของตัวหนัง ใช้เวลาช่วงสั้นๆ ไม่ต้องย้อนความสัมพันธ์ นำเสนอง่าย แต่ รับรู้ ได้เลย ผ่าน การแสดงที่สุดยอดของ ตุ๋ย-อรุณ ที่คนดูรัก กับ นก-ฉัตรชัย ที่รังสีอำมหิต ความเป็นเจ้าพ่อมาแบบจัดเต็ม

อาวอ-จิราวัฒน์ วชิรศรัณย์ภัทร มาในบท ‘เสี่ยเปี๊ยก’ คนสนิท ‘กำนันสมจิตร’ ที่ทำให้ การล้างมือของ เพชร ไม่ใช่เรื่องง่าย ร่วมทั้ง นักแสดงสมทบ/รับเชิญ แต่ดูดี อาทิแบงค์ ปวริศร์ มงคลพิสิฐ มาพร้อม มาดดิบๆ นักเลงที่เตยมีเรื่องกับ แก๊งค์เพื่อนปู-ยะสะกะ ไชยสร มารับบท ไต้ก๋งเรือ บทเล็กๆ ในช่วงท้ายและยังมี เป้-อารักษ์ อมรศุภศิริ, ท็อป-ทศพล หมายสุข, เอม- ภูมิภัทร ถาวรศิริ รับเชิญเซอร์ไพร์ มาผ่านๆ ในฉากสำคัญของเรื่อง

พุฒิพงษ์ นาคทอง ทำ ‘มือปืน’ออกมาดูดี ผสมส่วนของ แอ็คชั่น ความรุนแรง ดราม่า เรื่องรักๆ ออกมาได้ดี ดูกลืนกันไป  ยังคงเน้นดึงด้านมืดดึงอารมณ์ลึกๆของ ตัวละคร ผ่านนักแสดง ออกมาจากข้างใน โดยยเรื่องนี้อาจจะดูดิบน้อยลงจากเรื่องก่อนๆ งานโปรดักชั่น ออกมาดูดี งานด้านภาพ การตัดต่อ การเดินเรื่องไว เล่าเรื่องอย่างมีลูกเล่น เล่าเรื่องง่ายๆ ไม่ต้องตีความ ดนตรีประกอบที่เพิ่มความน่าดูให้กับตัวหนังรวมทั้งเสื้อผ้าหน้าผม ที่พาย้อน กลับไปในช่วง ปี 2542 ออกมาได้ดี อาทิ บาร์รำวง ไนท์คลับบาร์ในเรื่อง น้องๆ นั่งดิ้งค์ ที่ใช่เลย ซาวน่า

ฉากแอ็คชั่น มาน้อยแต่โอเค อาจจะรู้สึกขัดๆ นิดนึง ตรงที่ การลงมือของ ‘เพชร’ นั่น มันดูง่ายไปสักนิด เลยไม่รู้สึกถึงความเก่ง มากนัก ส่วนฉากไคลแม็กซ์ ถล่มกัน ท้ายเรื่อง มาในแบบบรรยกาศของหนังเจ้าพ่อที่คุ้นๆ เห็นกันจนชินตา ใน หนังฮ่องกง ในยุค90  หรือ ฉากสุดท้าย ชวนให้นึกถึง หนังไทยยุคเก่าในยุค70-80 โดยเฉพาะงานของ ท่านมุ้ย-มจ.ชาตรีเฉลิม ยุคล ภาพของตัวละครหลัก ในกลุ่มคนที่มามุงดู การทำงานของตำรวจ ผลที่เกิดขึ้น ที่มาพร้อม เพลงประกอบที่ออกมาในแนวเพื่อชีวิต เนื้อเพลงโดนใจ 

ในหนังมี3 เพลงไพเราะ ผลงานกานแต่งและ ร้องของ แหลม-สมพล  ใน ‘ดวงดาวสีน้ำเงิน’ เพลงที่ร้องคู่กับ ฟ้า–ษริกา แสดงถึง ความหวังในชีวิต ‘สุนัขของนาย’ เพลงสื่อถึงการเป็นมือปืนที่ทำตามคำสั่งเจ้านายเหมือน “สุนัขรับใช้”หนีคดี-มือปืนที่ต้องหนีทั้งจากคดีและจากคนที่รัก  ‘มือปืน’ ปิดท้ายความอบอุ่น ในช่วง เอนเครดิต ด้วยภาพ ทีมงานเบื้องหลัง ที่มาให้เห็นหน้าเห็นตากันแบบเต็มๆ ‘มือปืน’ สนุกในระดับ 7/10 คะแนน

‘โอ๊ยเล่าเรื่อง’ตาโขน(TheCursedMask)8/10

วันเสาร์ ที่ 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2568, 06.00 น.

ในตอนแรกรู้สึกเฉยๆตัวอย่าง/ใบปิดหนังไม่ดึงไม่ชวนให้อยากเข้าไปดูชวนให้นึกว่าเป็นหนังผีธรรมดาเรื่องหนึ่งเท่านั้นแต่พอ..ได้ดู..แค่เปิดเรื่อง‘ตาโขน’คือหนังระทึกขวัญในแบบบ้านๆที่ออกมาดีกว่าที่คิดหน้าหนังของ‘ตาโขน’อาจจะมุ่งไปที่การเป็น หนังผีน่ากลัวจากประเพณีความเชื่อของอีสานแต่เอาเข้าจริงๆตัวหนังอาจจะไม่ใช่อย่างที่คิด ‘ตาโขน’คือหนังระทึกขวัญลี้ลับหลอนที่มีทั้งเรื่องผีฆาตกรรมหนังอิงจากประเพณี ‘ผีตาโขน’ที่จัดขึ้นใน อ.ด่านซ้ายจ.เลย ตาโขน มาใน บรรยากาศของความน่ากลัว ผ่านงานด้านภาพ มุมกล้อง การจัดแสง ที่ออกมาในโทนมืดขยี้ด้วย โลเกชั่น ความหลอนของทุ่งนาป่าเขาแม่น้ำลำธาร ความมืดที่พบเห็นทั่วไปในชนบทรวมทั้งหน้ากากผีตาโขนยังช่วยเพิ่มความหลอนและยังขยี้ด้วยดนตรีประกอบที่ฟังแล้วดูวังเวงตลอดเรื่องมาในโทนน่ากลัวสีสันความสว่างไสวมีน้อยมากหนังอาจจะไม่ได้เน้นฉากตกใจสะดุ้งตุ้งแช่ ฉากเลือดสาดฉากโหดๆแต่หนังก็ทำให้เสียวชวนขนหัวลุก

บทหนังค่อนข้างลงตัว นำเอา ประเพณี/ความเชื่อเรื่องของ‘ผีตาโขน’มานำเสนอ มาเล่นได้แบบชวนติดตาม ทั้งในเรื่อง ผี ความลึบลับ ระทึกขวัญฆาตกรรมให้น้ำหนักทั้งในส่วนของดราม่า ความหลอน ระทึกขวัญ ออกมาได้ดี ไม่ออกนอกทาง มีการหักมุมไปมาในหลายๆฉากมีการปูรายละเอียด ตัวละครได้ดี น้ำหนักเท่าๆกัน และยังให้ ดูละครพูดภาษาอีสานกับพูดภาษากลางในตัวละครที่ไม่ใช่คนในหมู่บ้านน่าเสียดาย..ตรงที่ ในฉากไคลแม็กซ์ ท้ายเรื่อง มัน อาจจะดู ง่ายไปสักนิด ตัวช่วย ที่มาคลี่คลาย คืออะไร กันแน่ ถ้าส่วนนี้ ทำออกมาดี/ลงตัว หรือมีชั้นเชิงมากกว่านี้ คงจะทำให้หนังสมบูรณ์มากกว่านี้
 

 มอสหลง-ภาณุวัฒน์ เด่นมากๆในบท‘จ่อย’ตัวเอกที่แบกหนังเอาไว้ทั้งเรื่อง เล่นเก่งเล่นดีทั้งสีหน้าท่าทางดึงให้อยู่กับเรื่องเอาอยู่ในทุกๆฉากทั้งดราม่าแอ็คชั่น

นกน้อย อุไรพร เล่นดี เป็น ย่าถิน ที่ใช่!! ทั้งในความเป็น ย่า หัวหน้าครอบครัวของเด็กๆ ความเชื่อว่าลูกชายยังไม่ตาย หรือแม้แต่ ต้องอยู่ ในหมู่บ้าน ที่มีแต่คน ไม่ชอบ บทนี้เน้นดราม่าหนักแต่ที่โดนสุดๆ เล่นดีมาก

 เจแปน-พลอยปภัส ในบท ‘จั่น’ เด็กสาวหูหนวก ดูแล้วสงสาร เอาใจช่วย อดรักไม่ได้เล่นดีเป็นธรรมชาติจริงๆ
 

แฟรงค์-ธนัตถ์ศรันย์ เป็น ‘พล’ เพื่อนสนิทของ จ่อย ที่อยู่ เคียงข้าง คอยช่วยเหลือ ครอบครัวเพื่อนมาตลอด จากความสนิทกัน ทั้งสายตา ท่าทาง ดูไปดูไป อดคิดไม่ได้เป็นคู่จิ้นกัน
 

เดียร์น่า ฟลีโป มาดดีดูดี กับบท นัท นักข่าวสาวที่เข้ามาทำสกูปข่าว ประเพณีผีตาโขน แต่ไปๆ มาๆ กลับเป็นคนเริ่ม ตามคดีฆาตกรรม เป็นบทที่ เข้าช่วยเติมเต็มดันเรื่องให้ไปข้างหน้าดูน่ารักในทุกๆฉากที่ออกมา
 

ต้องเต-ธิติ ศรีนวล ในบท ฟิล์ม ตากล้องคู่ใจของ นัท เข้ามาช่วยเรียกรอยยิ้ม ขโมยซีน เป็นตัวเบรค ทำให้เรื่องผ่อนคลาย มาในแบบ ที่กำลังดีพอดีๆ ในทุกๆ ฉากทุกๆ ตอนไม่มีหลุดไม่มีตลกเลอะเทอะนอกหลู่นอกทาง(บทตากล้องทีวี ในทุกๆ เรื่อง มักจะเป็นตัวช่วยตัวเสริมที่ทำให้เรื่องสนุกขึ้นเรื่องนี้ก็เช่นกัน)
 

เดี่ยว-ชูพงษ์ ช่างปรุง รับบท สารวัตรศักดิ์สิทธิ์ หรือ ลุงศักดิ์ เพื่อนสนิทของ พงษ์ พ่อของจ่อย ที่คอยช่วยเหลือครอบครัวหลานๆ (อดเสียดายนิดนึง นักแสดงบทบู๊ มาทั้งทีน่าจะโชว์แอ็คชั่นให้ดูสักนิด)สืบ-บุญส่ง นาคภู่ รับบทเป็น ผู้ใหญ่อาจ ที่มีความเชื่อว่าเหตุการตายมาจากความโกรธแค้นของผีบรรพบุรุษประจำหมู่บ้าน
 

นักแสดงที่เล่นเป็นพงษ์พ่อของจ่อยก็เล่นได้ไม่เลวนักแสดงสมทบคนอื่นๆก็เล่นดีดูเป็นชาวบ้านๆ บางคนเออกมาดูหน้าตาดี เกิน อาทิ ลูกชายผู้ใหญ่อาจ มานิดๆ แต่ดูกวนๆ หรือ คุณหมอในหมู่บ้าน ที่เรียกรอยยิ้มใดด้วยเมื่อ มีบทสนทนาแซวว่า หมอหล่อนักแสดงทุกๆคนในเรื่องดูเป็นธรรมชาติทั้งย่าถิน-จ่อย-จั่นดูเป็นครอบครัว
จ่อย-พลเชื่อเลยว่าเป็นเพื่อนคู่หูกันสนิทกันมากมาย
 

นัท-ฟิล์ม ดูเป็นนักข่าวทีวีจริงๆ (คู่นักข่าว อดนึกถึงสมัยทำข่าว ถ้า มีคนขับรถ เพิ่มมาอีกคนจะดูเป็นทีมข่าวช่องใหญ่มากกว่านักข่าวท้องถิ่นในสมัยนี้)บรรดาชาวบ้านในเรื่องก็มาแบบโอเคๆ
 

มิ-ภูวิดล เนาว์โสภา ทำ ตาโขน หนังเรื่องแรก ของมาได้ดี ลงตัว แม้อาจจะยังไม่เต็มร้อย มีบางสิ่งบางส่วน ที่ยังไม่สมบูรณ์ แต่เมื่อดูจากภาพรวม ที่ออกมา ถือ ว่า โอเค. ใช้ได้เลยทีเดียว โดนใจชอบมากๆในระดับ 8/10 คะแนน

โอ๊ยเล่าเรื่อง ‘วันสละโสดกับโจทก์เก่าๆเดอะสรวนมิวสิคัล’

วันเสาร์ ที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2568, 06.00 น.

การกลับมาอีกครั้งในรอบ10ปีของละครเวทีสนุกสนานที่เคยเปิดแสดงในปี2558ที่ ซีเนริโอนำมาสร้างความสุขส่งท้ายปลายปี ผลงานการกำกับของ  อ้า-สันติต่อวิวรรธน์และควบคุมการผลิตโดยบอสใหญ่บอย-ถกลเกียรติวีรวรรณเรื่องรักๆของ“นพ”ต้าวสถาปนิกหนุ่มเจ้าเสน่ห์ที่กำลังจะควงแฟนสาวสุดสวยดีกรีนักเรียนนอก“ดา”เข้าสู่พิธีวิวาห์ชวนอิจฉาแห่งปี…ฟังดูเหมือนจะเริ่ดใช่ไหม?แต่ไม่…ค่ำคืนแห่งความสุขกลับถูกเสิร์ฟด้วยความสรวนจาก“โจทก์เก่าๆ”ของ‘นพ’ที่โผล่มาแบบไม่ทันตั้งตัววันสละโสดฯ มาพร้อมกับความสนุกสนานขำๆที่เรียกรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ ความสุข คลายเครียด ให้กับ คนดู ได้ตั้งแต่ต้นจนจบ ผ่านนักแสดง ที่เล่นดีน่ารักๆ บทเพลงไพเราะ ฉากเต้นรำสวยงาม และเรื่องที่สนุกสนาน

วันสละโสดฯยังคงเดินเรื่องเล่าเรื่องในแบบของเดิมแต่มีการปรับเปลี่ยนเพิ่มบทคำพูดให้เข้ากับยุคสมัยทำให้เรื่องดูสนุกขึ้นของเดิมเน้นการนำ 10 นักร้องชื่อดัง ในยุคนั้น มารับบทนำ มาในครั้งนี้จุดขายชัดเจนคือเจมส์มาร์ที่มารับนำในเรื่องนี้ตัวละครหลักคือนพกับดาเจ้าบ่าวเจ้าสาวโป้งกับอั๋นเพื่อนซี้นพที่คอยอยู่เคียงคอยช่วยเหลือโจทย์เก่าๆของนพ มี แจน-แฟนเก่า, ก้อง-เพื่อนเกย์ ที่ติดใจรอยจูบ โบนัส-สาวท้องแก่ ที่บอกนพคือพ่อเด็กป๋าเกริกมาเฟียพ่อของดาที่ไม่ชอบขี้หน้าว่าที่ลูกเขยผู้มาพร้อมกับพราวเมียน้อยแม่นงพยาบาลสาวแม่เลี้ยงเดี่ยวที่ทำทุกอย่างเพื่อให้นพลูกชายมีความสุข

บรรยากาศงานแต่งงานถูกวางไว้บนเวทีได้อย่างงดงามไม่ว่าจะการเริ่มงานที่ให้นักแสดงลงมาเล่นกับคนดูพาเข้าสู่งานตามดูตัวงานความวุ่นวายที่เกิดขึ้นมาปิดที่อาฟเตอร์ปาร์ตี้วงดนตรีที่แสดงสด ที่ปกติ จะหลบๆ ซ่อนๆ อยู่ข้าง เวที หรือใต้เวที ในเรื่องนี้ เนียนๆ ขึ้นมาอยู่บนเวทีเพิ่มบรรยากาศงานแต่งงานที่มีวงดนตรีสดมาเล่น วันสละโสดฯ เรื่องเกิดขึ้นและจบลงใน คืนเดียวโดยมีตัดสลับย้อนกลับไปเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับตัวละครที่เกี่ยวข้องฉากเพลงฉากเต้นรำในวันสละโสดฯมีหลากหลายแนวตามเรื่องตามคาแรคเตอร์ของตัวละครสร้างสีสันให้กับตัวละครเหมือนกับได้เข้ามาดูโชว์เพลงในหลายแบบในเรื่องเดียวกัน

เจมส์ มาร์ ดูพริ้วไหว ลื่นไหล ไปกับ นพ ที่เป็นศูนย์กลางของเรื่อง รับส่งบทกับ นักแสดงคนอื่นๆ ได้ดี  ดูน่ารัก ไปกับทุกๆ อารมณ์ จนทำให้ มองข้าม ความเป็นมือใหม่ ใน ละครเวทีที่..อาจจะหลุด รั่วๆ มีข้อบกพร่อง ยังดูไม่เต็มร้อย ยิ่งเป็น ละครเพลง เสียงร้องบางช่วง อาจจะฟังแล้วขาดๆเกินๆ ..ไปได้รวมทั้งยังดึงให้คนดูอยู่กับตัวนพได้ตลอด

พรู-ภัทรจารีย์  สาวน้อยร่างเล็กน่ารักๆ มารับบท ดา ที่จะชวนให้ คนดูหลงรักไปกับการแสดงและเสียงใสๆไปกับบทเพลง

แพร์- พิชาภา คุ้นหน้ากันดีกับบทร้ายในละครทีวีมารับบท พราว ที่สวย มีเสน่ห์ เซ็กซี่ผ่านการแสดงที่ดีงามทั้ง ภาษากาย/ สีหน้า ท่าทาง น้ำเสียง เรียกเสียงว้าว!! เสียงหัวเราะขโมยซีนได้ในทุกๆฉาก

อ๊อฟ-พุฒิพงษ์เป็นโป้งผู้กำกับหนังที่ลื่นไหลเจ้าชู้ โตโต้–ธนเดช เป็น อั๋น สัตวแพทย์ ที่ดู นุ่มนิ่ม เรียบร้อย นนท์-อินทนนท์ เป็น ก้อง เกย์ตัวแม่สายมะโน ที่บอก นพ เป็นเกย์ เคยมีอะไรๆ กันที่เรียกเสียงฮาได้ในทุกๆฉากณัฐ-ณัฐชา เป็น แจน ที่มาในมาด สาวเข้ม แฟนเก่าที่บอกว่า นพ ยังไม่บอกเลิกจ๊ะจ๋า-แดนดาวเป็นโบนัสที่อุ้มท้องบอกว่านะเป็นพ่อเด็กทุกคน สวมบท ที่ได้รับได้ดี ร้องเพลง ก็เพราะ ได้โชว์เสียงร้องเพลงกันทุกๆ คน มีบทเพลงของใครของมัน ในแบบที่คุ้นเคยกันดีในละครของซีเนริโอ

สองนักแสดงจากเวอร์ชั่นก่อนกลับมาร่วมแสดงรับบทเดิมอีกครั้ง(เป็นคู่เดียวที่กลับมาร่วมแสดง)ต๊งเหน่ง-รัดเกล้า ดูสบายๆกับ แม่นง แม่ของนพ น้นเฮฮาเมาๆ จับคู่เป็น คู่กับที่ดี กับป๋าเกริกพ่อของดา เข้าอกเข้าใจดาลูกสะใภ้หรือซีนอารมณ์กับลูกชายกิต-กิตตินันท์ เป็น ป๋าเกริก มาพร้อมกับ น้ำเสียงก้องกังวาน ทรงพลัง มาดที่ดูเป็น เจ้าพ่อ แต่เรียกเสียงหัวเราะได้ในทุกๆฉากคู่นี้โผล่มาร่วมกันฉากไหนคนดูรู้สึกเลยว่าจะได้ฟังเสียงเพลงอันทรงพลัง

วันสละโสดกับโจทก์เก่าๆ เดอะ สรวน มิวสิคัล คือ ละครเวที อีกเรื่อง ที่น่าสนใจ และชวนติดตามอยากให้ไปดูกันเยอะๆก่อนจบพาย้อนกลับไปต้นฉบับปี2558นำแสดงโดย แกงส้ม ธนทัต(นพ), เพลง ชนม์ทิดา อัศวเหม(ดา), อ๊อฟ ปองศักดิ์(ก้อง), พัดชา เอเอฟ(แจน), จิ๊บ เบญจณัฎฐ์(โบนัส), กิต เดอะวอยซ์(ป๋าเกริก), รัดเกล้า อามระดิษ(แม่นง), ณัฐ ศักดาทร(อั๋น), อาร์ อาณัตพล(โป้ง), หญิง รฐา โพธิ์งาม(พราว) กำกับการแสดงโดย ถกลเกียรติ วีรวรรณ และ สันติ ต่อวิวรรธน์และเหมือนเดิม..ละครเวทีจะอยู่ได้หรือไม่ได้ขึ้นอยู่กับคนดู

วันสละโสดกับโจทก์เก่าๆเดอะสรวนมิวสิคัลเปิดแสดง7-23พฤศจิกายน2568ณ เมืองไทยรัชดาลัยเธียเตอร์ราคาบัตร : 4,300 / 3,800 / 3,300 / 2,800 / 2,300 / 1,800 / 1,300 / 800 บาทซื้อบัตรได้ที่ไทยทิคเก็ตเมเจอร์ทุกช่องทาง

**หมายเหตุละครเวทีเรื่องนี้ไม่แนะนำสำหรับผู้ชมที่มีอายุต่ำกว่า 15 ปี เนื่องจากอาจมีเนื้อหาที่ไม่เหมาะสม เช่น เรื่องเพศ พฤติกรรม หรือการใช้ภาษาที่ไม่สุภาพ สำหรับผู้ชมที่มีอายุน้อยกว่า 15 ปี ควรได้รับคำแนะนำจากผู้ปกครองหรือผู้ใหญ่

‘โอ๊ยเล่าเรื่อง’อนงค์ 2 สามสี่ชาติ (My Boo2)

วันเสาร์ ที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2568, 06.00 น.

จากความสำเร็จของ อนงค์ เมื่อปีที่แล้ว อนงค์ กลับมาสร้างความสุขให้กับ คนดูอีกครั้ง ทั้ง ทีมนักแสดง ทีมงานสร้างจากภาคแรกมากันพร้อมหน้าพร้อมตาความรักของพวกเค้า จะไม่มีวันสิ้นสุด ไม่ว่าชาตินี้ชาติไหนอนงค์ 2 สามสี่ชาติ คือหนังภาคต่อ ที่แค่ชื่อเรื่อง ที่บอกคนดูให้รู้แล้วว่า จะเข้ามาเจออะไร.. นำเสนอเรื่องราวที่มักจะเจอเป็นประจำ ในหนังต่อ ที่ ภาคแรกนั้น จบแบบสมบูรณ์ การจะกลับอีกครั้ง มักจะพาย้อนกลับไปในอดีตเพียงแต่ ใน อนงค์ 2 สามสี่ชาติ พาย้อน ไปหลายชาติยุคอยุธยา รัชกาลที่ 4 และ ยุคสงครามโลก ตัวหนังเล่าเรื่อง ด้วยการตาม โจ ย้อนอดีตกลับมาดู เรื่องราวความรัก ที่มีกับ อนงค์ ในสามชาติ สามเวลา สามยุค ค่อยๆ เล่าเรื่องตัดสลับไปมา3 ยุค เริ่มต้นรู้จัก-ความสัมพันธ์ก่อตัว-มีความรัก-การลาจาก ในแต่ละชาติ ก่อนจะโยง กับ อนงค์ ภาคแรก ในช่วงแค่ไม่กี่นาที และ จบลง ในแบบที่หนังข้ามภพข้ามชาติ กลับมาเกิดใหม่นิยมทำกัน

น่าเสียดาย..ที่ใน  อนงค์ 2 สามสี่ชาติ ไม่เหลือ เสน่ห์ ความน่ารัก ความสนุกสนานในแบบผี ขำๆไปกับ ตัวละคร..ไม่มีหลงเหลือ อยู่เลย แทบจะเป็น หนังคนละเรื่องแม้ความน่ารักของ  โบว์-เมลดา กับ จี๋-สุทธิรักษ์ จะยังมาแบบครบจัดเต็ม แต่ก็ไม่ช่วย อะไรกับความ สนุกของภาคนี้ มุขตลก ขำกระจาย ดูไปยิ้มไป ดูแล้วมีความสุข ไม่มีเลยสักฉากเดียว มีแค่ ..ขำ ที่มุมปาก ฉากตลก เหมือนจงใจ ดูไม่เป็น ธรรมชาติ เหมือนในภาคที่แล้วหากไม่ใช่หนังภาคต่อ..เป็นเรื่องใหม่ ไปเลย อนงค์ 2 สามสี่ชาติ น่าจะ ดูแล้ว สนุกกว่านี้

แม้จะไม่สนุกสนาน ไปกับ ความเป็น หนังภาคต่อ แต่ อนงค์ 2 สามสี่ชาติ ไม่ใช่หนังไทยที่แย่ ไม่ใช่หนังไม่ดี ตัวหนังดีงาม โปรดักชั่นเยี่ยม โดยเฉพาะ เสื้อผ้าหน้าผม ฉากต่างๆ ที่เปลี่ยนไปตามยุคสมัยงานด้านภาพที่สวยงาม ถ่ายออกมาสวยในทุกโลเกชั่น ดนตรีประกอบ ที่มาในแต่ละยุคสมัย เพลงไทยเดิมร่วมสมัย เพลงอีสานไพเราะ เพราะมากๆ
ใน อนงค์ 2 สามสี่ชาติ  เทน้ำหนัก เน้นๆไปที่ โบว์-จี๋ อนงค์กับโจ-จอม-จักร-จ้อย เลยทำให้ นักแสดงสมทบ คนอื่น ที่ใน ภาคแรก เข้ามาเสริมความสนุกสนานถูกลดความสำคัญ จนหมด

โบว์-เมลดา สุขศรี ยังคงเป็น อนงค์ ที่ น่ารัก สวย ทำให้หนังดูสดใส ดูดีน่ารักในทุกๆ ฉาก มาในบทที่หลากหลาย มีทั้งบู๊/ห้าวๆ/รัก/ดราม่า/น่ากลัวๆไม่ว่าจะชาติไหน อนงค์ ก็คือ โบว์-เมลดา เมลดาก็ คือ อนงค์
จี๋-สุทธิรักษ์ ทรัพย์วิจิตร มาพร้อมกับ เสน่ห์ความน่ารัก ดูดี ไม่ว่าจะเป็น จอมชาวบ้านจากบางระจัน  ผู้กองจักรนายตำรวจที่มาจับปอบ  เสือจ้อย หรือแม้ โจ ในชาตินี้เคมีของ จี๋ กับ โบว์ เข้ากันแบบสุดๆ เล่นกันได้แบบเข้าขา จนดูอินไปกับ ความรักของทั้งคู่ ในทุกๆ ชาติ
ธาม-ธามไท แพลงศิลป์  ดูจะมีบท เพิ่มขึ้น พร้อมที่จะขโมยซีน ในทุกฉาก แต่เอาเข้าจริงกลับไม่รู้สึก อะไร บทดูลอยๆ แม้จะ มีการ ใส่ความเป็นวาย เข้ามาให้ ขำ แต่ก็ไม่ขำ ไม่เป็นธรรมชาติ เหมือน ในภาคที่แล้ว
แจ็ค-เฉลิมพล ทิฆัมพรธีรวงศ์ ควงคู่จับคู่กันมากับ ฝน มอนสเตอร์ฝน – ทัตชญา ศุภธัญสถิต สองผีคู่รักคู่ฮา จากภาคแรก เหมือนจะมีอะไร ให้เล่น ในบท จิ๋ว/ผ่อง ชาวบ้านนักดาบ ทองก้อน/ทองหยิบสองปอบ(ชื่อเดิมจากภาคแรก) แต่กลับไม่มีอะไรเป็นได้แค่ ตัวประกอบ กับมุขตลกที่มีทั้งโดนและเป้ก

ต้องชมน้อง แก้มใส-ปวริศา สุรทิณฑ์ ที่เล่น เป็น คุณหนูอนงค์ ในวัยเด็ก เล่นได้น่ารักมากๆ  เล่นเข้าขากับ จ้อยน้อย (เสียดายที่ไม่รู้ชื่อนักแสดง) ที่ทำให้ คนดูอดรัก/สงสาร ในขณะที่ เพื่อนๆ เด็กๆ มาน้อย แต่น่ารัก โดยเฉพาะ เด็กอ้วน นี่ เห็นหน้าปุ๊บ ไม่ต้องบอกก็รู้เลยว่า เป็นใครในเรื่อง  น้าพวง เชิญยิ้ม-พวง แห้วประเสริฐ  จากบทป้อม ลุงหากบ มารับบท หลวงพ่อพระในหมู่บ้าน กับ ตาบัว พ่อของอนงค์ในชาติปอบ ปิ้ง-อดิสรณ์ ตรีสิริเกษม เฮียปล่อยเงินกู้ มาเป็น นายกิงพม่า กีบ สัปเหร่อ ในหมู่บ้าน บทเยอะกว่าเดิม ฝน ธนสุนทร เข้ามาเสริมกับบท แม่บัว ใน ชาติผีปอบ มาเป็นทีมกับ น้าพวง-แจ็ค-ฝน เน้นๆ น่ารักๆ ในแบบครอบครัวผีๆ โดยเฉพาะ ตอนที่ มีเพลงภาษาอีสาน ในเรื่อง เป็น ฉากที่ดี ฉากหนึ่งในหนังทีเดียว ที่น่าเสียดาย มาทำไม!! ดูลอยมากๆ คือ จ๋าย-อิชณน์กร พึ่งเกียรติรัศมี ตัวละครที่ เกี่ยวกับกับ การย้อนภพชาติ ถ้ามารับเชิญ แล้วดูดีมีอะไร เหมือน นักแสดงรับเชิญ ในภาคนี้ น่าจะทำให้หนังดูสนุกขึ้น
นักแสดงสมทบคนอื่นๆ จาก อนงค์ ก็มาร่วมแสดง ปนๆ อยู่ใน กลุ่มชาวบ้านโดยภาพรวมแล้ว เอส-คมกฤษ ตรีวิมล ยังคงรักษาคุณภาพ งานกำกับของตัวเอง เอาไว้ได้เป็นอย่างดี อนงค์ 2 สามสี่ชาติ 4/10 คะแนน กับความเป็นหนัง ภาคต่อ 8/10 คะแนน สำหรับ ภาพรวมงานด้านโปรดักชั่น 10/10 ให้กับ โบว์-เมลดา น้องอนงค์ คนเดียว

โอ๊ยเล่าเรื่อง ‘เสือ (4 Tigers)’

วันเสาร์ ที่ 25 ตุลาคม พ.ศ. 2568, 06.00 น.

หลังจากทำ ขุนพันธุ์ 1-3 จนประสบความสำเร็จได้รับทั่งคำชม เละรายได้ สหมงคลฟิล์ม เลยต่อยอด ด้วย เสือ ที่ดึงเอา 4 เสือ จากใน ขุนพันธุ์ ออกมาเป็นตัวเด่น “ในช่วงสงครามโลกครั้งที่2  ทองคำมหาศาลที่ฝ่ายอักษะมอบไว้กับรัฐบาลไทยเพื่อสร้างทางรถไฟสายใหม่ที่หวังทั้งการค้าและกำจัดฝั่งสัมพันธมิตรถูกปล้นหายไป “จอมพลเลิศ”ฝ่ายปกครองที่มีอำนาจล้นมือจึงประกาศกวาดล้างชุมโจรโดยตั้งค่าหัวล่า “เสือ” ทั่วประเทศเพื่อหาคนมารับผิดชอบ พร้อมใช้อำนาจสกปรกดีล “เสือฝ้าย” เสือที่แกร่งที่สุดในภาคกลางมาเป็นพันธมิตรลับในการถอนรากเสือ แถมยังมีมือขวาเลือดเย็นอย่าง “หลวงประสาน” และกองทัพคอยคุ้มกันอย่างใกล้ชิด

ขณะเดียวกัน “เสือใบ”และ“เสือดำ” ก็ถูกว่าจ้างจากดาราสาว “รสริน” ให้โค่นอำนาจทางการเมืองของจอมพลด้วยค่าจ้างคนละ 1 ล้านบาท ซึ่งทุกอย่างไม่อาจรอดพ้นสายตาของ “เสือมเหศวร” ผู้ปลอมตัวเป็นนักข่าวที่กำลังตามสืบเรื่องราวนี้เพื่อเปิดโปงความชั่วร้ายและอิทธิพลมืดของท่านจอมพลให้ทั้งประเทศได้รับรู้ ถึงเวลา “เสือ” ต้องล่า “เสือ” และเลือกข้างเพื่อความอยู่รอด แต่ไม่ใช่เสือทุกตัวจะถูกล่าได้ง่ายๆ เพราะเขี้ยวเล็บและกระสุนปืนล้วนฉาบไปด้วยคาถาและอาคมเกินที่ใครจะต้านทาน”

โขม-ก้องเกียรติ์ โขมศิริ ทำ เสือ ออกมาดูสนุกชัดเจนในลายเซ็นต์งานกำกับงานสร้างของทีมงานก้องเกียรติ์โปรดักชั่นกับหนังแอ็คชั่นแนวนี้ที่ดูแล้ว ก้าวข้ามขีดจำกัดหลายอย่างดูลงตัว กว่างานชิ้นก่อนหน้า เสือ นำเสนอ ตำนานของ สี่เสือชื่อดัง ที่อิงมาจากเรื่องจริง นำมาสร้าง เรื่องใหม่เน้นความสนุกสนานความบันเทิงเป็นหลัก โดยมีการใส่ประเด็นทางการเมือง นักการเมืองเข้ามาเป็นเรื่องหลัก เป็นตัวร้ายของเรื่อง (หรือถ้ามีใครมองว่า เสือ คือหนัง การเมือง ที่นำเสนอในรูปแบบ ของหนังแอ็คชั่น ก็คงจะมองได้)บรรดาเสือ ในเรื่อง ล้วนเป็นคนดี ไม่ใช่คนคนร้าย กลายเป็นเสือ เพราะถูกกระทำ ชาวบ้านสวมชุดดำ เป็น กลุ่มเสือเชิ้ตดำ เพื่อเรียกร้อง ความเป็นธรรมนักทางเมือง/ผู้นำ คนของทางการ ชัดเจน ในความเป็นตัวร้าย

เสือ คือหนังแอ็คชั่นแบบเต็มรูปแบบ ออกมาในแนวสนุกสนานเฮฮาในแบบการ์ตูนแฟนตาซี คาถาอาคม   คิวบู๊จริงจังสวยงาม สู้กันทุกรูปแบบ ระเบิดภูเขาเผากระท่อม ปืนผาหน้าไม้ ระเบิด หรือ สู้กันด้วยคาถาอาคม  โชว์CG  แม้ หนังจะมีภาพความรุนแรง แขนขาขาดกระจุยกระกายไส้ทะลัก  แต่ ด้วยโทนหนังออกมาแบบการ์ตูนๆ ขำๆ แม้ไม่รู้สึกถึงความรุนแรง คาถาต่างๆ ของตัวละครหลักดูดี ทำให้หนังสนุก (จริงๆแล้วก็มาจากขุนพันธุ์)แต่ พอมาเป็น เรื่องของ ตัวเอง แล้ว เลยยิ่งดีขึ้น

 ไม่ว่าจะเป็นเสือมเหศวรอมพระมเหศวรเบี่ยงกระสุนคาถาแคล้วคลาดหลบได้ทุกอันตรายและรวดเร็วดุจลิงลม วิวังกังหะเสือใบ กระสุนคตที่ไม่เคยพลาดเป้าหมาย นะโมพุทธายะเสือดำ- นักมวยหมัดเหล็ก คาถาซัดฝุ่น เสกฝุ่น สลายอาคม จัดการทุกอาวุธให้แหลกเป็นผุยผง วินาสสันตุ เสือฝ้าย คาถาตวาดหิมพานต์ นะจังงัง ที่กระทืบเท้าทีเดียวเกิดวินาศสันตะโร วา โธ โน อะ มะ มะ วา วาหลวงประสาน-นารายณ์แปลงรูป จริงๆ แล้ว เส้นเรื่องของ เสือ ก็คือสูตรสำเร็จ หนังแอ็คชั่น รวมทีม เพื่อปฏิบัติภารกิจ ที่ ยากลำบาก มีการทคยศหักหลัง หักมุมไปมาเมื่อรวมดาราดัง เลยมีจุดขาย ที่ ทุกคนต้อง มีฉากมาปะทะ เป็นหนึ่งฉากโชว์ของเรื่อง ที่เรื่องนี้ ฉาก สี่เสือปะทะกัน ทำออกมาได้ดี สนุกในแบบที่ไม่ซ้ำกัน

เสือ คือหนังบู๊ที่อลังการงานสร้าง จัดเต็ม ไปแบบสุดๆ ในยุคนี้พ.ศ.นี้ โปรดักชั่นดีงามทั้ง ฉาก เสื้อผ้า หน้าผม อุปกรณ์ประกอบฉาก การพาย้อนกลับไปสู่ ในยุค สงครามโลกครั้งที่2 

และที่ชอบมากๆคือ ดนตรีในเรื่องในเข้ากับทุกช่วงของหนัง กับ เพลงประกอบที่มีความไพเราะ ฟังสบายหู ขยี้ความอารมณ์เพิ่มความเป็นยุคสมัยเก่าหรือแม้แต่ เพลง เสือ ของ เป้-อารักษ์ ก็ยังโอเค.ตัวหนัง อาจจะมีช่วงเนือยหลุดรั่วหรือ ยาวไปสั้นไปไม่กระฉับในบางฉากบางตอน การตัดต่อบางตอนอาจรู้สึกกระตุกๆคิวบู๊/ซีจีเทคนิคพิเศษอาจจะดูหลอกตาไม่เนียนไปบ้าง ข้อบกพร่อง รอยแผล ยังมีให้เห็นแต่ด้วย ความสนุก ของหนัง เลยทำให้ มองข้าม ส่วนที่ไม่ดีไปได้

ในระหว่างดู เสือ รู้สึกสนุกๆ ชวนติดตาม ดึงให้ดูกับตัวหนัง และ ยังชวนให้นึก ถึง หนังหลากหลายแนว ที่เคยผ่านๆ ตามา อาทิ บรรยากาศ โทนหนัง เน้นเฮฮา ความสบายๆ ของเรื่อง/ตัวละคร มาใน แบบ ที่เคยอ่าน พล-นิกร-กิมหงวน ที่นำเอา บรรดาเสือ มานำเสนอ ที่รวม สี่เสือ และตอนแยก เมื่อตอนเด็กๆการนำเอา พระเอกแถวหน้าดังๆ มารับบทนำ เดินตามรอย หนังไทยในอดีต  นึกถึงชัดเจนใน สามเสือสุพรรณ (เสือใบ/ดำ/มเหศวร-พิศาล อัครเศรณี/สรพงษ์ ชาตรี/ไกรสร แสงอนันต์) หรือ ดาราดังๆ อย่าง มิตร ชัยบัญชา สมบัติ เมทะนี ครรชิต ขวัญประชา ไชยันณ์ สรไกร ก็ยังเคยรับบทเหล่านี้มาแล้ว (ตอนแยก เสือใบ/เสือมเหศวร เป็นตัวเอง เสือดำ มักจะเป็นตัวสมทบ) จะมีแค่ใน ฟ้าทะลายโจร ที่อาจจะ ฉีกให้ บางเสือ ดูเป็นตัวร้าย ส่วนเสือฝ้าย จะออกมาในแนวผู้ใหญ่ๆ ส.อาสนจินดา, สมบัติ เมทะนีเคยเล่นไว้อย่างดี

ฉากมิวสิคัล นักร้อง/วงดนตรี เต้นรำ ในแบบรุ่นเก่า สลับไปมา กับ ฉากยกพวกถล่มกัน อดนึกถึง หนังของ โจวชิงฉือ อย่าง คนเล็กหมัดเทวดา (ยิ่งฉาก แก๊งอั้งยี่ ยกพวกมาถล่ม นี่ นึกถึงสุดๆ) รวมทั้ง ยังนึกถึง ฉากร้องเพลง ในบาร์ ใน ฉีจี้ ของเฉินหลงไม่ได้นึกไปถึง หนังซุปเปอร์ฮีโร่ ทั้งฝั่ง มาร์เวล/ดีซี ที่มาในรูปแบบไทยๆ เปลี่ยนจาก พลังพิเศษ มาเป็น คาถาอาคมบางอารมณ์ ชวนให้นึกว่า มาดู หนังที่สร้างจาก มังงะ ของญี่ปุ่น ฉากถ่ายหนังในเรื่อง เสียงพากย์ นึกถึง หนังซ้อนหนัง หนังตลกสนุกสนานเฮฮา หลายๆ เรื่องใน ขุนพันธุ์ 1-3 สี่เสือ คือ ตัวละครที่มาสร้างสีสัน เติมความสนุกให้กับเรื่อง แต่ใน เสือ ทั้งสี่เสือ มากันเป็นแก๊ง มาเป็นทีม เด่นๆ เท่าๆ กัน ไม่มีใครเด่นกว่าใคร

ชอบที่สรุป ปม ของตัวละครหลัก ที่อาจจะมองข้ามในขุนพันธุ์ หรือ ลืมเลือนไปแล้ว ให้กลับมา ทำให้เรื่องสนุกขึ้นเสือฝ้าย..รับเลี้ยงลูกสาวของคนที่เขาฆ่าเสือใบ..ภาพการฆ่าเมียตัวเองยังติดตาเสือมเหศวร.. เห็นพ่อตัวเองฆ่าตัวตายต่อหน้าเสือดำ..โง่ ไม่รู้หนังสือรวมทั้ง รสริน รู้สึกผิด ที่ เอาตัวรอดทิ้ง หลิน เพื่อนซี้ในวัยเด็กแม้แต่เป็นเรื่อง บรรดาเสือ แต่ หนัง ใช้ รสริน มาเป็นตัวเชื่อม ทุกตัวละครเข้าหากัน ได้อย่างมีสีสัน มีลูกเล่น ทำให้หนัง มีความสนุกในทุกๆ ส่วนโชว์บู๊กับเสือเมเหศวร เป็นชนวนคู่แข่งความรักของเสือใบกับเสือดำ ดราม่ากับเสือฝ้าย หรือแม้แต่สร้างรอยยิ้มเมื่อมีหนุ่มๆ นายทหารมาตามจีบ

สี่เสือ เสื้อฝ้าย-เสือมเหศวร-เสือใบ-เสือดำ เวียร์-มาริโอ้-เป้-โตโน่ เอาอยู่ เล่นดี มีเสน่ห์ น่ารักทุกคนมาริโอ้ เมาวเร่อ ยังคง ลื่นไหล กะล่อนพริ้วไหว น่ารักสดใส เป็น เสือมเหศวร ที่ออกไปทางน่ารักๆ เป้-อารักษ์ อมรศุภศิริ ทำให้ เสือใบ ดูน่ารัก ทั้งลีลาการจีบสาว การร้องเพลงเล่นดนตรี ลีลาคิวบู๊ ดูดี ออกแนว เจ้าชู้ในแบบนักดนร้องนักดนตรี มีเสียงเพลงในหัวใจ เสือมเหศวร กับ เสือใบ คือ สองตัวละคร ที่ต่อยอด มาจาก ขุนพันธุ์2-3 ไม่ต้องปู ที่มา รายละเอียด มากมาย แต่ เพิ่ม ความน่ารัก ลีลาคิวบู๊ แบบ เต็มๆ เข้ามา

เสือดำ ต่อยอดมาจาก ขุนพันธุ์3 ที่ดูแล้ว รู้สึกไม่ค่อยเด่นเท่าไหร่ แต่พอมาในเสือ โตโน่-ภาคิน คำวิลัยศักดิ์ กลับกลายเป็นตัวขโมยซีน น่ารัก สร้างความสนุก ได้ในทุกๆ ฉาก ที่ออกมา ทำให้คนดูรัก ด้วย บุคลิค ซื่อๆ โง่ๆ เน้นใช้กำลัง ใน เรื่องนี้ มีการ ใส่รายละเอียด ปมวันเด็กของ เสือดำ เข้ามาในแบบที่กำลังดี ไม่มากจนไม่รู้ว่า มากกว่าคนอื่น โดยเฉพาะ กำเนิด ตรอกโรงมวย และคาถาอาคมในตัว

เวียร์-ศุกลวัฒน์ คณารศ ดูดี มีมาด ดูเป็นผู้ใหญ่ เป็น เสือฝ้าย ที่ดูลดวัยไปจากเสือฝ้าย ในหนังไทยเรื่องอื่นๆ ที่ผ่านมา มีบทดราม่ามากกว่า เสือคนอื่นๆ สีหน้าท่าทาง ลีลา มาดถือปืน เท่ห์ มากๆ (ในขุนพันธุ์2 นำแสดงโดย ผู้พันเบิร์ด-วันชนะ สวัสดี)

หลิน-มชณต สุวรรณมาศ เสน่ห์ล้นเหลือ  สวยเซ็กซี่ ในแบบสาวเสน่ห์แรงสาวเปรี้ยวในยุคนั้น ด้วย เสื้อผ้าหน้าผม การแสดง ที่มีทั้งยั่วยวน ดราม่า ลีลาการต่อสู้ แม้บทจะ ดูร้ายๆ แต่ ออร่า!! ความรู้สึกในการเป็น นางเอกหนังไทยยุคเก่า มาแบบจัดเต็ม(ฉากเปล่อยเปล่า เลิฟซีน ภาพออกมาดูดี ในแบบที่มีทสแตนอิน ในแบบ หนังไทยยุคก่อน ที่ดูกลมกลืน เนียนๆ) 

ท็อป-ทศพล หมายสุข เป็น หลวงประสาน ที่เน้นๆ โชว์คิวบู๊ฉากแอ็คชั่น กระจายๆ ร้ายทั้งลีลาท่าทาง ทำให้ ฉากบู๊ออกทาดีทุกฉาก 

ต้อม-พลวัฒน์ มนูประเสริฐ ดูดีมีมาดของ ท่านผู้นำ นายพล ที่ดูร้ายแบบสุดๆ นุ้ย-เกษรินทร์ เอกธวัชกุล คืนจออีกครั้ง ในบท ลินดา คนใกล้ตัว นักการเมือง โชว์ลีลาคิวบู๊ที่ถนัด มีดราม่า เล็กๆ มีฉากที่ต้องมา สู้กันตัวต่อตัวกับ รสริน ตามสูตรของ หนังแอ็คชั่น (ขำๆ เมื่อนึกถึง สองสาวบู๊กัน ในเรื่อง นุ้ยชื่อ หลิน ต้องมาต่อยตีกับ หลิน-มชนต เหมือนตีกับตัวเอง 555)อัค-อัครัฐ นิมิตรชัย หล่อในแบบโบราณๆ ในบท ท่านเสรี คู่แข่งทางการเมืองของ ท่านผู้นำ 

ผู้กำกับการแสดงชื่อดัง ก็มาร่วมเฮฮา ก็โผล่หน้าบนจอด้วย อาทิ ปี๊ด-ธนิตย์ จิตนุกูล ในบท ผู้กำกับหนังของรัฐบาล มะเดี่ยว-ชูเกียรติ์ ศักดิ์วีระกุล เป็นคุณชายผู้มีอิธิพลทางการเมือง ศรัทธา ศรัทธาทิพย์ ในบท หัวหน้าแก๊งค์ ลูกพี่เก่า เสือฝ้าย หรือแม้แต่ ผู้กำกับโขม ก็ยังมาโผล่แว่บๆ บนจอ (รอสื่อ แต่เห็นหน้า คนหัวเราะเสียงดังกันทั้งโรง ก็ไม่รู้ว่า รอบฉายจริง คนดูทั่วๆ ไป จะรู้จักหรือ ขำไหมนา)

นักแสดงสมทบสร้างสีสัน ให้กับตัวเรื่อง มากๆ ทั้ง 5เสือเฒ่า ในตรอกโรงมวยพ่อเลี้ยงของเสือดำแก๊งนักดนตรีวงใบไม้ ของ เสือใบครู/เด็กๆ/นักเรียน ในโรงเรียนของ เสือฝ้ายน้องๆ เล่นดีดูดีน่ารัก ทำให้มีรอยยิ้ม และเสียน้ำตา โดยเฉพาะ เด็กน้อยน้องนายตำรวจ เด็กน้อยใกล้ชิดเสือฝ้าย  หรือ รสรินกับหลิน เพื่อนซี้ เด็กปั้นลูกศิษย์-ศิษย์รักของเสือฝ้ายบรรดาชาวบ้าน ทหาร นักข่าว นักการเมือง ทหารผีดิบ ฯลฯ นักแสดงสมทบ ที่หลายคน คุ้นหน้าคุ้นตากันดี จากหนังหลายๆ เรื่อง สร้างสีสัน ทำให้เรื่องดูสนุก ขึ้นดู เสือ แล้ว ถ้าจะขยายเรื่อง หรือ ดึงเอา ตัวละคร ตัวใดตัวหนึ่ง ออกมา สร้าง เรื่องต่อๆไป สามารถ ทำได้ทุกๆ ตัวละคร ทำออกมาเป็น จักรวาลเสือ ได้แบบสบายๆ เสือ อาจจะไม่ใช่หนังที่สมบูรณ์เสือ..อาจจะมีหลุดๆ รั่วๆ เนือยๆ ไปบ้าง..

แต่..ก็ เป็น.. หนังไทย..ที่ดีที่สุดสนุกที่สุด..โดนใจ..ชอบมากที่สุด ในปีนี้แม้หนังจะยาว ถึง 139 นาที แต่รู้สึกเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว สนุกสุดๆ โดนใจ ในระดับ 10/10

โอ๊ยเล่าเรื่อง’ตงจี๋เรส’คิวพลิกนรกกู้ชีพ(Dongji Rescue)

วันเสาร์ ที่ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2568, 06.00 น.

“การสังหารหมู่ที่ถูกลิมการช่วยเหลือที่กล้าหาญ”เกาะตงจี๋ประชากรชาวประมง58ครอบครัวญี่ปุ่นยึดครองกดขี่ทารุณห้ามออกทะเล3ปี1 ตุลาคม 1942 เรือลิสบอนมารู ขนเชลยศึกอังกฤษจากฮ่องกง เดินทางไปค่ายเชลยที่ญี่ปุ่น ผ่านมามี่เกาะ ถูก เรือดำน้ำอเมริกา ยิงตอร์ปิโดใส่ เรือกำลังค่อยๆจม บันทึกประวัติศาสตร์ สงครามโลกครั้งที่2 เมื่อชาวประมงจีน ช่วยเหลือ 384 คน จาก 1816 คน เชลยศึกอังกฤษ ใน เรือลิสบอนมารู ที่กำลังค่อยๆ ล่ม ท่ามกลางการคีดขวางของเรือเล็กญี่ปุ่น”ช่วยคนๆหนึ่งเท่ากับเพิ่มมนุษย์1ชีวิต“

 ผลงานการกำกับของ กวนหู กับ  เฟ่ย เจิ้นเสียง ใช้งบประมาณกว่า 80 ล้านดอลลาร์( 500 ล้านหยวน หรือราว 2,300 ล้านบาท ) เพื่อสร้างฉากเรือและฉากน้ำที่สมจริง ทีมงานใช้สตูดิโอถ่ายทำใต้น้ำขนาด 9,000 ตารางเมตร พร้อมฟื้นเทคนิคต่อเรือแบบดั้งเดิมของโจวซานเพื่อสร้างภาพยนตร์ที่สมจริงที่สอดคล้องกับบริบททางประวัติศาสตร์ ใช้เวลาเตรียมการสร้างนาน  6 ปี และใช้เวลาถ่ายทำ200วันหนังเปิดเรื่องด้วย เรือลิสบอนมารู ถูกยิง เริ่มต้นนับถอยหลัง ก่อนที่จะล่ม  ตามไปดู ชีวิตบนเกาะตงจี๋ ที่ถูกดึงเมาเกี่ยวพันด้วย ก่อนที่ จะจบลง ในช่วงท้าย ตอนเรือล่มจมดิ่งสู่ทะเล และมีการช่วยเหลือเชลยบนเรือ

หนังเล่าเรื่อง ผ่าน สองพี่น้อง อาปี้ กับ อาตง ที่บังเอิญ ได้ ช่วยเชลยศึกทหารอังกฤษ ที่ หนีรอดจากคุกใต้ท้องเรือ  จุดเริ่มต้นที่ทำให้ ทหารญี่ปุ่นขึ้นเกาะมาตามล่า และเตรียมจัดการขัดเด็ดขาดกับชาวบ้านหนังเล่นกับ ความขัดแย้งกันทางด้านความติด ความลังเล การถูกญี่ปุ่นข่มเหง เน้นๆ ที่คนบนเกาะ ไม่ว่าจะเป็น สองพี่น้อง อาปี้กับอาฮัวแฟนสาว สองพี่น้องกับชาวบ้าน ฯลฯ

ยังแทรกด้วย ความเชื่อ ของชาวบ้าน วิถีชีวิตของชาวประมง การเชื่อทำตามผู้นำ อาทิลูกโจรสลัด ที่แม้จะถูกนำมาเลี้ยงตั้งแต่เด็ก แต่ก็ ห้ามเข้าหมู่บ้าน เป็นเพียงคนนอก
ห้ามผู้หญิง ออกเรือ ถือเป็นสิ่งอัปมงคลหนังเน้นๆ ไปที่ Home หรือบ้าน ไม่ว่าจะเป็น ชาวประมงบนเกาะ บ้านของสองพี่น้องโจรสลัด บรรดาเชลยศึกที่นึกถึงคนทางบ้าน ไม่ว่าจะเป็นที่บ้านเกิด หรือคนรักชาวฮ่องกง ที่พบรักกันระหว่างสงคราม“ผมคงกลับบ้านไม่ได้แต่คุณยังสามารถกลับบ้านได้“

ตัวละครหลักในเรื่อง มีแค่ ไม่กี่คนสองพี่น้องโจรสลัดอาฮัวลูกของผู้นำเกาะ ผู้นำเกาะเฉียนจิน ทหารหนีทัพที่มาเป็นครูของเด็กๆ บนเกาะหลี่หยวนซิง ชาวเกาะที่เป็นล่ามให้ทหารญี่ปุ่นนายทหารญี่ปุ่นผู้โหดเหี้ยมโธมัส นิวแมน เชลยศึกชาวอังกฤษ ที่ หนีมาบนเกาะบทเด่นบทนำ อยู่ที่สามนักแสดงนำ ที่เล่นดีตรึงคนดูให้อยู่ดับตัวหนัง แบกหนังไว้ทั้งเรื่อง’พวกเขามาจากทะเล ต้องกลับไปที่ทะเล ทะเลเป็นบ้าน พวกเขาต้องกลับไปบ้าน“

จูอี้หลง กับ อู๋เล่ย มารับบท สองพี่น้อง แม้จะ ตัวดำในแบบชาวประมง แต่ก็บดบังความหล่อ ไม่ได้ แถมยังโชว์ซิกแพ็ก โชว์กล้อมหุ่นงามๆ ท่าว่ายน้ำ ที่พริ้วดุจปลาว่ายน้ำ เล่นดีๆ มากๆ ทั้งดราม่า และแอ็คชั่นฉากสองพี่น้อง กับ การช่วยคนบนเรือ ดูดีจริงๆ

หนี่หนี บท อาฮัว เล่นไม่ห่วงสวย ดูโทรม ดูแกร่งๆ เป็นหญิงห้าวๆ ประจำเกาะ บทเด่นมากๆ ดูดีทั้งฉากรัก หรือ ฉากเป็นตัวตั้งตัวดี พาสาวออกสู่ทะเล ช่วยเหลือ คนบนเรือ
”เราดื่มเลือดกันแล้ว ประเพณีแต่งงานโจรสลัด ฉันเป็นของเธอแล้วนะ“

ทหารญี่ปุ่น ยังคงเป็น ตัวร้ายโหดเหี้ยม แบบสุดๆ กับทุกๆคน ไม่ว่าจะเป็น ชาวประมง ชาวบ้านตาดำๆหรือเชลยศึก แม้เรือล่ม ก็ยังมี ทหารที่พร้อมพลีชีพ ยิงถล่ม เชลยศึกบนเรือ
งานโปรดักขั่นดีงาม ภาพสวย ท้องทะเล ท้องฟ้า สวยงามมากๆๆ ตัวหนัง ถ่ายทำด้วย กล้องIMAX เพื่อให้ ภาพที่ออกมาดูยิ่งใหญ่ ตระการตา นับเป็น อีกหนึ่ง ที่ดีงาม ฉากใต้น้ำดูสวยงามตัวหนังดูแล้ว หดหู่ รันทด กับ ความทารุณ ของ ทหารญ๊่ปุ่น ที่มีต่อ ชาวประมง ชาวบ้าน เชลยศึก แรกๆ แค่หดหู่ แต่ช่วงท้ายๆ มีหลายตอนที่ เล่นเอาน้ำตาซึม ไปเหมือนกัน
ฉากนับถอยหลัง ก่อนเรือจมสู่ทะเล เชลยศึกลอยคอ นี่คือ ไททานิค ชัดๆ เทคนิคซีจีสุดยอด ไล่ตามฮอลลีวู้ดมาติดๆ สมจริงมากๆๆตงจี๋ เรสคิว พลิกนรกกู้ชีพ (Dongji Rescue) ก็คือ ไททานิค ในเวอร์ชั่น สงคราม ดีๆ นี่เองหลงรัก เพลงร้องในเรื่อง ทั้ง ของ ชาวบ้าน หรือ ของ ทหารอังกฤษ ไพเราะ ขยี้เข้าไปถึงข้างใน พอมาได้ยิน ในช่วงเครดิต ก็นั่งฟังจนเครดิตหนังจบ (มีการแปลความหมายของเนื้อเพลง ยิ่งทำให้ อิน เข้าไปอีกเช่นเดียว กับ ดนตรีประกอบ ก็ยิ่งทำให้ หนังดูสุดขึ้นช่วงเครดิตท้าย มีการแนะนำ ตัวละครหลักๆ ว่า อิงคาแรคเตอร์ มาจากใคร (ชอบ ที่ตัวหนัง ใช้ คำว่าอิงคาแรคเตอร์ ที่ให้ความรู้สึกเป็น หนังมากกว่า สารคดี)ต่อด้วย ลูกหลานทั้งเชลยศึก/ ชายประมง มาพูดแสดงความรู้สึกนั่งดู เครดิตท้ายเรื่อง ทีมงานเบื้องหลัง โดยเฉพาะเทคนิคพิเศษ คนไทย เพียบ งานคนไทยเนี้ยบในระหว่างดู เสื้อผ้าหน้าผม ชาวประมง เรือประมง ท้องทะเล ชาวบ้านทหารญี่ปุ่น อดนึกถึง ภสพจาก หนังชอว์บราเดอร์ หลายเรื่อง ที่เกี่ยวกับ ชาวประมง หรือกับ ทหารญี่ปุ่น

ตงจี๋ เรสคิว พลิกนรกกู้ชีพ (Dongji Rescue) อาจจะมาตามสูตร หนัง ที่ อวยชาติตัวเอง จนบางคน อาจจะรู้สึกว่า อวยแบบเว่อร์วังอลังการ ดูไร้เหตุผลไปบ้าง แต่ถ้าดูแบบ ปล่อยใจ ดูกันแบบสบาย คงข้ามจุดนี้ หนังคือ ความบันเทิง ก็น่าจะสนุกไปกับตัวหนังได้และที่สำคัญ หนังเรื่องนี้ พาให้ รู้จัก โศกนาฏกรรม และ วีรกรรมชาวประมงเกาะตงจี๋ ที่หลายคนอาจจะไม่รู้ ได้รับรู้ และ ไม่ถูกเลือนหายไปจากประวัติศาสตร์โดนใจแบบเต็มๆ เป็นหนังจีนที่ชอบ อันดับต้นของปีนี้เอาไปเลย 9/10 คะแนน

โอ๊ยเล่าเรื่อง ‘ธี่หยด3’

วันเสาร์ ที่ 4 ตุลาคม พ.ศ. 2568, 06.40 น.

‘เสียงเพรียกแห่งความตายปลุกผีร้ายให้กลับมา’พี่ยักษ์..กลับมาแล้วพาน้องๆและ ครอบครัวกลับมาหาแฟนๆเป็นครั้งที่3‘ธี่หยด3’พร้อมที่จะมาสร้างความสนุกให้แฟนหนังผีที่รอคอย“ยี่”น้องสาวคนเล็กของบ้านโดนจับตัวไปโดยพวกผีที่ยักษ์ไม่เคยพบมาก่อน“ยักษ์”และ “จ่าปพันธ์” พร้อมด้วย “ยศ” กับ “ยอด” ต้องรีบออกเดินทางตามหา ‘ยี่’ ณ บ่องสะโหนดเบียง ป่าอาถรรพ์ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นที่ชุมนุมของผี 
 

‘ธี่หยด3’มาพร้อมบรรยากาศของความเป็น‘ธี่หยด’เอาไว้ได้เหมือนเดิม ลายเซ็นต์ชัดเจน บุคลิกคาแลคเตอร์ตัวละครความหลอนความน่ากลัวในป่าดงพงไพรมีทั้งผีหลอกผีสิง เหมือนใน ภาคแรกเพียงแต่มาน้อยไปนิดหรือผีแอ็คชั่นในภาคสองเหมือนภาคนี้เฉลยปมที่มาที่ไปผีชุดดำณฤทธิ์ ยุวบูรณ์ กับ ธนเดช ประดิษฐ์ จูงมือกำกับทำ ‘ธี่หยด 3’ แทน คุ้ย-ทวีวัฒน์ วันทา จาก2 ภาคเรก ที่ขอถอนตัวออกไป โดยมี เพื่อน-ภาคภูมิ วงษ์จินดา มาดูแลการผลิต กอล์ฟ- สรรัตน์จิรบวรวิสุทธิ์เขียนบทภาพยนตร์ออกมาได้ไม่เลวยังคงความเป็นภาคต่อของหนัง‘ธี่หยด’(ที่ไม่รู้สึกว่าเป็นจักรวาลธี่หยด) ความเป็น‘ธี่หยด’มาแบบจัดเต็ม โดยไม่รู้สึกว่า คุ้ย-ทวีวัฒน์ วันทาจาก2ภาคแรกไม่ได้มาทำภาคนี้

ฉากผีหลอก หลายตอน ยังคงมาพร้อมความน่ากลัว อาทิ ยี่โดนผีเจ้า สามพี่น้อง มาช่วย , ฉากผีถ้วยแก้ว หรือฉากที่ หยาดโดนผีบุก ฉากโดนๆ เหล่านี้ ชัดเจนในความเป็นหนังผีแต่พอมาในป่าบรรยากาศความเป็นหนังผีแทบไม่เหลือกลายเป็น หนังแอ็คชั่น คนสู้ผี ที่แทบจะไม่มีความแปลกใหม่เดาทางออก ไม่ค่อยสนุกนัก ทุกอย่างดูง่ายไปหมดถอดแบบมาจาก‘ธี่หยด2’ ที่มาที่ไปของผีชุดดำถึงเวลากลับไม่รู้สึกพีคไม่รู้สึกมีอะไรที่รู้เพิ่มเติม จากภาคที่แล้ว หรือแม้แต่ ที่มาของเสียง‘ธี่หยด’ทั้งที่คนสวดให้ผี หรือผีสวดให้คน กลับกลืนไปกับตัวเรื่อง จนแทบไม่รู้สึกอะไรทั้งๆที่น่าจะสำคัญหรือเด่นสุดๆเด่นกว่าที่ที่มาของผีชุดดำ..น่าเสียดายจริงๆ

แต่ถึงแม้จะไม่สนุกกับฉากผีในป่าลึก แต่ยังได้พลังของ‘พี่ยักษ์’ความใจดีของ‘จ่าปพันธ์’การเอาใจช่วย‘ยี่’เสริมด้วยเสน่ห์ของ‘ยศ’กับ’ยอด’มาช่วยทำให้ดูหนังไปได้เรื่อยๆจนจบหรือเกล็ดเล็กเกล็ดน้อยก็ยังโดนใจอย่างที่บอกว่าของขลังใช้ไม่ได้ในป่าแต่ถ้าศรัทธาของธรรมดาอย่างกระพรวนก็สามารถช่วยปราบผีได้ในภาคนี้เน้นๆ ความสัมพันธ์ ในส่วนของ พี่น้อง เป็นหลัก เปิดตัวได้อย่างน่ารัก ดูอบอุ่น  ชัดเจนในความรักของครอบครัวนี้  กินข้าวอยู่ในบ้านแบบพร้อมหน้าพร้อมตาดูรู้สึกอบอุ่นแม้แต่‘แย้ม’ที่จากก็ยังเหมือนอยู่ร่วมด้วย‘ธี่หยด3’มาครบดราม่าแอ็คชั่นน่ากลัวผีหลอกผีสิงขาดเพียงอย่างเดียวคือความรักโรแมนติกเรื่องรักของหนุ่มสาว

ณเดชน์ คูกิมิยะ  ยังคงแบกหนังเอาไว้คนเดียวทั้งเรื่อง‘พี่ยักษ์’ยังหล่อเด่นอึดลุยโชว์หุ่นแบบเต็มๆมีทั้งดราม่าแอ็คชั่นและขำๆ สร้างความสุขให้กับคนดูได้เหมือนเดิม

นีน่า-ณัฐชา เจสสิก้า พาโดวัน เป็น ‘ยี่’ที่เด่นมากรองจาก ‘พี่ยักษ์’ เล่นดีทั้งบทถูกผีทำร้าย ผีเข้าหรือทำร้ายผีสีหน้าท่าชวนเอาใจช่วยฉากบู๊แอ็คชั่นรุนแรง(นิดๆ)สู้กับผู้ใหญ่
แม้ ‘ยี่’จะมาในแบบ เด็กที่ถูก‘ผี’ เล่นงานตามสูตรหนังผีทั่วไป ในทุกชาติทุกภาษา ที่ผ่านตา แต่ด้วย เสื้อผ้าหน้าผม การลีลาการต่อสู้ เลยสร้างความแปลกตาแปลกใหม่ ฉีกไปจาก เรื่องอื่นๆ

จูเนียร์-กาจบัณฑิต ใจดี ในบท  ยศ กับ เฟรนด์-พีระกฤตย์ พชรบุณยเกียรติ ในบท ยอด ที่ใน ภาคนี้อุตส่าห์ มีบทเพิ่มโชว์ความน่ารักความหล่อ เข้ามาลุยป่า มีฉากแอ็คชั่น สู้ทั้งคนสู้ทั้งผี แทรกด้วยความน่ารักโชว์หุ่นบทเยอะกว่าในสองภาคแรก

เดนิส เจลีลชา  ลดความเด่นจากสองธี่หยดแรกภาคนี้เน้นผู้ชายขาลุยในป่า แถมยังท้องยังไส้แต่ดูดีให้ความรู้สึกลุ้นเอาใจช่วยสาวท้องแก่เฟรช-อริศราวงษ์ชาลี เป็น ‘แม่บุญเย็น’กับ ปลาย-ปรเมศร์ น้อยอ่ำ  เป็น ‘เฮียฮั่ง’ที่บท น้อยนิดใส่มาเหมือนแค่จะบอกว่าฉันยังอยู่ยังไม่ตายนะและตอกย้ำความเป็นครอบครัว‘ธี่หยด’
องอาจ เจียมเจริญพรกุล ยังคงเป็น  จ่าปพันธ์ ที่มีเสน่ห์ มีความน่ารักในแบบ เก๋าเกมส์ตามวัย ใจดี เป็น ตัวละครสมทบ ที่มีมากกว่า สมทบ เด่นแบบเป็นธรรมชาติ ในทุกๆ ตอน
สองตัวละครใหม่ๆ ยะขิ่น ที่รับบทโดย แพรว-เฌอมาวีร์ สุวรรณภาณุโชค  กับ แก๊ป-จักริน ภูริพัฒน์ ในบท กองมู สองชาวป่าที่มาร่วมลุยผี เหมือนจะมี อะไร แต่หนังกลับไม่สร้างความเด่นใดๆนอกจากความสวยหล่อ

ครูออม-มานิตา ชอบชื่น มาในบทเดิม  ผีชุดดำ จากภาคที่แล้ว กับ เพียว-ดวงใจ หิรัญศรี (มารับบทแทน สีดา พัวพิมล ที่เสียชีวิตก่อนการถ่ายทำ) ในบท แม่เฒ่าเมาแวร์ สองตัวละคร ใน ฝ่ายผีๆ ที่แทบจะไม่ช่วยอะไรมากมายนักกับตัวหนังหรือแม้แต่นักแสดงเซอร์ไพร์ที่ โผล่มา ช่วง เอนเครดิต ก็ไม่รู้ว้าว! หรือตื่นเต้นอะไรใดๆแค่รู้สึกว่ามี‘ธี่หยด4’ตามมาแน่นอนและตัวเด่นที่จะมาเดินเรื่องคู่กับพี่ยักษ์คือใคร

‘ธี่หยด3’ไม่ใช่หนังไทยที่เลวร้ายไม่ใช่หนังไม่ดียังคงเป็น หนังผี หนังไทย ที่ดีงาม ในด้านโปรดักชั่นโดยเฉพาะงานด้านภาพภาพในป่าสวยงาม มีทั้งความร่มรื่น ไปพร้อมกับความน่ากลัว CGเทคนิคพิเศษที่เพิ่มความสมจริงดนตรีประกอบแต่ที่น่าเสียดายคือเพลง‘คิดถึง’ของ ‘บอดี้สแลม’พอดังขึ้นมาช่วงท้าย เฉยๆ ไม่รู้สึกว่าเด่นทั้งที่เพลงก็โอเค  แต่ก็ยังสู้เพลง ‘โปรดเถิดดวงใจ’เพลงหลอนเพลงประจำ‘ธี่หยด’ที่มาแบบนิดๆหน่อยๆไพเราะหลอนเข้ากับเรื่อง มากกว่า
แม้หนังอาจจะไม่โดนใจข้อบกพร่องมีเยอะบทวิพากษ์วิจารณ์ไปในทางลบเพียบแต่..ในวันแรก ที่หนังเข้าฉายได้เจอะเจอคนดู(ย้ำ)คนดูทั่วไป ที่เดินออกจากโรง หลังหนังจบ แบบแน่นๆ เยอะๆ ได้ยินแต่เสียงชมสนุกน่ากลัวไม่ได้ยินคนดูบ่นหรือบอกว่าหนังไม่สนุกเลยสักคนแสดงให้เห็นว่างานนี้แล้วแต่คนชอบคนที่หวังไว้สูงอาจจะผิดหวัแต่กับกลุ่มคนดูทั่วไปกลับโดนใจส่วนตัวแล้ว.. อาจจะไม่สนุก แต่ดูได้เรื่อยๆจนจบกับความรู้สึกว่า‘ธี่หยด3’คือหนังผีแอ็คชั่นสู้กับผี ไม่ใช่หนังผีน่ากลัวๆ6/10 หัวกระโหลก