…การให้ธรรมเป็นทาน คือการให้อันยอด เพราะเป็นการช่วย ‹หงายของที่คว่ำ เปิดของที่ปิด บอกทางแก่คนหลงทาง หรือส่องประทีปในที่มืด ด้วยหวังว่า คนมีจักษุจักเห็นรูปได้›
ใครมีส่วนร่วมในการส่งเสริม ศรัทธา ศีล จาคะและปัญญา ในจิตใจของเพื่อนมนุษย์ ย่อมได้บุญอย่างยิ่ง…

…จงอย่าหวั่นไหว จงทำใจให้ได้เมื่อมีทุกข์ คนที่ทำใจได้เพราะมีสติควบคุมใจได้ ถ้าผู้ใดเจริญสติวิปัสสนากรรมฐาน จิตมั่นคง ต้องช่วยตัวเองได้ ทำใจได้ จะไม่เสียใจ ไม่น้อยใจต่อบุคคลใด คนทำใจได้นั่นแหละ จะได้รับผลดีมีสติเป็นอาวุธของตนตลอดไป…

‘ สิ่งที่ดี มันก็ไหลหาสิ่งที่ดี

สิ่งที่ไม่ดี มันก็ไหลหาสิ่งที่ไม่ดี

นี่คือ ธรรมะ เพราะธรรมะ คือธรรมชาติ ‘

❛…จงเชื่อมั่นและศรัทธาในกรรมดีกระทำดีด้วยกาย กระทำดีทางวาจากระทำดีทางใจ ไม่ว่าความดีนั้นจะประพฤติต่อตนเองหรือผู้อื่น นับเป็นกุศลกรรมทั้งสิ้น ทำดีได้ดีเสมอ คือสัจธรรม…❜

…จงเชื่อมั่นและศรัทธาในกรรมดี กระทำดีด้วยกายกระทำดีทางวาจา กระทำดีทางใจ ไม่ว่าความดีนั้นจะประพฤติต่อตนเองหรือผู้อื่น นับเป็นกุศลกรรมทั้งสิ้น ทำดีได้ดีเสมอ คือสัจธรรม…

…สุขทุกข์นี่ไม่ได้อยู่ที่สิ่งภายนอกนะ แต่มันอยู่ที่ใจ
ของเราเป็นสำคัญเลย อยู่ที่ว่าเราจะมองอย่างไร เราจะวางใจ
อย่างไร ได้อะไรมามากมายก็เป็นทุกข์ได้ ถ้าหากว่าใจเรา
มันยังอยากได้มากกว่านั้น…

” สิ่งที่ดี มันก็ไหลหาสิ่งที่ดี

สิ่งที่ไม่ดี มันก็ไหลหาสิ่งที่ไม่ดี

นี่คือ ธรรมะ เพราะธรรมะ คือธรรมชาติ ”

…สิ่งที่น่าพอใจ คือสิ่งที่เราต้องระวัง เพราะมันทำให้เราประมาท เวลาเรามีความทุกข์ มันมีความพยายามโดยธรรมชาติอยู่แล้วที่จะพยายามหลุดพ้นออกจากสิ่งนั้น แต่เวลามีความสุข ใจมันจะเข้าไปคลอเคลีย เข้าไปยึด เข้าไปหลง ทำให้เกิดความประมาทขึ้น ของเหล่านี้เป็นของชั่วคราว ถ้าเราหลงมัน มันก็ทุกข์…

“…พระพุทธเจ้าสอนเรื่องทุกข์ และความดับทุกข์อย่างเดียวตลอดพระชนมายุ คนไม่เห็นทุกข์สัจจะแม้ว่าจะมีอายุได้ตั้งร้อยปีก็เหมือนตายแล้ว ไม่มีประโยชน์ คนที่เห็นความจริงทุกข์สัจจะ แม้นว่ามีอายุวันเดียวก็ประเสริฐกว่า…”

พระครูบาเจ้าบุญชุ่ม ญาณสํวโร (อรัญวาสีภิกขุ)

…สิ่งที่น่าพอใจ คือสิ่งที่เราต้องระวัง เพราะมันทำให้เราประมาท เวลาเรามีความทุกข์ มันมีความพยายามโดยธรรมชาติอยู่แล้วที่จะพยายามหลุดพ้นออกจากสิ่งนั้น แต่เวลามีความสุข ใจมันจะเข้าไปคลอเคลีย เข้าไปยึด เข้าไปหลง ทำให้เกิดความประมาทขึ้น ของเหล่านี้เป็นของชั่วคราวถ้าเราหลงมัน มันก็ทุกข์…

พระไพศาล วิสาโล